جنگ شاهنشاهی ساسانی و امپراتوری بیزانس (۶۰۲–۶۲۸): تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌نشده][نسخهٔ بررسی‌نشده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۷۲:
نامه ذکرشده اما احتمالاً صحت تاریخی ندارد.<ref>{{cite journal |last1=Iwona |first1=Maksymiuk Katarzyna |title=Destruction of the ādur gušnasp temple in ādurbādagān as a revenge for abduction of the Holy Cross from Jerusalem in the context of the letters of Heraclius |journal=Метаморфозы истории |date=2017 |issue=9 |url=https://cyberleninka.ru/article/n/destruction-of-the-dur-gu-nasp-temple-in-durb-dag-n-as-a-revenge-for-abduction-of-the-holy-cross-from-jerusalem-in-the-context-of-the-letters-of |issn=2308-6181 |quote=Genuineness of the letter had been convincingly denied by R. W. Thomson}}</ref>
 
=== آغاز محاصرهٔ کنستانتینوپل و اتحاد با آوارها (622٦٢٢) ===
{{اصلی|محاصره قسطنطنیه}}
در سال [[۶۲۰ (میلادی)|۶۲۲‌میلادی]] شاهین به کنستانتینوپل رسید ولی شکل هندسی خاص شهر به همراه دیوارهای چندلایه و قطور و بسیار بلند با خندق عمیق و پرآبی که شهر را احاطه می‌کرد، همین‌طور وجود منجنیق‌های آتشین بر روی برج‌ها، این شهر را به صورت دژی تسخیر ناپذیر درآورده بود.<ref>{{پک|بابایی|۱۳۸۹|ک= تاریخ ارتش ایران (از ۵۵۸ پیش از میلاد تا ۱۳۵۷ شمسی)|ص=۲۹۲ و ۲۹۳}}</ref> نیروهای [[شاهین وهمن‌زادگان|شاهین]] کنستانتینوپل را در محاصره گرفته بودند، ولی کاری از پیش نمی‌بردند چرا که محاصره شهر به دلیل فقدان نیروی دریایی کارآمد کامل نبود. در حالی که رومیان با ایرانیان مشغول جنگ بودند، [[آوارهای اوراسیایی|آوارها]] و [[اسلاوها]] به [[بالکان]] یورش بردند و چندین شهر بیزانس شامل [[بلگراد|سینگیدونوم]]، [[ویمیناسیوم]]، [[نیش (شهر)|نیسوس]] و [[صوفیه|ساردیکا]] را تصرف کردند و [[سالونا]] را نابود کردند. [[ایزیدور سویل]]، قدیس اهل [[استان اسپانیا|اسپانیا]]، حتی ادعا می‌کرد که اسلاوها «[[یونان]]» را از بیزانس گرفته‌اند.<ref name=":2" /> آوارها همچنین شروع به حمله به [[تراکیه]] کرده و در سال [[۶۲۲ (میلادی)|۶۲۲میلادی]] به دروازه‌های کنستانتینوپل رسیدند.<ref name=":2" /> با این حال، تلاش‌های بسیاری از آوارها و اسلاوها برای رسیدن به [[سالونیک|تسالونیکی]]، مهمترین شهر بیزانس در بالکان پس از کنستانتینوپل، بی‌ثمر بود و به بیزانس اجازه داد تا در قلمرو حیاتی خود به دفاع بپردازد.<ref name=":1">{{Harvnb|Ostrogorsky|۱۹۶۹|p=[http://books.google.com/books?id=Ir7CKnBxRXwC&pg=PA94 94]}}</ref> دیگر شهرهای کوچک در [[دریای آدریاتیک|ساحل آدریاتیک]] مانند [[زادار|جادار]]، [[تروگیر|تراگوریوم]]، [[بودوا|بوتوا]]، [[اشکودر|اسکودا]] و [[لژه|لیسوس]] نیز از هجوم آوارها در امان ماندند.<ref name=":1" /> این حمله اقوام شمال و شمال شرقی اروپا به بیزانس، فرصت مغتنمی به دست ایرانیان داد تا در حملات خود با تمام قوای روم مواجه نشوند؛ چرا که رومیها به دلیل نیاز به دفاع در برابر این حملات، نمی‌توانستند از تمام نیروهای خود در برابر ایرانی‌ها استفاده کنند. در طی محاصره کنستانتینوپل با ارتباطی که بین خسرو و خاقان آوارها برقرار شد، اتحادی علیه بیزانس بین دو سپاه شکل گرفت تا به‌صورت همزمان، نیروهای ایرانی از دریا و نیروهای آوار از سمت خشکی حملات هماهنگی را ترتیب دهند.<ref name=":0" /> شهر کنستانتینوپل ‌مثلثی شکل بود به طوری که دو ضلع آن را دریا احاطه می‌کرد و یک ضلعش خشکی بود، قرار بر این بود که نیروهای آوار از قسمت خشکی به شهر یورش ببرند و نیروهای ایرانی از دریا.<ref>{{Harvnb|kaegi|2003|p=133}}</ref> نیروهای آوار و اسلاو دارای سازماندهی منظمی نبودند، توان فائق آمدن بر دفاع قدرتمند کنستانتینوپل را نداشتند و از نیروی دریایی نیز بی‌بهره بودند. حمله‌های ایرانیان که برای شکست دفاع شهر انجام می‌شد نتیجه‌ای جز شکست نداشت و نیروها مجبور به عقب‌نشینی می‌شدند.<ref>{{پک|محمودآبادی|۱۳۸۶|ک=شاهنشاهی ساسانیان در گزارشهای تاریخی اسلامی و غربی|ص=۱۷۰}}</ref>