پدر اوپدرش علیرضا نام داشت وکه در بازار [[یزد]] با چای فروشی ارتزاق می‌کرد. پدر اومی‌کرد، از مبلغینمبلغان [[بهایی]] بود که در درگیری‌های تبریزیزد به توسطدست مسلمانان به قتل رسید.<ref name="iichs.org">{{یادکرد|فصل=|کتاب=|ناشر= |شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=|شابک=|نویسنده=معزی، فاطمه |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه= |عنوان = غلامعباس آرام | پیوند = http://www.iichs.org/index.asp?id=162&doc_cat=7 (فارسی) |ژورنال= |نشریه=موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران |تاریخ=نامشخص |دوره= |شماره= |شاپا=}} بازیابی‌شده در ۳۰ شهریور ۱۳۸۸.</ref> آرام نوجوانی خود را در یزد گذرانید و سپس به [[شیراز]] رفت و در [[پلیس جنوب]] استخدام شد.
او در سال [[۱۳۰۰]] ایران را ترک کرد و عازم [[هندوستان]] شد، در آنجا به استخدام سرکنسول گری ایران در هند درآمد. او در دوران خدمت خود در وزارت امور خارجه مراتب اداری را به ترتیب طی کرد و سمت‌های مختلفی به ایفای نقش پرداخت. از [[۱۹۳۹سال (میلادی)|۱۹۳۹]]۱۳۱۸ تا [[۱۹۴۳ (میلادی)|۱۹۴۳]]۱۳۲۲ مأمور به خدمت در سفارت [[لندن]] بود. او در سال [[۱۹۴۴ (میلادی)|۱۹۴۴]] به تهران بازگشت و۱۳۲۳ معاونت اداره سوم سیاسی وزارت خارجه را برعهده گرفت.اوو در خلالشهریور سال‌های۱۳۲۴ [[۱۹۴۶دبیر (میلادی)|۱۹۴۶]]اول تاسفارت [[۱۹۴۷ایران (میلادی)|۱۹۴۷]]در واشنگتن شد.
آرام در سال‌های ۱۳۲۵ و ۱۳۲۶ در [[سوئیس]] مشغول به خدمت بود؛بود و درسپس سال [[۱۹۴۷ (میلادی)|۱۹۴۷]]دوباره به [[واشینگتن]]واشنگتن منتقل شد، و در [[۱۹۴۹سال (میلادی)|۱۹۴۹]]۱۳۲۸ کنسول سفارت شد و. چندی نیز کاردار بود. آراماو اولین سفیری خود را در [[ژاپن]] تجربه کرد و در سال‌های [[۱۹۵۷ (میلادی)|۱۹۵۷]]۱۳۳۶ تا [[۱۹۵۹ (میلادی)|۱۹۵۹]]۱۳۳۸ را در [[توکیو]] گذراند. او در سال‌های [[۱۹۶۲۱۳۴۱ (میلادی)|۱۹۶۲]]تا -[[۱۹۶۶۱۳۴۵ (میلادی)|۱۹۶۶]]نیز رئیس هیئت ایرانی در [[مجمع عمومی سازمان ملل]] بود.
