سگ‌کشی: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از نمایش ''سگ‌کشی''، موسیقی فیلم واکنش‌هایی برانگیخت. نیما قهرمانی از مجلّهٔ ''[[فیلم (ماهنامه سینمایینشریه)|فیلم]]'' موسیقی را «بد و گوش‌آزار» دانسته و سبب این کیفیت را نه کوتاهیِ آهنگ‌سازان، بلکه اعمال نظر فیلم‌ساز می‌داند و از [[مجید اسلامی]] نقل می‌کند که «انگار موسیقی فیلم را کسی با دهان زده و دیگران سعی کرده‌اند ناشیانه به آن قوام بخشند!»<ref>{{پک/بن|۱۳۹۱|ک=آواهایی در قاب}}</ref> گفتگوی بیضایی با قوکاسیان نیز همین معنی را می‌رساند؛ یعنی فیلم‌ساز زمزمه‌ای روی [[نوار کاست|نوار]] ضبط کرده و به هر دو آهنگ‌سازِ فیلم داده تا از رویش موسیقی فیلم را بسازند.<ref>{{پک|بیضایی|۱۳۸۱|ف= «گفتگو با بهرام بیضایی» از کتاب ''بهرام بیضایی و پدیدهٔ سگ‌کشی''|رف=قوکاسیان|ص=۳۵–۳۶}}</ref> [[عبّاس یاری]] و [[جهانبخش نورایی]] نیز از فیلم‌شناسانی بودند که موسیقی ''سگ‌کشی'' را پسندیدند. نورایی در این باره گفته:<ref>{{پک|نورایی|۱۳۸۰|ف=این خانه مال تو نیست|ص=۷۹}}</ref>{{نقل قول|موسیقی در خیلی از جاها به عنوان یک ضربه و هشدار عمل می‌کند. یه نظرم موسیقی در لحظاتی کار تصویر را می‌کند، یعنی گاهی احساس می‌کنی آنچه را که در موسیقی می‌شنوی در واقع داری می‌بینی. . . . در برخی از صحنه‌ها آوای وهمناک مویه می‌شنویم و در برخی دیگر ضجّه. حتّی گاهی احساس می‌کنیم صدای سگ به گوش می‌رسد. در فیلمبرداری هم همین‌طور. مثلاً در فصل اوّل شبانه، گرچه سبک فیلمبرداری متفاوتی ندارد. چون فیلمبرداری low key از مشخصه‌های فیلم‌های پلیسی و جنایی نوآر (Noir) است. سایه‌های غلیظ و نورهای پراکنده محیطی پرتشویش و پر از سوء ظن و شک پدیدمی‌آورد؛ و در کنار این‌ها حرکت‌های سریع و بریدهٔ دوربین و ضرباهنگ تند و عصبی بازی و دیالوگ قرار دارد.}}

''سگ‌کشی''، همچنان که بعضی چون شهرام جعفری‌نژاد پیش‌بینی می‌کردند،<ref>{{پک|جعفری‌نژاد|۱۳۷۹|ف=بهرام بیضائی|ص=۱۱۴}}</ref> فروش چشمگیری داشت و، با ۳۳۰ میلیون تومان در نمایش سینماهای تهران، پرفروش‌ترین فیلم ایران در سال ۱۳۸۰ شد.<ref>{{پک|یاری|۱۳۸۸|ف=مشخصات، داستان و مرور فیلم‌های اکران‌شده در سال ۱۳۸۸|ص=۳۰۹}}</ref><ref>{{پک/بن|۱۳۸۹|ک=خبرآنلاین: ۶۲ سال با گیشه و مخاطب سینما در ایران / بررسی فیلم‌های پر فروش ایرانی از سال ۲۷ تا سال ۸۹}}</ref><ref>{{پک/بن|۵ شهریور ۱۳۸۴|ک=نگاهی اجتماعی به فیلم ''سگکشی''}}</ref><ref>{{پک/بن|۶ اردیبهشت ۱۳۸۷|ک=بهرام بیضائی پس از هشت سال فیلم تازه‌اش را کلید زد}}</ref> در رأی‌گیریِ تماشاکنانِ [[جشنوارهٔ فیلم فجر ۱۳۸۰]] ''سگ‌کشی'' برترین فیلمِ همهٔ دوره‌های گذشتهٔ جشنواره شناخته شد.<ref>{{پک|قوکاسیان|۱۳۸۱|ف= «مقدمه» از کتاب ''بهرام بیضایی و پدیدهٔ سگ‌کشی''|رف=قوکاسیان|ص=۲۲}}</ref> در رأی‌گیری نویسندگان مجلّهٔ ''[[فیلم (ماهنامه سینمایینشریه)|فیلم]]'' نیز ''سگ‌کشی'' بهترین فیلم سال ایران شناخته شد.<ref>{{پک||۱۳۷۹|ف=«سگ‌کشی» و بهرام بیضایی: بهترین‌های جشنوارهٔ نوزدهم از نگاه نویسندگان و منتقدان ماهنامهٔ فیلم|ص=۶۶}}</ref>

* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=|نام=|پیوند نویسنده=|ژورنال=[[فیلم (ماهنامه سینمایینشریه)|فیلم]]|عنوان=«سگ‌کشی» و بهرام بیضایی: بهترین‌های جشنوارهٔ نوزدهم از نگاه نویسندگان و منتقدان ماهنامهٔ فیلم|شماره=۲۶۶|سال=۱۳۷۹|صفحه=۶۲-۶۶}}

* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=دهقان|نام=خسرو|پیوند نویسنده=خسرو دهقان|ژورنال=[[فیلم (ماهنامه سینمایینشریه)|فیلم]]|عنوان=پس‌زمینه|شماره=۲۷۹|سال=۱۳۸۰|صفحه=۹۵-۹۷}}

* {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=نورایی|نام=جهانبخش|پیوند نویسنده=جهانبخش نورایی|ژورنال=[[فیلم (ماهنامه سینمایینشریه)|فیلم]]|عنوان=این خانه مال تو نیست|شماره=۲۸۲|سال=۱۳۸۰|صفحه=۷۹}}