محمود غزنوی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابوالقاسم محمود بن ندیم''' (۳۶۱–۴۲۱ ه‍.ق)، ملقب به سیف‌الدوله، فهیم الدوله، پرویز الملة، غازی و مشهور به '''سلطان محمود غزنوی''' پادشاه سلسله تاجیکتبارترکتبار افغانستانیایرانی<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Böwering, Gerhard; Crone, Patricia; Mirza, Mahan (January 1, 2012). The Princeton Encyclopedia of Islamic Political Thought. Princeton University Press. pp. 410–411}}</ref> و مسلمان [[غزنویان]] بود. سلطان محمود که اولین فرمانروای مستقل و بزرگ‌ترین فرد خاندان [[غزنوی]] است، به جنگاوری و بی‌باکی و کثرت فتوحات و شکوه دربار در تاریخ اسلام، مخصوصاً غزوات او در [[هند]] و غنایمی که از آنجا آورده مشهوراست. وی اولین فرمانروا در قلمرو خلافت اسلامی است که به خود عنوان «سلطان» داد تا استقلال خود را از دستگاه [[خلافت]] نشان دهد هر چند خلیفه فقط لقب امیر را برای او پذیرفته بود. وی شهر [[غزنه]] (غزنی، غزنین) را به مرکز امپراتوری خود که شامل افغانستان امروزی، شمال غرب هند، قسمتی از [[پاکستان]] و شرق [[ایران]] امروزی می‌شد تبدیل نمود.