یوهان کرایف: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
به نسخهٔ 29537668 از Iliya wiki (بحث) برگردانده شد (توینکل)
برچسب: خنثی‌سازی
خط ۱۳:
|نام مستعار= مرد شماره ۱۴، مرد افسانه ای،{{سخ}}ال سالوادور (نجات بخش)،{{سخ}}یوپی
|پست= [[هافبک هجومی]] و [[فوروارد]]
|باشگاه کنونی=هنریک پشمک کرایوف
|شماره پیراهن=۸-۹-۱۰-۱۴
|سال‌های نوجوانی= ۱۹۵۷–۱۹۶۴
|باشگاه‌های جوانان= [[باشگاه فوتبال آژاکس آمستردام|آژاکس آمستردام]]
|سال‌های= ۱۹۶۴–۱۹۷۳{{سخ}}۱۹۷۳–۱۹۷۸{{سخ}}۱۹۷۹–۱۹۸۰{{سخ}}۱۹۸۰–۱۹۸۱{{سخ}}۱۹۸۱{{سخ}}۱۹۸۱–۱۹۸۳{{سخ}}۱۹۸۳–۱۹۸۴
|باشگاه‌های= [[باشگاه فوتبال آژاکس آمستردام|آژاکس آمستردام]]{{سخ}}[[باشگاه فوتبال غارسلونابارسلونا|بارسلونا]]{{سخ}}[[لس آنجلس آزتکس]]{{سخ}}[[واشینگتن دیپلماتز]]{{سخ}}[[باشگاه فوتبال لوانته|لوانته]]{{سخ}}[[باشگاه فوتبال آژاکس آمستردام|آژاکس آمستردام]]{{سخ}}[[باشگاه فوتبال فاینورد|فاینورد]]
ا|بارسلونا]]{{سخ}}[[لس آنجلس آزتکس]]{{سخ}}[[واشینگتن دیپلماتز]]{{سخ}}[[باشگاه فوتبال لوانته|لوانته]]{{سخ}}[[باشگاه فوتبال آژاکس آمستردام|آژاکس آمستردام]]{{سخ}}[[باشگاه فوتبال فاینورد|فاینورد]]
|تعداد گل = ۲۴۰ (۱۹۰){{سخ}}۱۴۳ (۴۸){{سخ}}۲۷ (۱۴){{سخ}}۳۲ (۱۲){{سخ}}۱۰ (۲){{سخ}}۳۶ (۱۴){{سخ}}۳۳ (۱۱)
|سال‌های بازی ملی= ۱۹۶۶–۱۹۷۷
سطر ۲۵ ⟵ ۲۴:
|گل‌های زدهٔ ملی = ۴۸ (۳۳)
|سال‌های مربیگری= ۱۹۸۵–۱۹۸۸{{سخ}}۱۹۸۸–۱۹۹۶{{سخ}}۲۰۰۹–۲۰۱۳
|تیم‌های مربیگری = [[باشگاه فوتبال آژاکس آمستردام|آژاکس آمستردام]]{{سخ}}[[باشگاه فوتبال بارسلونا|بارسلونا]]{{سخ}}[[تیم ملی فوتبال کاتالونیا|تیم ملی سرزمین های اشغالی چاقالانکاتالونیا]]}}
'''لعنت بر پدر مادر کسی که اینا عوض کند نریکهنریک یوهانس کرویف''' ({{audio|JohanCruiff.ogg|Johan Cruijff}}، متولد ۲۵ آوریل ۱۹۴۷ – مرگ ۲۴ مارس ۲۰۱۶)، که بیشتر با نام '''یوهان کرویف''' شناخته می‌شود، [[فوتبال]]یست و [[مربی فوتبال|مربی]] سابق فوتبال [[هلند]] بود. او سه مرتبه به عنوان بازیکن سال اروپا انتخاب شده‌است (۱۹۷۱، ۱۹۷۳ و ۱۹۷۴).<ref name="ifhof">{{یادکرد وب |نشانی= http://www.ifhof.com/hof/cruyff.asp |عنوان= یوهان کرویف - افتخارات بین‌المللی |تاریخ بازدید=۹ آوریل ۲۰۰۷ |ناشر= ''ifhof.com''|سال=|زبان=انگلیسی |فرمت=}}</ref> کرویف مشهورترین پیرو فلسفهٔ فوتبال موسوم به [[توتال فوتبال]] بود که توسط [[رینوس میشل]] پایه‌گذاری شد.
 
بعد از اینکه کرویف در سال ۱۹۸۴ فوتبال را به عنوان بازیکن کنار گذاشت، در حرفهٔ مربی‌گری توانست موفقیت‌های چشمگیری با دو تیم [[باشگاه فوتبال آژاکس آمستردام|آژاکس آمستردام]] و [[باشگاه فوتبال بارسلونا|بارسلونا]] به دست آورد، و بعد از آن نیز به عنوان یک مشاور بانفوذ در هر دو باشگاه کار خود را ادامه داد. پسر او، [[یوردی کرویف|یوردی]] نیز بازیکن فوتبالی حرفه‌ای بود.
 
در سال ۱۹۹۹، کرویف در یک رای‌گیری که توسط [[فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال]] انجام شد بعد از [[پله (بازیکن فوتبال)|پله]]، به عنوان دومین بازیکن قرن انتخاب شد.مارادونا ام موز بوده حتما <ref>{{یادکرد وب |نشانی= http://www.rsssf.com/miscellaneous/iffhs-century.html |عنوان= رای‌گیری قرن IFFHS |تاریخ بازدید=۲۲ مارس ۲۰۰۷ |ناشر= ''rsssf''|سال=|زبان=انگلیسی |فرمت=}}</ref> وی همچنین در رای‌گیری دیگری که توسط نشریهٔ [[فرانس فوتبال]] انجام شد به عنوان سومین بازیکن برتر تاریخ برگزیده شد.<ref>{{یادکرد وب |نشانی= http://www.rsssf.com/miscellaneous/best-x-players-of-y.html#ff-poc |عنوان= بهترین بازیکن قرن|تاریخ بازدید=۱۸ مارس ۲۰۰۷ |ناشر= ''rsssf''|سال=|زبان=انگلیسی |فرمت=}}</ref>
 
== زندگی‌نامه ==
سطر ۴۶ ⟵ ۴۵:
== بازی در تیم آژاکس ==
رینوس میشل؛ مربی معروف هلندی که در آن زمان سرمربی آژاکس بود، به نبوغ و استعداد وی پی برد و در ۱۵ نوامبر ۱۹۶۴ کرویف ۱۷ ساله را برای نخستین بار در بازی مقابل تیم گرونینگن در ترکیب تیمش قرار داد. وی در این دیدار که تیمش ۱ بر ۳ بازنده شد، تک گل آژاکس را به ثمر رساند.
 
== آژاکس؛ قهرمان هلند ==
در فصل ۱۹۶۶–۱۹۶۵ بود که توجه همگان را به خود جلب کرد. بعد از زدن دو گل در مقابل دور ویلسکراخت اشترک در لیگ هلند، تبدیل به بازیکن ثابت تیمش شد. در آن فصل وی موفق شد در ۲۵ بازی، ۲۳ گل وارد دروازه حریفان کند و آژاکس با حضور او قهرمان هلند شد. سال بعد با آژاکس به هردو قهرمانی لیگ و حذفی دست یافت و خودش با زدن ۳۳ گل، آقای گل مسابقات شد. سال بعد هم موفق شد جام قهرمانی را بالای سر برده و برای دومین بار مرد سال فوتبال هلند شود. او با آژاکس به فینال جام باشگاه‌های اروپا هم رسید که در آن دیدار، ۱ بر ۴ نتیجه را به تیم ایتالیایی آ.ث. میلان واگذار کرد.
 
== مصدومیت ==
سطر ۵۳ ⟵ ۵۵:
در ۲۹ نوامبر سال ۱۹۷۰ در دیدار مقابل آ.زد. آلکمار که با پیروزی ۸ بر ۱ همراه بود، به رکورد ۶ گل در یک بازی دست یافت. در همان فصل، آژاکس با پیروزی ۲ بر ۰ در بازی فینال جام باشگاه‌های اروپا در برابر پاناتینایکوس آتن یونان، برای اولین بار قهرمان باشگاه‌های اروپا شد. در همان سال، یوهان کرویف هم برای اولین بار مرد سال فوتبال اروپا شد. در فصل ۷۲–۱۹۷۱ آژاکس توانست با کرویف از عنوان قهرمانی اروپا در مقابل اینتر میلان دفاع کند. در بازی فینال، کرویف هر دو گل آژاکس را وارد دروازه اینتر کرد. در فصل پاییز بعد از آن، آژاکس با برتری مقابل تیم ایندپندنته از آرژانتین، قهرمان جام باشگاه‌های جهان شد. در ژانویه ۱۹۷۳، با پیروزی ۳ بر ۲ در برابر گلاسکو رنجرز اسکاتلند، قهرمانی سوپرجام اروپا هم به دست آمد. آژاکس فصل ۷۳–۱۹۷۲را با سومین قهرمانی پیاپی لیگ به پایان برد. در این فصل، کرویف در دیدار دربی مقابل اف.سی. آمستردام، اولین و نیز آخرین گل به خودی را وارد دروازه تیمش کرد.
 
== حضور در تیم بارسلونا ==
در سال ۱۹۷۳ کار فروش مخفیانهٔ کرویف توسط آژاکس به رئال مادرید مراحل پایانی خود را طی می‌کرد، اما وی از انتخاب سرنوشت خود بدست دیگران بیزار بود. پس با بارسلونا قرارداد بست و طی مصاحبه ای اعلام کرد بارسلونا را به رئال ترجیح داده، زیرا حاضر نیست برای تیمی که تحت حمایت فرانکو است بازی کند. این صحبت‌ها باعث محبوبیت فوق العادهٔ او بین هواداران تیم کاتالان شد. کاتالان‌ها برای این انتقال، تقریباً ۶ میلیون گولدن هلند پرداخت کردند.
کردند.
 
در ۲۸ اکتبر ۱۹۷۳ یوهان کرویف برای اولین بار برای بارسا به میدان رفت، امروزه از این هلندی به عنوان کسی که باشگاه بارسا را از برزخ فرانکو نجات داد و سنگ بنای موفقیت‌های آتی بارسا را نهاد، یاد می‌شود و بی تردید تأثیرات او در این تیم غیرقابل انکار است. دوران حضور در بارسا حقیقتاً پر از لحظات به یادماندنی و خاطره انگیز بود و از او یک اسطوره و نماد در بین هواداران ساخت.
 
در اولین سال حضورش، تیم با کمک او و پس از دورانی سیاه که چهارده سال به طول انجامیده و صبر هواداران را لبریز کرده بود، سرانجام قهرمان لیگ شد و در راه قهرمانی لالیگا، رئال مادرید را در خانه اش شکست داد. یوهان کرویف به صورت ناخواسته به یکی از قهرمانان و اسطوره‌های کاتالان تبدیل شد. تمام موفقیت‌هایش در بارسا به اولین فصل حضورش محدود نشد، موفقیت‌های بعدی این تیم در دوران نبود او در بارسا و حتی تیکی تاکای مدرن این تیم نیز بی تردید مدیون یوهان کرویف می‌باشند.
ساخت.
 
== تولد فرزندش در آمستردام ==
سطر ۷۴ ⟵ ۷۸:
 
== آمریکا ==
در سال ۱۹۷۹، زمانی که بیش از ۳۰ سال سن داشت به آمریکا رفت. او قراردادی با باشگاه لس آنجلس آزتک به امضاء رساند. در آنجا فقط یک فصل ماند. فصل بعد، یک سال در شهر واشینگتن دی سی در تیم واشینگتن دیپلماتس بازی کرد.
 
== بازگشت به هلند ==
سطر ۸۱ ⟵ ۸۶:
اولین بازی ملی کرویف در تاریخ ۷ سپتامبر سال ۱۹۶۶ در روتردام در دیدار مقدماتی جام ملت‌های اروپا در برابر مجارستان بود (۲: ۲). درست در دومین بازی ملی بود که شیوه بازی شتاب‌زده و بدون فکر او منجر به یک بدبیاری شد. او در بازی مقابل چکسلواکی از سوی رودی گلوکنر؛ داور اهل آلمان شرقی آن دیدار در دقیقه ۷۶ از زمین اخراج شد. بدین ترتیب او اولین بازیکن هلندی بود که در یک دیدار ملی از زمین مسابقه اخراج می‌شد. پس از گذراندن یک سال محرومیت از سوی فدراسیون فوتبال هلند، در تاریخ ۱۳ سپتامبر ۱۹۶۷ توانست دوباره در تیم ملی حضور پیدا کند. در این دیدار، تنها پس از دو دقیقه در دیدار مقدماتی جام ملت‌های اروپا، گل پیروزی را وارد دروازه آلمان شرقی کرد. جام جهانی ۱۹۷۴ با رهبری او بود که هلند در جام جهانی ۱۹۷۴ نایب قهرمان شد. او بهترین بازیکن مسابقات شناخته شد و شاید قهرمانی هلند در آن جام می‌توانست پاداش خوبی برای فوتبال زیبا و تسلط لاله‌ها در اجرای توتال فوتبال باشد. هلند در راه رسیدن به فینال، آلمان شرقی را ۰–۴ و برزیل و آرژانتین را با نتیجه مشابه ۲–۰ برد. هر دو گل بازی با آرژانتین و گل دوم بازی با برزیل، مدافع عنوان قهرمانی را کرویف به ثمر رساند. حاشیه جالبی که در آن جام اتفاق افتاد این بود که کرویف لباس طراحی شده توسط آدیداس برای تیم ملی هلند را نمی‌پوشید. لباسی که او به تن می‌کرد دو خط در امتداد آستینش داشت و لباس اصلی هلند ۳ خط. دلیل این کار احتمالاً قراردادش با پوما بوده‌است.
 
== آخرین بازی ملی ==
وی آخرین بازی ملی‌اش را در۲۶ اکتبر سال ۱۹۷۷ در آمستردام در مقدماتی جام جهانی در مقابل بلژیک انجام داد که به پیروزی ۱ بر ۰ هلند انجامید. بعد از این که کرویف از تیم ملی کناره‌گیری کرد، ارنست هاپل که کمی قبل از جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین از سوی فدراسیون فوتبال هلند به سرمربیگری تیم ملی منصوب شده بود، سعی کرد او را متقاعد به بازگشت به تیم کند، اما موفق نشد.
 
== کارنامه ملی ==
سطر ۹۲ ⟵ ۹۸:
او البته همچنان به فوتبال وفادار ماند و اگرچه دورهٔ مربیگری ندیده بود و مدرکی نداشت، سرمربیگری تیم‌های صاحب نامی چون آژاکس و بارسلونا را برعهده گرفت. او به همراه این تیم‌ها موفقیت‌های بسیاری، از جمله ۴ دوره قهرمانی پیاپی در لیگ دسته اول اسپانیا را در کارنامهٔ خود ثبت کرد. کرویف به خصوص به استعداد پروری نیز اهمیت خاصی داد و همیشه در ترکیب تیم خود از بازیکنان جوان بهره می‌برد. مارکو فن باستن، فرانک ریکارد و دنیس برگکمپ، از دستاوردهای او در آژاکس هستند. بارسلونا تحت هدایت وی، چهار بار پیاپی قهرمانی لالیگا، یک بار قهرمانی جام حذفی اسپانیا، سال ۱۹۹۲ قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا، و یک بار قهرمانی سوپرجام اروپا را به دست آورد. کرویف بازیکنانی چون رونال کومان، میشائیل لادروپ، هریستو استویچکوف و روماریو را به بارسا آورد.
 
== ال سالوادور ==
نام کرویف در نزد هواداران بارسلونا تا امروز «''ال سالوادور''» به معنای نجات‌بخش باقی مانده‌است.
 
== آکادمی جوانان بارسا ==