ایل قاجار: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲:
[[پرونده:Naser edin shah by Kamalolmolk.jpg|بندانگشتی|چپ|200px|[[ناصرالدین شاه]] طولانی‌ترین دوره حکومتی را در سلسله قاجار به عنوان پادشاه گذراند.]]
'''ایل قاجار'''، '''قاجارها'''، '''کاجارها''' از ایلات [[غز|ترک اغوز]] در شمال شرقی و ایضاً شمال غربی [[ایران]] زندگی می‌کردند. قاجارها به عنوان شاخه‌ای از [[مردمان آذربایجانی]] در نظر گرفته می‌شوند.<ref name="stuart">[http://books.google.ru/books?id=CquTz6ps5YgC&pg=PA333&dq=Kajars+Azerbaijanis&ei=Ta64S8LKDKq2zQTFk4kJ&cd=1#v=onepage&q=Kajars%20Azerbaijanis&f=false James Stuart Olson,Lee Brigance Pappas,Nicholas Charles Pappas. An Ethnohistorical dictionary of the Russian and Soviet empires] <blockquote>KAJAR. The Kajars are considered a subgroup of the Azerbaijanis*. Historically, they have been a Turkic* Tribe who lived in Armenia. In the seventeenth and eighteenth centuries, when the Safavids tried to conquer the region, the Kajars settled in the Karabakh Khanate of western Azerbaijan. Agha Mohammed, a Kajar leader, overturned the Zend dynasty in Iran and established Kajar control in the area. This arrangement lasted u^il Reza Shah came to power in Iran in 1925. The Kajar population today exceeds 35,000 people, the vast majority of whom live in Iran.</blockquote></ref> در سال ۱۷۹۴، شخصی از میان این ایل با نام، [[آقا محمد خان قاجار]] توانست پس از سلسله [[زندیان]]، حکومتی جدید در تاریخ پادشاهی ایران، با نام [[قاجاریان]] را بنیان‌گذاری کند. جمعیت کنونی ایل قاجار، در حدود ۱۵٬۰۰۰ نفر در سال ۱۹۸۰ برآورد شده بود که عمدتاً در [[ایران]] سکونت دارند.
== تاریخ ==
سطر ۱۲ ⟵ ۱۰:
ایل قاجار توسط شاه عباس در شرق [[طبرستان]] و در استرآباد یا همان گرگان کنونی سکونت داده شدند تا سدی در برابر حملات قبایل ترکمن شمالی باشند. در زمانی که افغان‌های غلجه‌زایی قندهار به رهبری محمود افغان به اصفهان تاخته، این شهر و شاه سلطان حسین را محاصره کردند [[فتحعلی‌خان قاجار]] رئیس شاخه اشاغی‌باش ایل قاجار به کمک پادشاه صفوی آمد ولی شاه سلطان حسین به خاطر محاصره اصفهان و به خطر افتادن جان خانواده صفوی که اسیر محمود بودند به او پیغام داد که با افغان‌ها درگیر نشود به همین سبب او دوباره به مازندران برگشت.
پس از مرگ [[کریم خان زند]] آقا محمد خان از [[شیراز]] مرکز دولت زند گریخت و به [[استرآباد]]، مرکز ایل قاجار، رفت. وی پس از تحکیم موقعیت خود در میان قاجارها به گسترش قلمرو خود در کشور دست زد. وی سرانجام با شکستن دادن
تاریخ نویسانی که تاریخ قاجارها را نوشته اند
این مورخان گفته اند که قاجارها
▲این مورخان گفته اند که قاجارها باهلاکوخان مغول در ۶۵۶ هجری وارد ایران شده اند و تا ۷۳۹ که سلسله ایلخانان مغول منقرض شده به حال چادر نشینی و بیابان گردی از کنار جيحون گرفته تا دشت مغان زندگی کرده اند و چون درسال ۷۳۹ دست ایلخانان از پادشاهی ایران کوتاه شد ایشان زندگی خود را در خطر دیدند و از ایران بشام یعنی سوریه کنونی هجرت کردند تا اینکه تیمور گورکانی در ۸۰۳ بدان سرزمین رسید ، قاجارها را در آنجا دید و ایشان را جز و لشكر یان خود پذیرفت و با خود بایران باز گردانید.
گویا این نکته که قاجارها زمانی به شام رفته و از آنجا به ایران آمده باشند درست باشد زیرا که در میان طوایف تركان غربی طایفه معروف بیات هست و در میان طوایف قاجار طایفه ای هست بنام شامبیاتی، یعنی بیاتهای شام و این می رساند که قاجارها به بياتها نزديك بوده اند و لااقل این طایفه شامبیاتی مدتی در شام مانده است .
دلیل بسیار قوی براینکه قاجارها از نژاد مغول و حتی از ترکان شرقی نبوده اند اینست که در همه اسناد نسب خود را به طايفه «سالور» رسانده اند و سالور قطعا از همان ترکان ماورای قفقاز بوده و در میان طوایف ماورای قفقاز همه جا نام آنها را با خزرها و قبچاتها و بلغارها و بجناکها و دیگران با هم برده اند. و بازدلیل دیگر اینست که قاجارها از نخست خود را خویشاوند نزديك آق قویونلو دانسته اند و حتی
درین شک نیست که صفویه از اولاد شیخ صفی الدین اردبیلی از مردم آذربایجان بوده اند و در دوره صفویه طوایف ترك آذربایجان مهم ترین و در حقیقت یگانه عامل نظامی بودند. بهمین جهت است که ما تنها درین دوره بنام سه طایفه بزرگ ترك که دست نشانده و پشتیبان سلطنت صفویه بوده اند بر می خوریم: قاجارها و افشارها و بیا تها. طوایف کوچک تر را که کمتر بودند صفویه بدو دسته تقسیم کردند يك دسته را در آذربايجان گذاشتند و «شاهسون» نامیدند و دسته دیگر را به فارس بردند و برخی طوایف ایرانی و عرب راهم با آنها توأم کردند و دسته بزرگی بنام قشقایی، فراهم کردند که مرکب ازین سه عنصر کرد یعنی ایرانی و عرب و ترك زبانست .
سطر ۳۷ ⟵ ۳۲:
پیوستگی ترکان غربی با یکدیگر با ندازه ایست که هنوزطوایف جزء به نام قشقایی که ضبط درست آن«قاشقای» است در دور ترین نقاط شمالی قلمرو ترکان غربی هستند و همین نام در میان ترك زبانان جنوب ایران دیده میشود . آهنگها و سرودهایی هم هست که هر دو گروه با این همه مسافت و بیش از سیصد سال زمانی که در میانشان هست هنوز می خوانند .<ref>{{یادکرد وب|عنوان=قاجارها از چه نژادی بودند / فاطمه قاضیها|نشانی=https://www.cgie.org.ir/fa/news/216750|وبگاه=www.cgie.org.ir|بازبینی=2020-05-31}}</ref>
پس احتمالا، قاجارها مغول، تر کمان و سلجوقی نبوده اند بلکه از ترکان غربی و خویشاوند نزديك خزرهاو قبچانها و بلغارها و بجنا کها بوده اند و در حدود قرن هشتم با سایر طوایف ترك ماورای قفقاز از آن سرزمین هجرت کرده اند. اینان نخست در حدود قرن هشتم با سایر طوایف ترك ماورای قفقاز از آن سرزمین هجرت کرده اند و سپس 200 سال بعد از حمله مغول به ایران مجددا به ایران برگشته اند. صفویه آنها را از آذر بایجان به مازندران و گرگان و مر کز ایران برده اند و با افشارها و بیاتها و بایندرها بسیار نزدیک بوده و حتی شريك سرنوشت و شاید همسفر ایشان بوده اند .<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سعید نفیسی، تاریخ اجتماعی سیاسی ایران در دوره معاصر، تهران :انتشارات بنیاد، ۱۳۶۸}}</ref>
== جستارهای وابسته ==
* [[مردم آذری]]
| |||