ترکیه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Ma.darbandi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: سوال⟸سؤال، هاپلوتایپ⟸هاپلو تایپ
خط ۷:
 
== آزمون یوس کشور ترکیه ==
آزمون یوس ، آزمون ورودی دانشگاه های ترکیه برای ورود به مقطع کارشناسی می باشد. هرساله تعداد بسیار زیاد ی از ایران در این آزمون شرکت می کنند . این آزمون شامل 100 سوالسؤال یعنی 45 سوالسؤال ریاضی ، 45 سوالسؤال هوش و 10 سوالسؤال ریاضی می باشد
 
در ایران هم اساتید زیادی این آزمون را تدریس می کنند که معروف ترین آنها استاد امیرحسین دربندی می باشد
خط ۹۷:
یک مطالعه ژنتیکی در سال ۲۰۰۱ از طریق بررسی هاپلوگروپ‌های [[دی‌ان‌ای]] در ترکیه نشان داده که ترک‌ها و کردها در کنار ارمنی‌ها، ایرانیان، یهودیان و لبنانی‌ها و دیگر گروه‌های ساکن سواحل مدیترانه (چه در شرق و چه در غرب) احتمالاً از یک نیای مشترک برخوردارند. در نتیجه اقوام امروزین ترک، کرد و ارمنی ممکن است از دل همین گروه‌ها درآمده باشند. مطالعه ژنتیکی دیگری هم در سال ۲۰۰۳ نشان داده که ترک‌های آناتولی با وجود خویشاوندی زبانی (در خانواده [[زبان‌های ترکی]]) و همسایگی تاریخی با مغول‌ها ارتباط ژنتیکی خاصی با آنان ندارند. به‌طوری‌که میزان اختلاف ژنتیکی ترک‌ها و آلمانی‌ها با سه گروه اصلی مغول به یک اندازه بوده‌است.<ref>محسنی، محمدرضا ۱۳۸۹: «پان ترکیسم، ایران و آذربایجان» انتشارات سمرقند، ص ۲۳۵</ref><ref>[http://www.blackwell-synergy.com/doi/abs/10.1034/j.1399-0039.2001.057004308.x?cookieSet=1&journalCode=tan (2001) HLA alleles and haplotypes in the Turkish population: relatedness to Kurds, Armenians and other Mediterraneans Tissue Antigens 57 (4), 308–317]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}}</ref><ref>[http://www.blackwell-synergy.com/doi/abs/10.1034/j.1399-0039.2003.00043.x Tissue Antigens. Volume 61 Issue 4 Page 292-299, April 2003. Genetic affinities among Mongol ethnic groups and their relationship to Turks]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}}</ref>
 
در مطالعه دیگری در سال ۲۰۰۳ بر روی ۵۲۳ [[کروموزوم ایگرگ]] (که تنها نسب پدری را نشان می‌دهد) از اهالی ۹۰ شهر مختلف ترکیه ۵۴ هاپلوتایپهاپلو تایپ متفاوت شناسایی شده که اکثریت آن‌ها (۹۴٫۱٪) از هاپلوتایپ‌های رایج در اروپایی‌ها و مردمان همسایه خاورمیانه‌ای است. هاپلوتایپ‌های مرتبط با اهالی [[آسیای میانه]] با تنها ۳٫۴٪، هندی‌ها ۱٫۵٪ و [[ترک‌های آفریقایی‌تبار|آفریقایی‌ها]] ۱٪ در اقلیت هستند. تنوع قابل ملاحظه هاپلوتایپ‌ها در میان ترکان گواهی بر نقش مهم آناتولی هم به عنوان یک دریافت‌کننده و هم به عنوان یک منبع در جریان [[شارش ژنی]] بین مناطق مختلف است. برآوردهای متفاوتی در مورد سهم ژنتیکی مهاجرت ترک‌زبانان آسیای میانه به منطقه آناتولی صورت گرفته‌است. بر اساس یکی از مطالعات بر روی کروموزم ایگرگ این سهم حدود ۱۰درصد و بر اساس یکی دیگر بر روی [[میتوکندری دی‌ان‌ای]] و کروموزوم ایگرگ حدود ۳۰ درصد است. هرچند احتمالاً شارش ژنی بین آناتولی و آسیای میانه چندین بار در دوره‌های پیش از تاریخ صورت گرفته‌است اما نامعلوم بودن شمار این جمعیت‌ها و تعداد این دوره‌ها مشکل بزرگی برای تعیین سهم ژنتیکی مهاجرت ترکان اوغوز در سده ۱۱ میلادی به آناتولی است. بر اساس برخی از مطالعات تعیین میزان هاپلوگروپ‌های مخصوص آسیا مانند C-RPS4Y و O3-M۱۲۲ بهترین روش برای تعیین ابعاد این مهاجرت و سهم ژنی آن آن در جمعیت کنونی آناتولی است. این توالی‌های ژنتیکی در یکی از مطالعات تنها در ۱٫۵ درصد اهالی ترکیه دیده شده در حالی‌که در یکی از مطالعات بر روی ۱۳ قوم آسیای میانه ۱۸٪ و در مطالعه دیگری بر روی ۴۹ قوم آسیای میانه ۳۳٪ شیوع داشته‌اند. به نظر می‌رسد افزایش قابل ملاحظه جمعیت آناتولی در [[عصر برنز]] که جمعیت آن را در دوران [[امپراتوری روم]] به ۱۲ میلیون نفر رسانده بود موجب کاهش تأثیر مهاجرت سلجوقیان و دیگر ترک‌زبانان آسیای میانه شده باشد.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده= |نشانی=http://hpgl.stanford.edu/publications/HG_2004_v114_p127-148.pdf |عنوان=Excavating Y-Chromsome Haplotype Strata in Anatolia |ناشر= |تاریخ=۲۰۰۳ |تاریخ بازبینی= |archiveurl=https://web.archive.org/web/20060619105314/http://hpgl.stanford.edu/publications/HG_2004_v114_p127-148.pdf |archivedate=۱۹ ژوئن ۲۰۰۶ |dead-url=yes}}</ref>
 
بخشی از ترک‌تباران ترکیه از اقوام [[ترکان سلجوقی]] غز هستند؛ ترکان سلجوقی به رهبری طغرل بیگ پس از شکست غزنویان در سال ۴۲۹ هجری قمری شهر نیشابور را پایتخت خود قرار دادند، در سال ۴۳۳ شهر ری را مرکز حکومت خود کردند، سپس اصفهان را مقر اصلی حاکمیت خود قرار داده همدان را نیز پایتخت تابستانی خود کردند. سلجوقیان سپس به رهبری آلپ‌ارسلان در [[جنگ ملازگرد]] با رومانوس چهارم امپراتور بیزانس، آناتولی را به تصرف خود درآوردند و سرزمین [[آسیای صغیر]] تا قونیه جز امپراتوری سلجوقی گردید. ترکان سلجوقی که از آسیای میانه به فلات ایران وارد شده و شهرهای ایران را فتح کرده در شهر ری حاکمیت خود را تثبیت کرده بودند در این مکان‌ها و در آذربایجان ساکن شدند و با فراهم آوردن لشکریان زیاد از آذربایجان، آناتولی را فتح و در این منطقه مستقر شده پس از غلبه بر [[امپراتوری بیزانس]] (روم شرقی)، این منطقه را بر امپراتوری خود افزودند و از زمان حاکمیت فرزندان عثمان (نام یکی از حاکمان ترک آناتولی) [[امپراتوری عثمانی]] را در آنجا بنا نهادند.