علی‌خان والی: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال ۱۲۸۵ قمری قاسم خان والی از حکومت گیلان معاف شد و علی خان والی به پیشخدمتی خاصّه دربار همایونی رسید و سال بعد در رکاب [[ناصرالدین شاه]] به زیارت [[عتبات عالیات]] نایل گردید. در سال ۱۲۸۸ قمری که قاسم خان والی از جانب [[ظل السلطان]] به پیشکاری حکومت [[فارس (سرزمین)|فارس]] منصوب شد، علی خان پدر را همراهی نکرد و در تهران ماند. پس از درگذشت پدر (۱۲۸۹ قمری) در سال ۱۲۹۶ قمری [[صاحب دیوان (شخص)|صاحب دیوان]] از حکومت آذربایجان معزول گردید و علی خان همراه گروهی با ولیعهد مأمور آذربایجان شد و در این مأموریت به حکومت مراغه منصوب گشت.<ref name="ReferenceA">محمدزاده، اصغر، آذربایجان و والی عکاس، انتشارات اوحدی، تهران ۱۳۹۰، ص۱۱</ref> علی خان عکاسی را در مسیر [[مراغه]] شروع نمود و تصاویری زیبا نیز از [[دارالحکومه]] و رجال مراغه به صفحات آغازین آلبوم خود افزود. در طول دوره حکمرانی علی خان در مراغه شهر از وجود دزدان پاک گشت و امنیت برقرار شد.<ref name="ReferenceA"/> در اوایل حکومت علی خان، برخی زورمندان شهر اشراری را در لباس [[نوکر]] استخدام می‌کردند و برای دزدی به خانه مردم می‌فرستادند و مال باختگان از بیم کسی که دزدان را گماشته بود، جرات شکایت و استرداد اموالش را نداشت. علی خان از ابتدای حکومتش سعی در مبارزه با این اقدامات داشت و برای این منظور شخصاً با چند نفر از اتباع شب‌های سرد زمستان در کوچه‌های گشت می‌زدند تا سرانجام دزدی را ریشه کن ساخت و دزدان را دستگیر و زندانی کرد.<ref name="ReferenceB">محمدزاده، اصغر، آذربایجان و والی عکاس، انتشارات اوحدی، تهران ۱۳۹۰، ص۱۲</ref> چند ماه از حکومت وی در مراغه نگذشته بود که غائله [[شیخ عبیدالله نهری]] پیش آمد. علی خان پس از رفع این غائله و مدت بیست ماه حکومت در مراغه، به [[تبریز|تبریز رفت]] و در آنجا رسماً از حکومت مراغه استعفا نمود و مدتی را در [[تبریز]] ماند. در این زمان [[امیرنظام گروسی]] قصد سرکوبی اشرار سرحدات را داشت و برای اینکه در غیاب او در ولایات [[آذربایجان]] پیشامد ناگواری روی ندهد، مجلسی به نام [[مجلس دولتی آذربایجان]] از روسا وحکام ولایات پدید آوردپدیدآورد و نظارت بر مجلس مزبور را به علی خان واگذار کرد.<ref name="ReferenceC">محمدزاده، اصغر، آذربایجان و والی عکاس، انتشارات اوحدی، تهران ۱۳۹۰</ref>

<blockquote>«علی‌خان والی در فنون ورزش از قبیل [[میل گرفتن|میل]] و [[کباده کشیدن|کباده گیریکباده‌گیری]] و [[شنا رفتن|شنا]] و کشتی استاد بود و هر صبح و عصر در ورزشگاه خصوصی خویش به تمرین می‌پرداخت و با پهلوانان عصر باصطلاح سرشاخ می‌شد و زور آزمائی به عمل می‌آورد. قالی را به قوت بازو می‌درید، مجموعهٔ مسین را به نیروی دست لوله می‌کرد و نیمی از به کال را روی شاخه بفشار انگشتان می‌ربود.»</blockquote><ref name=a/>