پلیاستیشن (کنسول): تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Fatranslator (بحث | مشارکتها) جز افزودن ناوباکس ۷.۶> الگو:ریزپردازندههای میپس (درخواست کاربر:Europe2009)+نشانی+مرتب+اصلاح ارجاع لاتین |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۱:
تاریخچه این کنسول از سال ۱۹۸۸ شروع میشود. زمانی که سونی و [[نینتندو]] قصد دارند با همکاری هم طرح لوح ویژه [Super disc] را پیاده کنند. لوح ویژه یک [[سیدی]] رام برای کنسول [[سوپر نینتندو]] بود؛ ولی به هر شکل این دو شرکت از هم جدا شدند و لوح ویژه برای کنسول جدید نینتندو ساخته نشد؛ ولی سونی در سال ۱۹۹۱ با تغییرات و ویرایشهایی روی لوح ویژه آن را در کنسول جدید خود یعنی پلیاستیشن جای داد. ایده خود کنسول پلیاستیشن در سال ۱۹۹۰ توسط [[کن کوتاراگی]] مطرح شد.
'''فقط دویست واحد از اولین مدل پلیاستیشن که قابلیت اجرای کارتریجهای سوپر نینتندو را هم داشت، توسط سونی ساخته شد.''' اولین مدل این کنسول به صورت چند رسانهای و چند منظوره طراحی شد. علاوه بر اجرای بازیهای سوپر نینتندو، میتوانست سیدیهای صوتی و اطلاعات گرافیکی را بهخوبی بخواند. با رایانههای شخصی هم سازگار بود. در سال ۱۹۹۴ نوع دیگری از پلیاستیشن با عنوان ''پیاِسایکس'' عرضه شد که با بازیهای سوپر نینتندو سازگار نبود و فقط بازیهای مبتنی بر سیدی رام را اجرا مینمود. این تصمیمات موجب شد پلیاستیشن بهترین فروش در بین کنسولهای نسل خود را داشته باشد و تا ۲۰ ژوئیه ۲۰۰۸ بالغ بر ۱۰۲ میلیون دستگاه از آن به فروش برسند.<ref>[http://www.ft.com/cms/s/1c46ad2e-5678-11dd-8686-000077b07658.html FT.com / Companies / Retail & Consumer - Sony sets 150m sales target for PS۳<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>
<!--== تاریخ ==
[[کن کوتاراگی]]، رئیس سابق بخش سونی کامپیوتر انترتینمنت را میتوان دارای بیشترین سهم در حرکت کمپانی سونی به سمت صنعت بازی دانست. کسی که به حق لقب پدر پلیاستیشن را از آن خود کرده و تأثیری عظیم در محبوبیت این برند ژاپنی داشتهاست. داستان ورود کوتاراگی به این صنعت به زمانی برمیگردد که او علاقه شدید دختر خود به کنسول Famicom (مدل ژاپنی NES) را مشاهده کرد. موضوعی که او را به فکر انداخت تا سونی را از طریق کنسولهای نینتندو به این صنعت متصل کند. اولین قدم در این راه ساخت قطعهای صوتی برای سوپر نینتندو بود که تحت عنوان S-SMP از آن یاد میشد و محصول تیم کوتاراگی در کمپانی سونی بود. این همکاری موفقیتآمیز بود و راه را برای همکاریهای بعدی بین سونی و نینتندو هموار کرد. دو کمپانی بزرگ ژاپنی این بار به فکر ساخت قطعهای اضافه شونده (Add-On) برای سوپر نینتندو افتادند که به این کنسول اجازه اجرای لوح فشرده را داده و پای این فرمت جدید را به کنسول نینتندو باز کند، قطعهای که با نام SNES-CD ساخته شده و این کنسول را به مدلی جدیدتر ارتقا دهد. همچنین قرار بود در کنار این Add-On، خود سونی نیز به ساخت کنسولی بپردازد که در کنار اجرای بازیهای سوپر نینتندو، توانایی پشتیبانی از لوح فشرده را نیز داشته باشد.
خط ۳۹:
موضوعی که باعث میشد نینتندو سهم کمتری روی محصولی که نقش زیادی در ساخت آن داشته، در اختیار داشته باشد. این موضوع برای یامائوچی غیرقابل پذیرش بود و او اصلاً دوست نداشت بازار عظیم عناوین Third Party که بر پایه لوح فشرده ساخته میشدند را در دستان سونی ببیند؛ بنابراین به فکر عقد قرارداد جدیدی افتاده و مسئولین نینتندو به سمت مشارکت با فیلیپس رفتند. لازم است ذکر شود که این همکاری بعدها باعث ساخت نسخههایی از سری بازیهای نینتندو برای کنسول فیلیپس یعنی Philips CD-i شد. به این صورت که بعد از اینکه نینتندو از همکاری با فیلیپس نیز پشیمان شد، به این کمپانی اجازه استفاده از بعضی عناوین خود را داد که نتیجه آن بازیهایی چون Zelda: The Wand of Gamelon, Link: The Faces of Evil و Zelda’s Adventure بودند. عناوینی که با وجود بهرهگیری از دنیای The Legend of Zelda، کیفیتی به شدت پایین داشته و با شکست مواجه شدند. Mario نیز در کنسول CD-i حضور پیدا کرد و با بازی Hotel Mario به هیچوجه نتوانست به موفقیت عناوین قبلی این کاراکتر برسد.-->
== کنسولهای خانگی ==
'''پلیاستیشن اصلی که در تاریخ ۳ دسامبر ۱۹۹۴ در ژاپن منتشر شد، اولین سری از رایجترین کنسولها و دستگاههای بازی دستی بود.''' این برنامه شامل کنسولها و به روزرسانیهای جانشین از جمله Net Yaroze (پلیاستیشن مخصوص سیاه با ابزار و دستورالعمل برای برنامههای بازیها و برنامههای پلیاستیشن، پیاِسوان (نسخه کوچکتر از نسخه اصلی) و پاکتاستیشن (دستگاه جانبی است که باعث تقویت بازیهای پلیاستیشن میشود) بود و همچنین به عنوان کارت حافظه عمل میکند. این بخشی از نسل پنجم کنسولهای بازیهای ویدئویی بود که در برابر [[سگا ساترن]] و [[نینتندو ۶۴]] با هم رقابت میکردند. تا دسامبر ۲۰۰۳، پلیاستیشن و پیاِسوان مجموعاً ۱۰۲.۴۹ میلیون دستگاه را به بازار عرضه کردند، و در نهایت تبدیل به اولین کنسول بازیهای ویدئویی شد و منجر به فروش ۱۲۰ میلیون دستگاه شد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=WebCite query result|نشانی=https://www.webcitation.org/5mEVIiLmD?url=http://www.scei.co.jp/corporate/release/pdf/051130e.pdf|وبگاه=www.webcitation.org|بازبینی=2019-12-30}}</ref>
== بازیها ==
|