هادریان: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوند بیش از حد به ویکی‌های دیگر |
||
خط ۷۷:
گرایشی به جهان-وطن گرایی{{نشان|صد و هجده}} و [[نهضت وحدت کلیساها|وحدت گرایی کلیساها]]{{نشان|صد و نوزده}} در سکّه های توزیعیِ اواخر دوران زمامداری آدریان مشهود است، و نشانگر این هستند که امپراتورْ تجسم{{نشان|هشتصد}} ایالات مختلف را به منصۀ ظهور می رساند.<ref>Paul Veyne, " ''Humanitas'': Romans and non-Romans". In Andrea Giardina, ed., ''The Romans'', University of Chicago Press: 1993, {{ISBN|0-226-29049-2}}, p. 364</ref> [[الیوس آریستیدس]]{{نشان|صد و بیست}} بعدها نوشت که آدریان "بر روی اتباعش{{نشان|صد و بیست و یک}}یک دست محافظ{{نشان|صد و بیست و دو}} قرار داد، به طوری که هر کس به کسان دیگری که از پا افتاده اندْ کمک می کند".<ref name="Christol & Nony, 159">Christol & Nony, p. 159</ref> تمامی این اقدامات با سُنن رومی همخوانی نداشتند. امپراتور [[نرون|نرونِ]] بی خیال{{نشان|صد و بیست و سه}} از سفری درازمدّت و صلح آمیز به یونان لذت برده بود، و به سبب ترک مسئولیت های اساسی اش به عنوان یک امپراتور مورد انتقاد نخبگان رومی واقع گردید. در ایالات خاوری، و تا حدودی در برخی ایالات باختری، نرون مورد پشتیبانی عامه قرار گرفت؛ ادعاهایی مبنی بر بازگشت یا نوزایش{{نشان|صد و بیست و چهار}} قریب الوقوع ویْ تقریباً بلافاصله پس از مرگش شایع شدند. آدریان ممکن است عامداً از این روابط مثبت و مردمی در طول سفرهایش بهره برداری کرده باشد.<ref>Larry Joseph Kreitzer, ''Striking New Images: Roman Imperial Coinage and the New Testament World''. Sheffield: A & C Black, 1996, {{ISBN|1-85075-623-6}}, pp. 194ff</ref> در تاریخ آگوستا، آدریان "تا حدودی بیش از حد یونانی"{{نشان|صد و بیست و پنج}} و "بیش از حد جهان-وطنی گرا برای یک امپراتور روم" توصیف شده است.<ref>Simon Goldhill, ''Being Greek Under Rome: Cultural Identity, the Second Sophistic and the Development of Empire''. Cambridge University Press, 2006, p. 12 {{ISBN|0-521-66317-2}}</ref>
=== آفریقا و آناتولی؛ دیدار با آنتینوس(124-123) ===
در 123 آدریان از مدیترانه گذشته و وارد موریطنیه{{نشان|صد و بیست و شش}}([[مراکش]] فعلی) گردید، جایی که خود شخصاً نبردی جزئی علیه شورشیان محلی را رهبری نمود.<ref>Royston Lambert, pp. 41–2</ref> این سفر به سبب دریافت گزارش هایی مبنی بر آماده باش جنگی پارت ها کوتاه شد؛ آدریان به سرعت روانۀ خاور گردید. از برخی جهات، وی از کورینی{{نشان|صد و بیست و هفت}}(با نام امروزی [[شحات]] در لیبی فعلی) نیز دیدن نمود، جائی که شخصاً بودجه ای برای آموزش مردان جوانِ خانواده های والاتبار{{نشان|صد و بیست و هشت}} جهت ارتش روم اختصاص داد. کورینی اخیراً (در 119) بر اثر بازسازی بنّاهای عمومی ویران شده اش در طول شورش اخیر یهودیانْ کمک مالی از دولت دریافت کرده بود.<ref>Anthony Birley, pp. 151–2</ref>
زمانی که آدریان به [[فرات]] رسید، شخصاً با شاهنشاه اشکانی [[خسرو یکم اشکانی|خسرو یکم]] ملاقات و گفتگو نمود، از استحکامات روم بازدید کرد، سپس از سواحل [[دریای سیاه]] روانۀ باختر گردید.<ref>Anthony Birley, pp. 153–5</ref> وی شاید در [[نیکومدیا]] (اکنون با عنوان [[ازمیر]] واقع در ترکیه امروزی) که شهر اصلی استان [[بیتینی]] بودْ اتراق زمستانی نمود. نیکومدیا تنها اندک مدّتی پیش از اتراق وی به واسطۀ زلزله ای ویران گشته بود؛ آدریان بودجه ای{{نشان|صد و بیست و نه}}برای بازسازی آن اختصاص داد، و به عنوان احیاگر [این] استان مورد تشویق قرار گرفت.<ref name="Anthony Birley, pp. 157–8">Anthony Birley, pp. 157–8</ref>
ممکن است آدریان از کلاودیوپولیس{{نشان|صد و سی}}(امروزه با عنوان [[بولو]]، در ترکیه امروزی) دیدن کرده و [[آنتینوس]] زیبارو را دیده باشد، پسرکی جوان از خانواده ای ضعیف{{نشان|صد و سی و یک}} که معشوق{{نشان|صد و سی و دو}}وی گردید. منابع ادبی و سنگْ نوشته ای{{نشان|صد و سی و سه}}راجع به اینکه آنان چه موقع و در چه مکانی یکدیگر را ملاقات نمودندْ سکوت کرده اند؛ تصاویر آنتینوس نشان می دهند که وی پیش از مرگش در 130 حدود 20 سال یا بیشتر سن داشته است. بسیار محتمل است که در 123 نوجوانی با 13 یا 14 سال سن بوده باشد.<ref name="Anthony Birley, pp. 157–8"/> همچنین ممکن است که آنتینوس به روم فرستاده شده باشد تا به عنوان یک پیج{{نشان|صد و سی و چهار}}آموزش ببیند و به امپراتور خدمت نماید، و تنها به صورت تدریجی بود که مورد علاقۀ دربار امپراتوری قرار گرفت.<ref>Royston Lambert, pp. 60–1</ref> بخش اعظم سرگذشت عملی روابط آن دو ناشناخته مانده است.<ref>Opper, ''Hadrian: Empire and Conflict'', p. 171</ref>
با یا بدون آنتینوس، آدریان روانه [[آناتولی]] گردید. منابع گوناگونی به حضور وی در مکان های خاص اشاره می کنند، و اتهام{{نشان|صد و سی و پنج}}می زنند که وی شهری در میسیه{{نشان|صد و سی و شش}}با نام هادریانوترای{{نشان|صد و سی و هفت}}(امروزه با عنوان [[بالیکسیر]] در ترکیه امروزی) را بنّا ساخت؛ پس از اینکه یک [[گراز]]{{نشان|صد و سی و هشت}}را با موفقیت شکار نمود. در همین زمان، طرح هایی مبنی بر تکمیل معبد [[زئوس]] در [[سیزیک]]{{نشان|صد و سی و نه}}که توسط پادشاهان [[سلسه اتالیه|پرگامون]] آغاز شده بودْ عملیاتی شدند. تندیسی غول پیکر از آدریان نیز به معبد اهدا گردید. سیزیک، [[پرگامون]]، [[سمورنا]] (با عنوان فعلی [[ازمیر]])، [[افسوس (شهر)|اِفِسوس]]، و [[سارد]] به عنوان مراکز منطقه ای برای [ترویج] سنت امپراتوری{{نشان|صد و چهل}} ارتقا یافتند.<ref>Anthony Birley, ''Restless Emperor'', pp. 164–7</ref>
=== یونان(125-124) ===
آدریان در طول پائیز 124 به یونان رسید و در مراسم [[اسرار الوزینیا]] شرکت جُست. وی دِین{{نشان|صد و چهل و یک}}خاصی به [[آتن]] داشت، [شهری] که در گذشته به این امپراتور شهروندی{{نشان|صد و چهل و دو}} و مقام آرخونات{{نشان|شصت و چهار}}(archonate) را بخشیده بود. به درخواست آتنی ها، وی قانون اساسی{{نشان|صد و چهل و سه}}آنان را بازبینی و اصلاح نمود_ و در میان اقدامات دیگر، یک فولیِ{{نشان|صد و چهل و چهار}}(معادل یونانی قبیله) جدید بدان ها افزود که به نام خودش نام گذاری گردید.<ref>Anthony Birley, ''Restless Emperor'', pp. 175–7</ref> آدریان میانجی گریِ{{نشان|صد و چهل و پنج}}مثبت{{نشان|صد و چهل و شش}}و مداخله جویانه را با احتیاط و حزم{{نشان|صد و چهل و هفت}} ترکیب نمود. وی هرگونه میانجی گری در یک کشمکش محلی میان تولیدکنندگان [[روغن زیتون]] و انجمن و شورای آتن{{نشان|صد و چهل و هشت}} را رد نمود؛ [شورایی] که تولید به مقداری ثابت را به تولیدکنندگانِ روغن زیتون تحمیل نموده بود؛<ref>Kaja Harter-Uibopuu, "Hadrian and the Athenian Oil Law", in O.M. Van Nijf – R. Alston (ed.), ''Feeding the Ancient Greek city''. Groningen- Royal Holloway Studies on the Greek City after the Classical Age, vol. 1, Louvain 2008, pp. 127–141</ref> با این وجود وی (آدریان) یارانه ای سلطنتی{{نشان|صد و چهل و نه}} برای منابع دانه{{نشان|صد و پنجاه}}آتنی ها اختصاص داد.<ref>Brenda Longfellow, ''Roman Imperialism and Civic Patronage: Form, Meaning and Ideology in Monumental Fountain Complexes''. Cambridge U. Press: 2011, {{ISBN|978-0-521-19493-8}}, p. 120</ref> آدریان دو بنیاد{{نشان|صد و پنجاه و یک}}برای اسپانسر{{نشان|صد و پنجاه و دو}}(حمایت مالی) بازی های عمومی، فستیوال ها و مسابقاتی که در دولت-شهر آتن برگزار می شدند را ایجاد نمود، تا اگر هیچ یک از شهروندانْ ثروت یا رغبت کافی برای اسپانسر آنان در قامت گیمناسیارخ{{نشان|صد و پنجاه و سه}} یا آگونوتِتس{{نشان|صد و پنجاه و چهار}}را نداشتْ این بنیاد خود اسپانسر [این بازی ها و مسابقات] را برعهده گیرد.<ref>Verhoogen Violette. Review of Graindor (Paul). ''Athènes sous Hadrien'', ''Revue belge de philologie et d'histoire'', 1935, vol. 14, no. 3, pp. 926–931. Available at [http://www.persee.fr/web/revues/home/prescript/article/rbph_0035-0818_1935_num_14_3_1541_t1_0926_0000_2]. Retrieved 20 June 2015</ref> به طور کلی آدریان ترجیح داد که اشراف یونان از جمله مبلغین سنت امپراتوری{{نشان|صد و پنجاه و پنج}} بر روی اقدامات و کارهای ماندگارتری مانند [[آباره]]{{نشان|صد و پنجاه و شش}}ها و [[آب نما]]{{نشان|صد و پنجاه و هفت}}های عمومی تمرکز نمایند.<ref>Mark Golden, ''Greek Sport and Social Status'', University of Texas Press, 2009, {{ISBN|978-0-292-71869-2}}, p. 88</ref> آتن دو تا از این آب نماها را دریافت داشت، یکی هم به [[آرگوس]] داده شد.<ref>Cynthia Kosso, Anne Scott, eds., ''The Nature and Function of Water, Baths, Bathing, and Hygiene from Antiquity Through the Renaissance''. Leiden: Brill, 2009, {{ISBN|978-90-04-17357-6}}, pp. 216f</ref>
در طول زمستان وی به [[پلوپونز]] سفری نمود، مسیر دقیقش نامعلوم است اما از [[اپیداروس]] گذشت؛ [[پوسانیاس (جغرافی دان)|پوسانیاس]] معابدی که توسط آدریان در آنجا ساخته شدند، و نیز تندیس خودش _در فُرم برهنگی قهرمانانه{{نشان|صد و پنجاه و هشت}}_ که توسط شهروندان آنجا به افتخار این "احیاگر"{{نشان|صد و پنجاه و نه}}شان خلق شد را توصیف می کند.ref>[[Alexia Petsalis-Diomidis]], ''Truly Beyond Wonders: Aelius Aristides and the Cult of Asklepios''. OUP : 2010, {{ISBN|978-0-19-956190-2}}, p. 171</ref> آنتینوس و آدریان ممکن است در این دوران عاشق یکدیگر بوده باشند؛ آدریان سخاوت خاصّی نسبت به [[مانتینیا]]{{نشان|صد و شصت}}نشان داد، [شهری] که دارای پیوندهای مؤثر باستانی، اساطیری و سیاسی با زادگاه آنتینوس یعنی [[بیتینی]] بود. وی معبد [[پوزئیدون]] مانتینیا را بازسازی نمود،<ref>Anthony Birley, ''Restless Emperor'', pp. 177–80</ref><ref>David S. Potter,''The Roman Empire at Bay, AD 180–395''. London: Routledge, 2014, {{ISBN|978-0-415-84054-5}}, p. 44</ref> و با توجّه به گفته های پوسانیاسْ نام اصیل و سنتی شهر را بدان باز گرداند. این [شهر] از زمان های هلنیستی، پس از پادشاه مقدونی [[آنتیگونوس سوم]]{{نشان|صد و شصت و یک}} به نام ''آنتیگونیا''{{نشان|صد و شصت و دو}}خوانده می شد. آدریان همچنین زیارتگاه های مقدّس آبه{{نشان|صد و شصت و سه}} و [[مگارا (شهر)|مگارا]] و هرایونِ آرگوس{{نشان|صد و شصت و چهار}} را بازسازی نمود.<ref name="Boatwright, p. 134">Boatwright, p. 134</ref><ref>K. W. Arafat, ''Pausanias' Greece: Ancient Artists and Roman Rulers''. Cambridge U. Press, 2004, {{ISBN|0-521-55340-7}}, pp. 162, 185</ref>
در طول سفر به پلوپونز، آدریانْ بزرگِ خاندان [[اسپارت]] ها به نام ''اوریکلس هرکولانوس''{{نشان|صد و شصت و پنج}}_بزرگِ خاندان اوریکلید{{نشان|صد و شصت و شش}} که از زمان [[آگوستوس]] بدین سو بر اسپارت حکمرانی نموده بودند_ را قانع ساخت که به موازات بزرگِ خاندان آتنی ها به نام ''هرودس آتیکوس بزرگتر''{{نشان|صد و شصت و هفت}} وارد سنا[ی روم] گردد. [این] دو مرد اشرافی نخستین "یونانیان قدیم"ی شدند که به عنوان نمایندگان دو "قدرت بزرگ" دوران باستان وارد سنای روم می شدند.<ref>Birley, [http://uni-koeln.de/phil-fak/ifa/zpe/downloads/1997/116pdf/116209.pdf "Hadrian and Greek Senators"], ''[[Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik]]'' 116 (1997), pp. 209–245. Retrieved 23 July 2015</ref> این گامی مهم در چیره آمدن بر بی میلی اشراف یونانی در شرکت جُستن در زندگی سیاسی رومی بود.<ref>Christol & Nony, p. 203</ref> در مارس 125، آدریان با پوشیدن لباس آتنی، فستیوال آتنیِ [[دیونیسیا]] را ریاست نمود. [[معبد زئوس|معبد زئوس المپی]] برای بیش از پنج سده در دست ساختمان بود؛ آدریان منابع عظیمی را [شخصاً] در اختیار خود گرفت تا اطمینان یابد که این [ساختمان به زودی] به اتمام خواهد رسید. وی همچنین طراحی و ساختمان [[آباره]] های مخصوصاً پُر چالش{{نشان|صد و شصت و هشت}}و جاه طلبانه ای برای انتقال آب به [[آگورا]]ی آتن را سازماندهی نمود.<ref>Anthony Birley, ''Restless Emperor'', pp. 182–4</ref>
== جستارهای وابسته ==
* [[دیوار هادریان]]
سطر ۳۲۰ ⟵ ۳۳۴:
{{پاورقی|صد و بیست و پنج}} a little too much greek
{{پاورقی|صد و بیست و شش}} Mauretania نام [[زبان لاتین|لاتین]] منطقه ای در [[مغرب عربی]] است. این منطقه از مرکز [[الجزایر]] امروزی آغاز و تا [[اقیانوس اطلس]] امتداد دارد. [[مراکش]] شمالی را می پوشاند و از سمت جنوب نیز [[کوه های اطلس]] را.<ref>{{Cite journal|date=2020-02-15|title=Mauretania|url=https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Mauretania&oldid=940922473|journal=Wikipedia|language=en}}</ref>
{{پاورقی|صد و بیست و هفت}} Cyrene یک شهر متعلق به[[یونان باستان]] و بعدها [[روم باستان]] بود که در نزدیکی [[شحات]] امروزی در [[لیبی]] قرار دارد. این شهر مهم ترین و قدیمی ترین شهر در میان شهرهای پنج-گانه یونانیِ این منطقه بود. این شهر به قسمت شرقی لیبی نام کلاسیک [[برقه|سیرنائیک]] را داد که تا به امروز نیز از این عنوان استفاده می شود.<ref>{{Cite journal|date=2020-03-25|title=Cyrene, Libya|url=https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Cyrene,_Libya&oldid=947231866|journal=Wikipedia|language=en}}</ref>
{{پاورقی|صد و بیست و هشت}} well-bred
{{پاورقی|صد و بیست و نه}} fund
{{پاورقی|صد و سی}} Claudiopolis
{{پاورقی|صد و سی و یک}} humble birth
{{پاورقی|صد و سی و دو}} beloved
{{پاورقی|صد و سی و سه}} epigraphic
{{پاورقی|صد و سی و چهار}} page عنوانی سنتی است برای اشاره به پسر یا مرد جوانی که همراه یا خدمتکار یا پیام رسانِ یک مرد اشرافی بود.<ref>{{Cite journal|date=2020-04-04|title=Page (servant)|url=https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Page_(servant)&oldid=949036543|journal=Wikipedia|language=en}}</ref>
{{پاورقی|صد و سی و پنج}} allege
{{پاورقی|صد و سی و شش}} mysia
{{پاورقی|صد و سی و هفت}} Hadrianutherae با عنوان فعلی [[بالیکسیر]] جایی است که آدریان در 124 وارد آنجا شد و به پاس شکار موفقیّت آمیز یک [[گراز]] این شهر کوچک را به نام خود بنّا ساخت.<ref>{{Cite journal|date=2020-04-03|title=Balıkesir|url=https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Bal%C4%B1kesir&oldid=948876824|journal=Wikipedia|language=en}}</ref>
{{پاورقی|صد و سی و هشت}} boar
{{پاورقی|صد و سی و نه}} Cyzicus نام امروزی آن [[سیزیک|آیدینجق]] است.
{{پاورقی|صد و چهل}} imperial cult
{{پاورقی|صد و چهل و یک}} commitment
{{پاورقی|صد و چهل و دو}} citizenship
{{پاورقی|صد و چهل و سه}} constitution
{{پاورقی|صد و چهل و چهار}} Phyle نام یونانیِ قبیله (tribe) یا طایفه (Clan) است.<ref>{{Cite journal|date=2020-02-19|title=Phyle|url=https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Phyle&oldid=941576836|journal=Wikipedia|language=en}}</ref>
{{پاورقی|صد و چهل و پنج}} intervention
{{پاورقی|صد و چهل و شش}} active
{{پاورقی|صد و چهل و هشت}} Athenian assembly and council
{{پاورقی|صد و چهل و نه}} imperial subsidy
{{پاورقی|صد و پنجاه}} grain به معنای تُخم یا دانه ای است که از گیاه می روید، به خصوص دانه های برنج (Rice) و گندم (Wheat).<ref>{{یادکرد وب|عنوان=GRAIN {{!}} meaning in the Cambridge English Dictionary|نشانی=https://dictionary.cambridge.org/dictionary/english/grain|وبگاه=dictionary.cambridge.org|بازبینی=2020-04-10|کد زبان=en}}</ref>
{{پاورقی|صد و پنجاه و یک}} foundation
{{پاورقی|صد و پنجاه و دو}} sponsor
{{پاورقی|صد و پنجاه و سه}} Gymnasiarch از ترکیب کلمات یونانی '''گیمنازیوم''' (Gymnasium) و '''آرخین''' (archein) مشتق می گردد. اولی به معنای جایی است که ورزشکاران در آنجا به رقابت و تمرین می پرداختند و دومی به معنای هدایت و رهبری (to lead) است. بنابراین گیمناسیارخ کسی بود که مسئولیت نظارت و سرپرستی این اماکن و برگزاری بازی ها را عهده دار بود.<ref>{{Cite journal|date=2020-04-02|title=Gymnasium (ancient Greece)|url=https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Gymnasium_(ancient_Greece)&oldid=948732076|journal=Wikipedia|language=en}}</ref>
{{پاورقی|صد و پنجاه و چهار}} Agonothetes
{{پاورقی|صد و پنجاه و پنج}} priests of the imperial cult واژه Priest در فرهنگ لغت معتبر Collins علاوه بر معنای رایج خود _کشیش_ به معنای کسی است که مسئولیت ادای رسوم دینی و رسمی را عهده دار است؛ در اینجا چون هنوز مسیحیّت به عنوان دین رسمی امپراتوری روم برگزیده نشده بودْ نمیتوان Priest را به "کشیش" ترجمه نمود و ترجمه آن به "مبلغ" یا "مرشد" رساتر است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Priest definition and meaning {{!}} Collins English Dictionary|نشانی=https://www.collinsdictionary.com/dictionary/english/priest|وبگاه=www.collinsdictionary.com|بازبینی=2020-04-10|کد زبان=en}}</ref>
{{پاورقی|صد و پنجاه و شش}} aqueduct
{{پاورقی|صد و پنجاه و هفت}} fountain
{{پاورقی|صد و پنجاه و هشت}} heroic nudity یا ideal nudity مفهومی در پژوهش های کلاسیک است که برای توصیف بهره گیری غیرواقعی (un-realist) از [[برهنگی]] در [[تندیسگری]] کلاسیک بر روی شخصیّت های قهرمان، خدا-گونه، یا نیمه-الهی به کار می رود.<ref>{{Cite journal|date=2020-01-07|title=Heroic nudity|url=https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Heroic_nudity&oldid=934694303|journal=Wikipedia|language=en}}</ref>
{{پاورقی|صد و پنجاه و نه}} restorer
{{پاورقی|صد و شصت}} Mantinea شهرستانی در شهر[[تریپولی (یونان)|تریپولی]] واقع در استان [[پلوپونز]] است. پادشاه مقدونی به نام آنتیگونوس سوم این شهر را در 223 قبل از میلاد به باد غارت گرفت، آن را به آخائی ها (Achaeans) سپرد، که آن را مستعمره (Colony) ساختند و نامش را به آنتیگونیه (Antigonia) تغییر دادند. اما سالها بعد آدریان در سفری که بدین شهر داشتْ نام پیشین آن را بدان بازگرداند.<ref>{{Cite journal|date=2020-03-25|title=Mantineia|url=https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Mantineia&oldid=947230611|journal=Wikipedia|language=en}}</ref>
{{پاورقی|صد و شصت و یک}} Antigonus III Doson از 229 قبل از میلاد تا 221 پادشاه [[مقدونیه باستان]] و عضوی از [[دودمان آنتیگونی|سلسلۀ آنتیگونی]] بود.<ref>{{Cite journal|date=2019-05-15|title=Antigonus III Doson|url=https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Antigonus_III_Doson&oldid=897244534|journal=Wikipedia|language=en}}</ref>
{{پاورقی|صد و شصت و دو}} Antigonea
{{پاورقی|صد و شصت و سه}} Abae
{{پاورقی|صد و شصت و چهار}} Heraion of Argos نام معبدی باستانی در [[آرگوس (یونان)|آرگوس]] (واقع در یونان) است که وقف [[هرا]] شده بود. در [[ایلیاد]]، هرا حافظ و نگهبان آرگوس لقب گرفته است.<ref>{{Cite journal|date=2019-10-04|title=Heraion of Argos|url=https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Heraion_of_Argos&oldid=919601594|journal=Wikipedia|language=en}}</ref>
{{پاورقی|صد و شصت و پنج}} Eurycles Herculanus
{{پاورقی|صد و شصت و شش}} Euryclid
{{پاورقی|صد و شصت و هفت}} Herodes Atticus the Elder
{{پاورقی|صد و شصت و هشت}} challenging
== پانوشت ==
{{پانویس}}
| |||