هندوچین فرانسه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه |
Arghanooon (بحث | مشارکت‌ها) جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: قرانسه⟸فرانسه |
||
خط ۵۹:
'''هندوچین فرانسه''' ({{lang-fr|Indochine française}}; {{lang-km| សហភាពឥណ្ឌូចិន}}، {{lang-vi|Đông Dương thuộc Pháp}}) که به‌طور رسمی از ۱۸۷۷ از آن به عنوان '''اتحادیه هندوچین''' ({{lang-fr|Union indochinoise}}) و پس از ۱۹۴۷ '''فدراسیون هندوچین'''( {{lang-fr|Fédération indochinoise}} ) یاد می‌شد، گروهی از [[تاریخ استعمارگری فرانسه|قلمروهای استعماری فرانسه]] در جنوب شرق آسیا تا انحلال آن در ۱۹۵۴ بود. این سرزمین از سه قلمرو ویتنامی تونکین(شمال)، [[آنام]](مرکز) و [[کوچین چین|کوچینچینا]](جنوب) به همراه [[کامبوج]]، [[لائوس]](از ۱۸۹۹) و قلمرو چینی گوانگ ژوان(از ۱۸۹۸) تشکیل شده بود. پایتختش به استثنا چند دهه از ۱۹۰۲ تا ۱۹۴۵ که در [[هانوی]](تونکین) بود، در [[هوشی‌مین (شهر)|سایگون]] (در کوچینچینا) قرار داشت.
فرانسه با موفقیت توانست کوچینچینا را در ۱۸۶۲ و ۱۸۶۳ ضمیمه قلمرو خود در کامبوج کند. پس از موفقیت فرانسویها در اشغال ویتنام شمالی از طریق نبرد تونکین، قلمرو های مختلف
در راستای ایجاد یک جایگزین سیاسی برای ویت مین، دولت ویتنام به رهبری امپراطور سابق [[بائو دای]] در ۱۹۴۹ اعلام موجودیت کرد و فرانسویها به دنبال اتحاد ویتنام از طریق آن بود که در نهایت ناموفق بود. در ۲۲ اکتبر و ۹ نوامبر ۱۹۵۳ [[پادشاهی لائوس]] و پادشاهی کامبوج اعلام استقلال کردند. در پی توافقنامه ژنو در ۱۹۵۴، فرانسه از ویتنامی که به دو قسمت تقسیم شده بود خارج شد و هندوچین فرانسوی به پایان رسید.<gallery mode="packed-hover" heights="۳۶۰">
| |||