زحل: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خنثی‌سازی ویرایش 29288545 از جهان بینش140 (بحث): بیشتر فاصله‌ها رعایت نشده‌اند!
برچسب: خنثی‌سازی
خط ۶۰:
 
== ویژگی‌های فیزیکی ==
کیوان کمی از [[مشتری]] کوچک‌تر است و جرم آن کمتر از جرم مشتری و در حدود ۹۵ برابر جرم زمین است. کیوان [[فهرست اجرام منظومه شمسی بر پایه اندازه|سومین جسم در سامانهٔ خورشیدی]] بر پایهٔ جرم و حجم می‌باشد. کیوان یک [[غول گازی]] است. زیرا سطح آن به صورت کلی از گاز تشکیل شده‌است ؛بابا اینکه ممکن است دارای یک هستهٔ جامد باشد.<ref>Melosh, H. Jay (2011). Planetary Surface Processes. Cambridge Planetary Science 13. Cambridge University Press. p. 5. {{ISBN|0-521-51418-5|en}}.</ref> زحل کمترین [[چگالی]] میانگین را نسبت به سایر سیارات [[سامانه خورشیدی]] دارد. اگر بتوان زحل را در دریایی عظیم انداخت ؛ایناین سیاره بر روی آب شناور می‌ماند.
اندازهٔ شعاع این سیاره در منطقه‌های استوایی با مقدار آن در قطب‌ها نزدیک به ۱۰٪ متفاوت است؛ ۶۰٫۲۶۸ کیلومتر در برابر ۵۴٫۳۶۴ کیلومتر.<ref name="fact"/> درون زحل احتمالاً ترکیب مشتری را دارد. برآوردهای نظری مقادیر حدود ۷۴٪ هیدروژن، ۲۴٪ هلیوم، ۲٪ عناصر سنگین‌تر را پیشنهاد می‌کند. این ترکیب تقریباً مشابه ترکیبات خورشید است. گمان می‌رود زحل دارای یک هستهٔ سنگین کوچک به قطر ۲۰ هزار کیلومتر و جرمی معادل ۲۰Mφ باشد.
 
خط ۶۹:
 
== شش ضلعی قطب شمال ==
تصاویر فروسرخ جدید فضاپیمای کاسینی از زحل یکی از عجیب‌ترین عوارض سطح این سیاره را نمایان کرد. ساختار ابر مانند یک شش ضلعی که به دور نقطهٔ قطب شمال زحل در گردش است می‌باشد. این ساختار بیست سال پیش درگذر فضاپیمای وویجر از کنار زحل در درجه ۷۸ شمال کشف شده‌است. هر ضلع این شش ضلعی حدود ۱۳۰۰۰ کیلومتر است که از شعاع زمین بزرگتر است. از این رو این شش ضلعی به قدری بزرگ است که شش زمین در آن قابل جاسازی است. ساختار شش ضلعی هر ۱۰ ساعت و ۳۹ دقیقه و ۲۴ ثانیه یکبار می‌چرخد که تصور می‌شود این زمان ،زمانزمان چرخش درون زحل باشد. علت تشکیل این ساختار برای محققین معلوم نیست ؛ولیکنولیکن بیشتر آنان تصور می‌کنند این ساختار از برهمکنش موج و ماده ایجاد شده‌است. محققین موفق شدند در آزمایشگاه نیز ساختارهای هندسی به وسیله موج ایجاد کنند.
[[پرونده:Rotatingsaturnhexagon.gif|بندانگشتی|فیلم شش‌ضلعی قطب شمال زحل]]
[[پرونده:PIA18274-Saturn-NorthPolarHexagon-Cassini-20140402.jpg|بندانگشتی|300 px|تصویر شش‌ضلعی قطب شمال زحل]]
خط ۸۴:
در ۶ ژوئن ۲۰۱۳ دانشمندان موفق به کشف هیدروکربنهایی در قسمت بالای اتمسفر تیتان شدند که پیش زمینه حیات هستند. در ماه آوریل سال ۲۰۱۴ محققان ناسا اعلام کردند که یک قمر جدید در حال شکل‌گیری در حلقه آ زحل است.
 
یکی از پدیده‌های خاص در قمرهای زحل، میان دو قمر [[جانوس (قمر)|جانوس]] و [[اپیمتئوس (قمر)|اپیمتئوس]] اتفاق می‌افتد. این دو قمر در مداری تقریباً یکسان دور سیارهٔ زحل چرخش می‌کنند و هر چهار سال یکبار به یکدیگر بسیار نزدیک می‌شوند. در زمان نزدیک شدن، نیروی جاذبهٔ متقابل آن‌ها باعث می‌شود که مدار چرخش آن‌ها با یکدیگر جابه‌جا شود.
 
میماس جزء کوچکترین اقمار زحل است که در سال ۱۷۸۹ میلادی توسط ویلیام هرشل کشف شد. این قمر کوچک و آبله گون که به ستاره مرگ معروف است، یکی از بزرگ‌ترین دهانه‌های برخوردی را با پهنایی حدود ۱۳۰ کیلومتر بر روی خود دارد، دلایل شکل‌گیری چنین عوارض سطحی به این دلیل است که جرم میماس آنقدر قوی است که با ایجاد کردن گرانش سطحی، ظاهر آن را کروی نگه می‌دارد و آنقدر ضعیف است که اجازهٔ شکل گرفتن چنین دهانه‌های بزرگی را می‌دهد.<ref>باشگاه خبرنگاران جوان 30 دیماه 1395 http://www.yjc.ir/fa/news/5939873/</ref>
خط ۹۳:
 
حلقه‌ها یا کمربندهای زحل در فاصله ۱۱۲۰۰ کیلومتری آن جای گرفته‌اند.
حلقه‌های زحل از تکه‌های یخ و همچنین تکه‌های سنگ و غبار تشکیل شده‌اند ،برخیبرخی به اندازه یک غبار ریز و برخی به اندازه یک خانه. حلقه‌های زحل پهن هستند ولی بسیار تخت و نازک. پهنای آن‌ها ۲۸۰ هزار کیلومتر است .اما کلفتی آن‌ها تنها یک کیلومتر است؛ بنابراین هنگامیکه از پهلو به زحل بنگریم حلقه‌ها تیغه باریکی می‌شوند و دیده نمی‌شوند. پهنای برخی از حلقه‌های [http://www.netspace.rozblog.com/ زحل] به اندازه فاصله زمین تا ماه می‌باشد.
مشتری و نپتون و اورانوس هم حلقه دارند ؛امااما حلقه زحل از همه بهتر دیده می‌شود. به باور دانشمندان دلیل درخشانتر بودن حلقه‌های زحل تازه‌تر بودن و جوان‌تر بودن آن هاست. آن‌ها می‌انگارند که این حلقه‌ها در پی نزدیک شدن یک ماهک (قمر) به زحل و فروپاشی آن ماهک در اثر گرانش زحل پدید آمده‌اند.
حلقه‌های زحل به ترتیبی که کشف شده‌اند با حروف الفبا نامگذاری شده‌اند. ای، بی، سی، دی، ای، اف و جی در میان حلقه‌ها سه شکاف وجود دارد به نام‌های آنکه، کیلر و مکسول و یک بازه بزرگ به نام [[شکاف کاسینی]].
[[پرونده:Saturn's A Ring From the Inside Out.jpg|بندانگشتی|چپ|تصویر ماورا بنفش از حلقه‌های ب و آ در تقسیمبندی کاسینی. شکاف آنکه به رنگ قرمز نشانداده شده‌است.]]
خط ۱۲۱:
 
=== مشاهدات مدرن ===
فضاپیمای [[پایونیر ۱۱]] برای نخستین بار در سال ۱۹۷۹ از این سیاره دیدن کرد و پس از آن در سال‌های بعد [[وویجر ۱]] و سپس [[وویجر ۲]]. از جمله مواردی که فضاپیمای [[وویجر ۲]] در مأموریت خود توانست به آن دست پیدا کند؛کند اثبات وجود باد، [[میدان مغناطیسی|میدان‌های مغناطیسی]]، [[شفق]] صبحگاهی و همچنین [[تندر]] و [[آذرخش]] در این سیاره زیبا می‌باشد. سرعت بادهایی که در قسمت استوایی این سیاره می‌وزد به ۵۰۰ کیلومتر بر ساعت نیز می‌رسد. پایونیر ۱۱ موفق شد تصاویری از زحل و چندین قمر آن تهیه کند ؛ولیکنولیکن کیفیت این تصاویر بسیار پایین بود. این فضاپیما همچنین حلقه‌های زحل را مورد بررسی قرار داد.
 
در نوامبر ۱۹۸۰ وویجر ۱ به زحل رسید. اولین تصاویر با کیفیت بالا از زحل توسط این فضاپیما تهیه شد. ساختار بعضی قمرها برای اولین بار دیده شد. وویجر ۱ از نزدیکی قمر تیتان گذر کرد و تصاویری از اتمسفر آن تهیه نمود. این تصاویر نشان داد که اتمسفر تیتان بسیار ضخیم است و نور مریی از آن گذر نمی‌کند. در سال ۱۹۸۱ وویجر ۲ به مطالعه زحل ادامه داد. تصاویر نزدیکتری از زحل و حلقه‌های آن تهیه شد؛ ولیکن مشکلات فنی باعث شد که این فضاپیما نتواند به قدر کافی تصویر از زحل تهیه کند.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/wiki/زحل»