جنید بغدادی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: بطور⟸به‌طور
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۵:
|}
 
'''شیخ ابوالقاسم جُنَید بن محمد بن جنید بغدادی'''، عارف ايرانىصوفی. او را قواریری و زجاج نیز خوانده‌اند، بدان سبب که پدرش آبگینه‌فروش بود؛ هم چنین وی را خراز نیز نامیده‌اند. در متون وفیه او را با القاب متعددی معرفی کرده‌اند مانند سید الطایفه، لسان القوم، اعبد المشایخ، طاووس العلماء و سلطان المحققین.
 
شیخ ابوالقاسم در نیمه دوم قرن سوم که صوفیان بیشتر در بغداد زندگی می‌کردند از معروف‌ترین آن‌ها و از مشایخ صوفیان بود و [[سری سقطی]] دایی او بود. اصلیت او از [[نهاوند]] در ایران است. او به زهد و عرفان شناخته شده و چون زیاد اهل سفر نبود مریدان و شاگردان از جاهای دیگر به دیدار او به بغداد می‌آمدند. پس از اواسط قرن سوم که ارتباط اهل [[سلوک]] با هم بیشتر شد تعالیم جنید بغدادی و [[ابوبکر شبلی]] به شهرهای دیگر نفوذ کرد و چون جنید تقریباً در راس صوفیه قرار دارد بسیاری از صوفیان بعد از او طریقه خود را منسوب به او می‌دانند.