این معاهده فقط حدود ۹ ماه پایدار بود. آلمان در ۵ نوامبر ۱۹۱۸ میلادی به دلیل تبلیغات کمونیستی برای راه‌اندازی انقلاب در آلمان توسط بلشویک‌ها، معاهده را لغو و روابط دیپلماتیک خود را با روسیه بلشویکی، قطع کرد. امپراتوری عثمانی نیز بعد از دو ماه یعنی در مه ۱۹۱۸ میلادی معاهده را با تهاجم به حکومت [[اولین جمهوری ارمنستان]] زیر پا گذاشت.<ref>جان ام دان، انقلاب روسیه. صفحه:۹۹</ref>
پس از لغو قرار داد آلمان‌ها و عثمانی‌ها کوشیدند تا با بهره‌گیری از خلاء حضور روسیه خود را به کرانه‌های [[دریای خزر|دریای مازندران]] برسانند. انگلستان نیز که نگران دستیابی دو دولت مزبور بر قفقاز بود، با انباشت نیرو در بینمیان النهرین،روذان ، [[:w:en:Lionel Dunsterville|ژنرال لیونل دانسترویل]] را در ژانویه ۱۹۱۸ میلادی از راه [[کرمانشاه]]، [[همدان]] و [[قزوین]] به [[رشت]] گسیل داشت، تا از راه دریای خزرمازندران به [[باکو]] برود. در پی نزدیک شدن انگلیس‌ها ، در روز ۲۶ ژوئیه ۱۹۱۸ میلادی حزب سوسیالیست انقلابی باکو با کودتایی [[:w:en:26 Baku Commissars|حکومت کمیساریای ۲۶ ژوئیه باکو]] را در جمهوریمنطقه آذربایجاناران برانداخت. انگلیس‌ها پس از تسلط بر باکو دولتی به نام [[:w:en:Centrocaspian Dictatorship|هیئت مدیره بحر خزر]] را سر کار آوردند و ژنرال دانسترویل دست اندرکار تأسیسایجاد یک ارتش ملی از مسلمان قفقاز شد.<ref>لیونل چارلز دنسترویل، امپریالیسم انگلیس در ایران و قفقاز. ترجمه:حسین انصاری. صفحه:۳۹۷ تا ۴۰۰</ref> در این میان عثمانی‌ها در ۱۴ سپتامبر ۱۹۱۸ میلادی نیروی قابل ملاحظه‌ای به قفقاز فرستادند و پس از جنگ‌های شدید باکو را متصرف شدند و حکومت دست نشانده خود را در باکو پایه‌گذاری کردند. چندی بعد در ۳۰ اکتبر ۱۹۱۸ میلادی دولت عثمانی که توان ادامه جنگ را نداشت،نداشت ، تقاضای ترک مخاصمه کرد. پیمان ترک مخاصمه موجب عقد [[متارکه مودروس]] شد.
