گندمان: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب: واگردانی |
←مردمشناسی: و منابع |
||
خط ۴۸:
زمانی که آغامحمدخان قاجار بعد از مرگ کریمخان زند شیراز را به سمت استرآباد (گرگان) ترک کرد تاایل قاجار را با خود به قصد جنگ با آخرین فرمانروای زند لطفعلی خان در شیراز همراه و همگام سازد، هنگام برگشت به سمت شیراز با اردو و سپاه در چمنزارهای گندمان اتراق کرد و در تاریخ قاجاریه بنام چمن گندمان نام برده شده‌است. هنگامی که شاه عباس اول به قصد جنگ با پرتغالیها عازم جنوب ایران شد از این منطقه آباد نام برده‌است (تاریخ زندگانی شاه عباس اول اثر نصراله فلسفی) حتی سینه به سینه این نقل از زمان شاه عباس شده‌است که سپاه شاه عباس در کنار امامزاده مادر و دختر گندمان در لب چشمه‌های مادر و دختر اتراق کرده بودند که چون شب شد صدای قورباغه نگذاشتند سپاه شاه بخوابند. جوانی گندمانی از تیر و طایفه عشیرقلی که اصالتاً گندمانی هستند (رسولی/مختاری/صمدی/طاهری امروزی) از کنار چشمه‌ها رد می‌شده‌است شاه از وی می‌خواهد که راهکار دهد یا جایی دیگر برایشان پیداکند وی می‌گوید چند گوسفند ذبح کنید بعد از ذبح روده‌های گوسفندان را پر از باد کرده و دو سر آن را گره زده و در جاهای مختلف چشمه‌ها رها می‌سازد (روده هاشبیه مار شده بودند) بعد از چند لحظه صداها قطع می‌شود و شاه به سپاس این کار مقادیر زیادی اشرفی به وی هدیه می‌کند. یکی از مکان‌هایی که در ایران ارامنه‌نشین بوده‌است بخش گندمان می‌باشد. مزارهای این قوم در جای جای این بخش به چشم می‌خورد در کتاب زندگانی شاه عباس اول این موضوع آورده شده که زمانی که شاه عباس برای جنگ با عثمانیها عازم جنگ شداز ارامنه جلفا و ایروان و نخجوان خواست که خانه‌های خود را ترک کرده و چشمه‌های آب را کور کرده تا دست عثمانیها به آب و غذا نرسد. ارامنه جلفا با وی همکاری نموده اما ارامنه ایروان و نخجوان از این کار سرباز زدند. شاه عباس ارامنه جلفا را به پاس خدمتشان به اصفهان کوچاند و منطقه‌ای را به اسم جلفانامید و برای آنان در نظر گرفت و آنان را در مناصب و پست‌های مهم گمارد و از دادن مالیات معاف نمود ولی ارامنه ایروان و نخجوان را به جاهای دوردست ایران به جرم عدم همکاری کوچاند. از آن زمان نزدیک به ۴۰۰ سال می‌گذرد و ارامنه بخش گندمان جزء ارامنه ایروان و نخجوان بوده‌اند و هم‌اکنون هم بعضی مواقع به دیدن مزارهایشان می‌آیند.<ref>{{یادکرد|کتاب=نام مکان‌های جغرافیایی در بستر زمان|نویسنده = مهرالزمان نوبان|ناشر =انتشارات ما|شهر=تهران|صفحه=۴۳۲|سال=۱۳۷۶|شابک=964-6497-00-4}}</ref>
==
بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵، جمعیت شهر گندمان برابر ۶۲۹۱ نفر بوده‌است<ref>[https://www.amar.org.ir/سرشماری-عمومی-نفوس-و-مسکن/نتایج-سرشماری/جمعیت-به-تفکیک-تقسیمات-کشوری-سال-1395 https://www.amar.org.ir/]
نتایج سرشماری سال 95
</ref>
== مردم شناسی ==
اقوام حاظر در بخش گندمان عبارتنداز:
# ایل بختیاری:اکثر مردم این بخش از طوایف بختیاری می باشند و به زبان لری با گویش بختیاری تکلم می کنند که اکثر از طوایف بابادی عکاشه، زراسوند، علاسوند، آسترکی، شالو و سهید می باشند.
# فارس زبانان چهارمحالی:تعدادی نیز از فارس زبان در این بخش نیز زندگی می کنند که به زبان فارسی با گویش محلی تکلم می کنند.
== مکان‌های دیدنی ==
* [[تالاب گندمان]]
* کوه مادر دختر
سطر ۶۱ ⟵ ۶۸:
* تپه باستانی
==
{{پانویس|اندازه=ریز}}
* [[علیقلی خان سردار اسعد]]، عدالحسین سپهر (لسان السلطنه) و ملک المورخین، چاپ اول ۱۲۸۸ه.ش
* یادداشت‌ها و خاطرات [[سردار ظفر]] بختیاری، انتشارات یساولی، سال انتشار ۱۳۶۲ه.ش
* وب سایت رسانه جامع ایل بابادی
* [http://www.fallingrain.com/world/IR/3/Gandoman.html مختصات و بلندا]
* از ب‍ی‍س‍ت‍ون تا زردک‍وه بختیاری/ ن‍وش‍ت‍ه‌ای‍زاب‍لا ب‍ی‍ش‍وب؛ ت‍رج‍م‍ه م‍ه‍راب ام‍ی‍ری، پدیدآور ب‍ی‍ش‍اپ، ای‍زاب‍لا ل‍وس‍ی ب‍رد، م۱۹۰۴ -
| |||