قتل ناموسی در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

از دید بسیاری از حقوقدانان مادهٔ ۶۳۰ قانون مجازات اسلامی مجوزی است برای قتل‌های ناموسی. طبق این ماده «هرگاه مرد همسر خود را در حال زنا با مرد اجنبی مشاهده کند و علم به تمکین زن داشته باشد می‌تواند در همان حال آنان را به قتل برساند و در صورتی که زن مکره (مجبور) باشد فقط می‌تواند مرد را به قتل برساند».<ref name="DW">{{یادکرد وب |عنوان=۶۲ درصد مقتولان زن؛ قربانی قتل ناموسی |نشانی=https://www.dw.com/fa-ir/۶۲-درصد-مقتولان-زن-قربانی-قتل-ناموسی/a-15197582 |وبگاه=dw.com |ناشر=[[بخش فارسی دویچه وله|دویچه وله]] |تاریخ بازبینی=۶ خرداد ۱۳۹۹ |زبان=فارسی |تاریخ=۹ تیر ۱۳۹۰}}</ref> اگرچه طبق این قانونقانون، فقط شوهر در صورت محرز شدن زناکار بودن زوجه اجازهٔ کشتن او را دارد، اما در بسیاری از قتل‌هایی که توسط برادر، پدر، عمو و پسرعمو انجام می‌شود هم با تکیه بر همین قانون، مرتکبان به قتل قصاص نمی‌شوند. همچنین مادهٔ ۲۲۰ قانون مجازات اسلامی، در مواردی که قاتل، پدر یا جد پدری دختر باشند باشند، آن‌ها را از قصاص معاف کرده‌است.<ref name="DW"/>