آسیب‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آسیب‌شناسی''' یا '''پاتولوژی''' {{به انگلیسی|Pathology}} شاخه‌ای از علوم [[پزشکی]] است که در خصوص تأثیر [[بیماری]]ها و آسیب‌ها در سطح [[بافت (زیست‌شناسی)|بافتی]] و [[سلول|سلولی]] و مولکولی بحث می‌کند و شامل مطالعه فرایند بیماری در یک اندام یا تمامی بدن برای شناخت ماهیت و علت‌های آن است. آسیب‌شناسی به دوچهار شاخه اصلی [[آسیب‌شناسی تشریحی]] و، [[آسیب‌شناسی بالینی]] [[اسیب شناسی دامپزشکی]] و [[اسیب شناسی مولکولی]] تقسیم می‌شود.

آسیب‌شناسی بالینی یکی از تخصص‌های پزشکی است که به امر تشخیص بیماری‌ها بر پایه مطالعه و بررسی مایعات و سایر نمونه‌های اخذ شده از بدن همانند ادرار، خون، مدفوع و … می‌پردازد و به زیرشاخه‌های بیوشیمی [[شیمی بالینی]]، میکروب‌شناسی بالینی [[میکروبیولوژی پزشکی]]، خون‌شناسی بالینی، [[آسیب شناسی دامپزشکی]]، [[آسیب‌شناسی مولکولی]] و ژنتیک بالینی [[ژن‌شناسی پزشکی]] و ایمنی‌شناسی بالینی تقسیم می‌شود.
طول دوره دکترای حرفه ای علوم آزمایشگاهی بالینی ۶ تا ۷ سال می‌باشد.اما پاتولوژیست محسوب نمی گردد.

آسیب‌شناسی تشریحی به مطالعه میکروسکوپی و بررسی ظاهری نمونه‌های بافتی که توسط خود پاتولوژیست یا توسط سایر پزشکان از بدن انسان برداشته می‌شود می‌پردازد.از پرکاربرد ترین تشخیص های این رشته بررسی و تشخیص تومور و سرطان می باشد.

پزشکان عمومی با قبولی در امتحان پذیرش دستیاردستیاری و طی نمودن دوره ۴۵ ساله و گذراندن امتحانات ارتقاء، گواهینامه و دانشنامه تخصصی مدرک متخصص آسیب‌شناسی تشریحیدر گرایش تشریحی، بالینی، مولکولی و [[دامپزشکی]] را دریافت می‌کنند و به آنها پاتولوژیست می گویند.