عقاب هاست: تفاوت میان نسخه‌ها

| وضع‌کننده سرده = [[یولیوس فون هاست|هاست]]، [[۱۸۷۲ (میلادی)|۱۸۷۲]]

پس از ورود مائوری‌ها به سرزمین‌های نیوزیلند در حدود سال [[۱۳۰۰ (میلادی)|۱۳۰۰ میلادی]] موآها که توانایی پرواز نداشتند به‌طور گسترده‌ای توسط مائوری‌ها [[شکار]] شده و حدود ۱۰۰ سال بعد بر اثر شکار بی‌رویه و از بین بردن جنگل‌هایی که زیستگاه این جانوران بود، به طوربه‌طور کامل منقرض شدند. عقاب‌ها نیز با انقراض طعمه خود هم‌زمان به انقراض کشیده شدند.

گونه عقاب هاست (Harpagornis moorei) در [[سرده|سردهٔ]] مخصوص به خود با نام هارپاگورنیس (Harpagornis) در تیرهٔ قوشیان (شامل [[عقاب]]‌ها، [[قوش]]‌ها و [[کرکس]]‌‌‌ها) قرار می‌گیرد. تحلیل [[دی‌ان‌ای]] عقاب هاست نشان داده که دو گونه [[عقاب کوچک]] و [[عقاب پرپا]] نزدیک‌ترین خویشاوندان این پرنده هستند و حتی می‌توان آن‌ها را در یک سرده ([[قوش‌عقاب‌ها]]) قرار داد. اگر این نظریه درست باشد نام علمی صحیح این گونه عقاب ''Hieraaetus moorei'' است. این نتیجه‌گیری نشان می‌دهد که بر خلاف تصور پیشین [[عقاب دم‌گوه‌ای]] نزدیک‌ترین خویشاوند زنده عقاب هاست نبوده‌است. زمان افتراق عقاب هاست از دو خویشاوند کوچک‌تر خود حدود ۱٫۸ میلیون تا ۷۰۰ هزار سال پیش برآورده شده‌است. اگر این برآورد صحیح باشد افزایش ده تا پانزده برابری وزن این پرنده یک واقعهٔ استثنایی محسوب می‌شود که در هیچ [[مهره‌دار]] دیگری مشاهده نشده‌است و طعمهٔ بسیار بزرگ و نبودن رقیب غذایی آن را ممکن ساخته‌است.

این عقاب طول بال کمی نسبت به اندازه خود داشت. فاصلهٔ دو سر بال یک عقاب ماده ۲٫۶ متر و شاید تا ۳ متر برآورد شده‌است که تقریباً هم‌اندازه با بزرگ‌ترین عقاب‌های ماده در [[عقاب دم‌گوه‌ای]]، [[عقاب طلایی]]، [[عقاب دریایی استلر]]، [[عقاب استپی]] و [[عقاب جنگی]] است. البته بال‌های کوتاه مزیتی برای این پرنده در جنگل‌های انبوه نیوزیلند محسوب می‌شده‌است، کما اینکه [[عقاب فیلیپینی]] و [[عقاب هارپی]] هم که از بزرگترینبزرگ‌ترین و نیرومندترین عقاب‌های زنده هستند برای سازگاری بیشتر با محیط جنگلی بال‌های کوتاه‌تری نسبت به طول بدن خود دارند.

در برخی کتاب‌ها عقاب هاست را به عنوان [[پرنده بدون پروازبی‌پرواز]] به تصویر کشیده‌اند که قطعاً اشتباه است. بی‌تردید این پرنده پرواز می‌کرده اما قابلیت‌های پرواز در ارتفاع بالا و [[بال‌بازروی]] عقاب‌های دیگر را نداشته‌است و این به دلیل [[بارگیری بال]] بیشتر یعنی وزن بیشتری است که بال‌های آن بایستی تحمل می‌کرده‌اند.

عقاب فیلیپینی مناسب‌ترین گونه زنده برای مقایسه با عقاب هاست است چون او هم از نیاکانی کوچک‌تر (نیای[[نسب مشترک]] با [[عقاب مارخور (سرده)|عقاب مارخور]]) در یک محیط جزیره‌ای جنگلی فرگشت یافته و بر اثر نبود پستانداران بزرگ گوشت‌خوار و رقبای دیگر اندازه آن افزایش یافته‌است. دم‌هایپرهای ایندمی پرندهعقاب همهاست بسیار طولانی بوده‌اند کهو در ماده‌ها به نیم متر طول با پهنای زیاد می‌رسیده‌اند تا با ایجاد [[نیروی برآ]]ی بیشتر مساحت بال کم را جبران کنند. طول بدن عقاب هاست تا ۱٫۴ متر در ماده‌ها برآورد شده و قد ایستاده هم ۹۰ سانتی‌متر و شاید کمی بیشتر بوده‌است.