علی سهیلی: تفاوت میان نسخه‌ها

| monarch5=

| primeminister5= علی منصور

| term_end5 = شهریور ۱۳۲۰

| successor5 = [[جواد عامری]]

| office6 = وزیر مشاور

| term_start10 = آبان ۱۳۱۸

| term_end10 = اسفند ۱۳۱۸

| successor10 =

| office11 = رئیس شرکت مختلط شیلات ایران و شوروی

 

== آغاز کار ==

 

سهیلی با توجه به استعدادهایی که از خود نشان داده بود به خدمت در وزارت امور خارجه درآمد و ضمن خدمت، زبان‌های [[زبان فرانسوی|فرانسه]] و [[زبان انگلیسی|انگلیسی]] فرا گرفت. ابتدا کارمندی ساده بود اما به‌تدریج مدارج ترقی را پیمود و نخستین پست مهمش «ریاست اداره شرق و امور مربوط به شوروی» بود.

 

== وزارت ==

 

روزهای بعد از حمله [[نیروهای متفقین]] و اوضاع متشنج ایران در [[شهریور ۱۳۲۰]] دوران سختی در تاریخ ایران بود. روز سوم شهریور ۱۳۲۰ سهیلی به اتفاق سایر وزیران به [[کاخ سعدآباد]] رفتند و روز بعد منصور نخست‌وزیر، از کار کناره گرفت و بالاخره قرعه به نام [[محمدعلی فروغی]] افتاد. او که شش سال دور از کارهای سیاسی به خواندن و کتاب نوشتن مشغول بود، نخست‌وزیر ایران شد. در کابینهٔ فروغی که روز پنجم شهریور تشکیل شد، سهیلی از وزارت کشور به وزارت خارجه رفت و [[جواد عامری]] از وزارت خارجه به وزارت کشور منصوب شد. در اوضاع آشفته آن روزگار که ایام جنگ و اشغال بود، وزیر خارجه نقش مهمی در گذر کشور از بحران داشت، به‌ویژه وزیر خارجه‌ای که عضو شورای عالی دفاع کشور هم باشد. سهیلی جوان و فروغی کهنسال در نیمهٔ دوم سال ۱۳۲۰ حوادث مهم و پردردسری پشت سر گذاشتند تا بالاخره در بهمن آن سال پیمان اتحاد بین ایران و انگلستان و شوروی منعقد کردند. فروغی تا اسفند ۱۳۲۰ چهار بار کابینهٔ خود را ترمیم کرد، اما پست وزارت خارجه در هر چهار بار با سهیلی بود. او به سیاست خارجی نگاه ویژه‌ای داشت و توانست توجه فروغی را در دوران تغییر سلطنت از [[رضاشاه]] به [[محمدرضا شاه پهلوی]] جلب کند و به دولت او کمک زیادی کرد.