حرم فاطمه معصومه: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
SerendiPity (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۲:
این ضریح چندین مرتبه تجدید بنا و اصلاح شد و سالهای متمادی روی مرقد فاطمه معصومه باقی بود تا این که در سال ۱۳۶۸ هجری شمسی به دستور تولیت آن زمان شکل ضریح را تغییر دادند و ضریحی را با ظرایف هنری ویژهای به جای آن نصب نمودند که آن ضریح همچنان برفراز قبر فاطمه معصومه برقرار است و در اسفند ماه ۱۳۸۰ شمسی اصلاحات و تعمیرات جدید صورت گرفت. تمام قسمتهای نقرهای ضریح از نقره ۹۲ درصد با نقره ۱۰۰ درصد خالص خریداری شده از [[بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران]] تعویض شد و چوبهای زیر آن اعم از ستون و پایه و… به دست استادان [[اصفهان]]ی ساخته و قلمزنی شد و کارشناسان آستانه مقدسه (قسمت نقرهای) آن را تعویض کردند و ضریح سابق فرسوده شده را به خزانه تحویل داده شد.
علاوه بر گنبد، ساخت و سازها در ساخت و تزئین مرقد نیز دورانهای مختلفی را گذراندهاست. گرداگرد مرقد (قبر) فاطمه معصومه، دیوارهایی به ارتفاع دو متر با کاشیکاری که در سال ۹۵۰ بنا شدهاست پوشیده شده؛ این دیواره را اکنون میتوان در درون ضریح مشاهده کرد. در سال ۶۰۵ امیرمظفر احمد بن اسماعیل —بزرگ خاندان آل مظفر— محمد بن ابی ظاهر کاشی را که بزرگترین کاشیساز آن زمان بود، مأمور تهیه و نصب کاشی در مرقد فاطمه معصومه نمود. محمد بن ابی طاهر هشت سال مشغول این کار شد تا آنکه در سال ۶۱۳ کاشیهای مرقد نصب شدند. در سال ۹۶۵، شاه تهماسب در چهار طرف مرقد، ضریحی آجری بنا کرد و آن را با کاشی تزئین نمود. منافذی نیز در دیوار جهت دیده شدن مرقد طراحی شده بود. سپس به دستور شاه تهماسب، برای مرقد، ضریحی از فولاد سفید ساخته شد و در جلوی ضریح آجری سابق قرار گرفت. طول این ضریح ۲۵٫۵ و عرض آن ۷۳٫۴ و ارتفاعش ۱۰٫۲ متر بود. در سال ۱۲۳۰ قمری، فتحعلی شاه قاجار همان ضریح را نقرهپوش کرد. در سال ۱۲۸۰ ضریحی جدید از آب کردن ضریح سابق تهیه شد و نصب گردید. این ضریح تا سال ۱۳۶۸ قمری (مصادف با ۱۳۴۸ شمسی) بر روی مرقد نصب بود تا آنکه در سال ۱۳۶۸ قمری ضریح جدیدی ساخته و نصب گردید که هماکنون نیز نصب میباشد.<ref>{{پک|محمدبیگی|۱۳۸۶|ک=فروغی از کوثر|ص=۱۰۹–۱۱۰|ج=}}</ref>
=== گنبد ===
اولین گنبدی که «پس از سایبان حصیری موسی بن خزرج» برفراز قبر فاطمه معصومه بنا شد، قبهای برجی شکل بود که به همت زینب دختر [[محمد تقی]] از مصالح آجر و سنگ و گچ در اواسط قرن سوم هجری ساخته شد. به مرور زمان و پس از دفن بعضی از بانوان علوی در جوار فاطمه معصومه دو گنبد دیگر در کنار گنبد اول ساخته شد. این سه گنبد تا سال ۴۴۷ هجری ی برقرار بودند تا این که در همان سال «میر ابوالفضل عراقی» (وزیر طغرل کبیر) به تشویق شیخ طوسی به جای آن سه گنبد، گنبد مرتفعی، آراسته به نقشهای رنگ آمیزی و تزیینات آجری و کاشی بدون ایوان و حجره بنا نهاد، که تمام قبور سادات و آن بانوان را فرا میگرفت.
در سال ۹۲۵ هجری قمری همین گنبد به همت «شاه بیگی بیگم» همسر [[شاه اسماعیل یکم|شاه اسماعیل]] تجدید بنا و سطح خارجی گنبد با کاشیهای معرق آراسته گردید. ضمناً ایوان رفیع با دو مناره در صحن عتیق ساخته شد. نهایتاً در سال ۱۲۱۸ هجری همزمان با سلطنت [[فتحعلی شاه]] قاجار گنبد با خشتهایی طلایی تزیین شد که تا سال ۱۳۷۹ شمسی باقیماند. در سال ۱۳۸۰ به علت تخریب ظاهر گنبد و جهت جلوگیری از وارد شدن صدمات دیگر به ساختمان گنبد توسط تولیت آستانه مقدسه، مسعودی خمینی جهت بازسازی و تعمیرات اساسی گنبد حرم اقدام شد و خشتهای طلایی سابق جمعآوری گردید. پس از بازسازی و تعمیرات اساسی که با هزینهای بالغ بر ۲۵ میلیارد ریال بر روی گنبد صورت گرفت، پرده برداری از گنبد جدید در تاریخ ۶/۲/۱۳۸۴ هجری شمسی به دست محمد تقی بهجت انجام شد.
قبه برجی شکلی که زینب از آجر و سنگ و گچ بر فراز قبر فاطمه معصومه ساخته بود در اواسط قرن سوم هجری قمری ساخته شده و به مرور زمان با دفن سایر زنان علوی، دو گنبد دیگر در کنار گنبد آجری بنا شد. این سه گنبد تا سال ۴۷۷ پابرجا بود تا آنجا که میر ابوالفضل عراقی (وزیر [[طغرل بیک|طغرل کبیر]]) به تشویق [[شیخ طوسی]]، به جای سه گنبد قدیمی، گنبدی رفیع به قطر ۱۱ و ارتفاع ۱۴ متر ساخته شد؛ این گنبد، با نمای کاشیکاری و آجرهای تزئینی بود و هیچگونه ایوان و حجرهای نداشت. این گنبد در سال ۹۲۵ با تلاش شاه بیگی بیگم (دختر [[شاه اسماعیل یکم|شاه اسماعیل صفوی]]) تجدید بنا شد و یک ایوان، دو مناره و یک صحن به بنا اضافه گردید. همین گنبد در سال ۱۲۱۸ قمری با دوازده هزار خشت طلاکاری شده تزئین گردید. ارتفاع این گنبد از سطح بام ۱۶ متر و از سطح زمین ۳۲ متر میباشد. در گلوگاه ساق گنبد اشعاری از [[فتحعلی صبا|فتحعلی خان صبا]] به [[نستعلیق|خط نستعلیق]] نقش بستهاست. اشعار به شرح زیر است:<ref>{{پک|محمدبیگی|۱۳۸۶|ک=فروغی از کوثر|ص=۱۰۷–۱۰۹|ج=}}</ref>
{{شعر}}
{{ب|آتش موسی عیان از سینه سیناستی|یا که زرّین بارگاه بضعه موساستی}}
{{ب|بضعه موسی بن جعفر، فاطمه کز روی قدر|خاک درگاهش عبیر طرّه حوراستی}}
{{ب|نوگلی رنگین ز طُرف گلشن یاسین بود|آیتی روشن به صدر نامه طاهاستی}}
{{ب|پرتوی از آفتاب اصطفای مصطفی|زُهره ای از آسمان عصمت زهراستی}}
{{ب|صحن او را هست اقصی پایه عزّت چنان|کز شرف مسجود سقف مسجد اقصاستی}}
{{ب|پستی از صحن حریمش را به پاتاق حرم|کین مکان عزّت و آن مسکن غبراستی}}
{{پایان شعر}}
==== ماده تاریخی تذهیب گنبد ====
|