'''ابن ابی طایی''' ([[زبان عربی|عربی]]: إبن أبی طیء) یاشی ابو زکاریای بن ابنامد النجاج (1180 - 1228۱۱۸۰–۱۲۲۸) مورخ و شاعر [[شیعه]] اهل [[حلب|حلب بود]].<ref>{{Cite journal|last=Eddé|first=Anne-Marie|date=2017-07-01|title=Ibn Abī Ṭayyiʾ|url=https://referenceworks.brillonline.com/entries/encyclopaedia-of-islam-3/ibn-abi-tayyi-COM_30676|journal=Encyclopaedia of Islam, THREE|language=en}}</ref><ref>{{Cite book|url=https://books.google.com/books?redir_esc=y&id=zHxsWspxGIIC&q=ibn+abi+tayyi#v=snippet&q=ibn%20abi&f=false|title=Islamic Desk Reference|last=Donzel|first=E. J. Van|date=1994-01-01|publisher=BRILL|isbn=9789004097384|language=en}}</ref> معروف به ''تاریخ جهانی'' خود ''،'' که بیشتر از بین رفته است ،رفته‌است، و از طریق بخش هاییبخش‌هایی که توسط نویسندگان بعدی حفظ شده است ،شده‌است، برای ما شناخته شده استشده‌است. یک منبع ارزشمند برای تاریخ شمال سوریه در زمان جنگهای صلیبی ،صلیبی، همچنین به توصیف کاخ هایکاخ‌های [[خلافت فاطمیان|فاطمی]] در [[قاهره]]، سقوط سلسله فاطمیان ،فاطمیان، روابط بین [[فرانک‌ها|فرانک ها]] و [[مسلمان|مسلمانان]] و سلطنت [[صلاحالدین ایوبی|صلاحالدین]] و پسرش [[الظاهر غازی|الظاهر غازی می پردازدمی‌پردازد.]].
