بریدن آلت تناسلی زنان در اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

در ''[[تاریخ بلعمی]]'' آمده‌است که [[ساره]] (همسر [[ابراهیم]] و مادر [[اسحاق]]) به [[هاجر]] (همسر دیگر [[ابراهیم]] و مادر [[اسماعیل]]) رشک می‌برد و می‌خواستسوگند خورد که یکی اندامش را ببرد. اما از خدای ترسید ولی چون سوگند خورده بود، چاره‌ای نداشت و سرانجامناچار لختی از فرج او را برید تا هاجر را کمتر آرزوی مردان آید. پس از بریده شدن فرج هاجر به دست ساره ختنه بر ساره هم واجب شد.<ref name="بلعمی ۱۴۳–۱۴۴"/> فقیه [[ابن قیم الجوزیة]] که این روایت را نقل می‌کند می‌افزاید که صحت این روایت فقط بر خدا روشن است. [[جاحظ]] در الحَیَوان می‌گوید که «ختنه مردان و زنان از زمان ابراهیم و هاجر تا روزگار او در بین اعراب مرسوم بوده‌است.»<ref name="EWIC"/>