قشقایی: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌شده][نسخهٔ بررسی‌شده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
۳ تغییر آخر متن رد شد (توسط Majid Arabzadeh) و برگردانده شد به نسخهٔ 28507225 توسط یاس: بدون منبع
←‏چادر: تصویر جابه جا
خط ۱۲۲:
 
=== چادر ===
[[پرونده:چادرسیاه.jpg|بندانگشتی|چپ|240px|چادرسیاه]]
عشایر قشقایی در چادر زندگی می‌کنند. بخش بالایی [[چادر (سرپناه)|چادر]] (سقف آن) [[سیاه‌چادر]] نام دارد و از موی [[بز]] بافته می‌شود. بخش دیگر دیواره جانبی است که '''[[چیق]]''' (یا '''چیت''') نام دارد و از ترکیب [[نی (گیاه)|نی]] و موی بز ساخته می‌شود<ref>{{پک|عرفانی|۱۳۸۶|ص=۳۵}}</ref>
 
[[پرونده:Interieur tente kachkai.jpg|بندانگشتی|راست|250px|درون چادر قشقایی]]
چادرهای ایلی را از موی بز و به رنگ سیاه می‌بافند. این چادرها به شکل مستطیل است و از چند بخش گوناگون: سقف، لتف‌های اطراف چادر، تیرک‌ها، چند قطعه «کمَّج» یا «کمجِّه»، بندها، میخ‌های بلند چوبی، میخ‌های کوچک چوبی که به نام «شیش» خوانده می‌شود و لفاف یا «[[چیق]]» یا «نی چی» اطراف چادر تشکیل شده‌است. لتف‌ها از جنس سقف و به رنگ سیاه بافته می‌شوند. پهنای لتف یک متر و درازای آن نامعین است و گاهی تا ده متر می‌رسد. لتف‌ها با میخهای کوچک چوبی «شیش» به سقف متصل می‌گردند. تیرکها و کمج‌ها نگهدارنده سقف چادرند. سر تیرکها در زیر سقف، در سوراخ کمج‌ها قرار می‌گیرد. شکل چادر در تابستان و زمستان فرق می‌کند. در زمستان بیشتر تیرکها در میان و سراسر چادر قرار می‌گیرند و سقف را به شکل مخروط درمی‌آورند تا هنگام ریزش باران، آب از لبه سقف و به زمین بریزد. پیرامون چادر نیز جوی کوچکی حفر می‌کنند که آب باران در آن جاری می‌شود ولی در تابستان و بهار تیرکها را در اطراف چادر قرار می‌دهند تا سقف صاف و هموار باشد. در تابستان چادر تنها در بخشی که اسباب خانه و رختخواب‌ها قرار می‌گیرد دیوار دارد. در زمستان و پایان پائیز سه طرف چادرها با [[لتف]] پوشیده می‌شود و تنها راه ورود و خروج، یک ضلع پهنای چادر است. «نی چی» یا «چیق» حصیری است از نی که از درون، دورادور بخش پایین چادر گذاشته می‌شود تا درون چادر از دید خارج شود و از باران و سرما محفوظ بماند. باید دانست که بیشتر لوازم زندگی و [[خواربار]] و رختخواب و پوشاک و وسایل دیگر را در [[جوال]]‌ها و [[خورجین]]‌ها و خوابگاه‌ها یا چمدان‌ها می‌گذارند و آن‌ها را در امتداد درازای چادر، منظم و مرتب روی هم می‌چینند و گاهی یک جاجیم بزرگ منگوله دار و زیبا بر روی سراسر آن‌ها می‌کشند.<ref>{{پک|بهمن بیگی|۱۳۸۱|ص=۱۰۸}}</ref>
[[پرونده:Interieur tente kachkai.jpg|بندانگشتی|راست|250px240px|درون چادر قشقایی]]
[[پرونده:چادرسیاه.jpg|بندانگشتی|چپ|150px|چادرسیاه]]:چادر از موی بز تهیه می‌شود و تنها مادهٔ خارجی که در آن کاربرد دارد چوب است. چادرسیاه هم در تابستان و هم در زمستان مسکن مردم ایل است و از خصوصیات آن آسانی حمل آن است. برای جلوگیری از ورود آب باران درقسمت داخلی چادر شیاری رادرست می‌کنند که آب‌های ریخته شده از اطراف این شیارها به سمت بیرون چادر می‌روند. مساحت این چادرها بین ۱۵تا۲۰مترمربع و برای خان‌ها حتی به۴۰مترمربع هم می‌رسد. چیق: در دو نوع ساده و آلاچیق بافته می‌شود که نوع سادهٔ آن برای حفاظت بره‌های کوچک در فصل سرما در کنار یا پشت چادر بنا می‌شود و نوع دوم آن را دراطراف [[چادرسیاه]] می‌کشند تا از ورود سرما و گردوخاک به داخل چادر جلوگیری کنند که این نوع چیق از نی و ترکه‌های باریک ایجاد می‌شود که نوع ترکه‌های باریک از جنس [[درخت گز]] است که درطول۱٫۵متر تهیه می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=کیانی |نام=منوچهر|کتاب=سیه چادرها | ناشر=کیان نشر |سال=۱۳۷۲، صفحه۹۶٫۹۷}}</ref>
به جز چادرهای سیاه که چادر رسمی ایلی است، چادرهای برزنتی سفید یا [[اخرائی]] رنگ دو پوششه آفتاب گردان یا مخروطی برای پذیرائی مهمان‌ها و برای استفاده در جشن‌ها و عروسی‌ها نیز وجود دارد. در جشن‌ها دامن این چادرها را بالا می‌زنند تا تماشاچیان صحنه را بهتر ببینند. گاهی در درون این چادرها شستشو می‌کنند. چادرهای دو پوششه را در اصفهان می‌سازند. بجز این چادر، یک نوع چادر کوچک مستطیلی شکل از کرباس سفید رنگ نیز دارند که ویژه آبریزگاه است. در قسمت وسط چادر آبریزگاه چاله کوچکی کنده‌می‌شود.<ref>{{پک|بهمن بیگی|۱۳۸۱|ص=۱۰۹}}</ref>