عودلاجان: تفاوت میان نسخه‌ها

در ورودی چوبی و بزرگ با کنده کاری‌های هنرمندانه‌ای به حیاطی می‌رسد که در قسمت میانی آن حوضی شمالی – جنوبی قرار دارد که به فضای صحن جهت و زیبایی خاصی داده است. فضای صحن اصلی هشت ضلعی است و از زیر زمین، آب انبار، طبقه همکف و اول تشکیل شده‌است. طبقه اول و همکف با حجره‌هایی احاطه شده‌است که به عنوان بانک از آن استفاده می‌شده‌است.

ساختمان تیمچه قرینه است، در قسمت جنوبی و شمالی دو سالن بزرگ و در طرفین اتاق‌های کوچکی قرار دارد. وجه تمایز ضلع شرقی و غربی اینست که اتاق‌های ضلع شرقی غلام گردشی داشته‌اند. یعنی، اتاق‌های ضلع شرقی به هم راه داشتند و هر اتاق دو در داشته که ارتباط آن را با اتاق‌های مجاور میسر می‌کرده‌است و غلام خانه می‌توانسته به تمامی اتاق‌ها دسترسی داشته باشد که به آن غلام گردشی می‌گفتند. اتاق‌های کوچک نیز با درهای چوبی و شیشه‌های رنگی، فضایی دلنشین را برای بیننده ایجاد کرده‌است<ref>{{یادکرد وب |url=http://inn.ir/NSite/FullStory/News/?Serv=4&Id=118123&Rate=0 |title=رونق تیمچه در بافت نوپای عودلاجان |accessdate=۲۰ نوامبر ۲۰۱۲ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20130609162214/http://inn.ir/NSite/FullStory/News/?Serv=4&Id=118123&Rate=0 |archivedate=۹ ژوئن ۲۰۱۳ |dead-url=yes }}</ref>

 

== نام ==

[[پرونده:Oud Lajan02.jpg|بندانگشتی|چپ|250px|تابلوی ورودی کوچهٔ عودلاجان از جنوب این محله در خیابان پانزده خرداد. ۱۹ بهمن ۱۳۸۶]]

نام اودلاجان را تغییریافته آو-دراجین که در [[لهجه قدیم تهرانی|گویش بومی تهران]] به معنی «جای تقسیم آب» است می‌دانند. برخی نیز نام این محله را تلفظ «عبدالله جان» به لهجه کلیمیان دانسته‌اند.<ref name="ReferenceA" />

 

== نگارخانه ==