پیشینه ساری: تفاوت میان نسخه‌ها

به‌طور دقیق تاریخ به وجود آمدن ساری را نمی‌توان تشخیص داد؛ زیرا در کهن‌ترین آثار مربوط به ماقبل تاریخ نوین جهان نیز نام آن بوده‌است ولی قدر مسلم آنکه بدون هیچ تردیدی نظام شهری آن به بیش از ۲۵۰۰ سال می‌رسد. بر اساس [[شاهنامه فردوسی]] توسعه بنای آن را به اسپهبد طوس پور نوذر به دلیل به جا گذاردن یادگار پدرانش (منوچهر، ایرج، فریدون) نسبت دهند اما با توجه به شاهنامه که پایتخت [[پیشدادیان]] و [[کیانیان]] را تمیشه معرفی کرده‌است که شهری در نزدیکی‌های ساری بودبوده، میتوان نتیجه گرفت که ساری در دوران پیشدادیان و [[کیانیان]] معمور‌ترین شهر روزگار خود بوده‌است،

و بر اساس روایت تاریخ نویسان [[یونان|یونانی]] در زمان [[هخامنشیان]] به نام زادراکارتا و پایتخت تمدن [[هیرکانیا]] بوده‌است ( منابع ایرانی در جنگ‌ها از بین رفته‌اند ). پس از حمله [[اسکندر مقدونی]] آن شهر در آتش با خاکستر یکسان گردید (این اقدام [[اسکندر]] به واضح نشان از وجود تمدن پیشرفته آن زمان در آن شهر را می‌دهد) و طبق سیاست‌های [[اسکندر مقدونی]] شهری جدید در کنار آن ساخته گشت و نام آن را تمبراکس (سیرینکس) که نام یکی از سرداران سپاه [[اسکندر]] بود نهادند. شایان ذکر است که بنای آن شهر حدود ۱۲ کیلومتر با بنای شهر کنونی ساری فاصله داشت و در نزدیکی [[شهر سورک]] کنونی ساخته گشته بود. بر اساس تحقیقات باستان شناسان در زمان [[ساسانیان]] تمدنی بزرگ در این ناحیه بوده‌است. چنان‌که در زمان احداث خط راه آهن و حفاری‌های مربوط به آن کوزه‌ها و سفالهای مربوط آن زمان بدست آمد.