مجمر اصفهانی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز ←top: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
اصلاح ارقام |
||
خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام = مجمر اصفهانی
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام اصلی = سید حسین طباطبایی اصفهانی
| زمینه فعالیت = شعر و ادبیات فارسی
| ملیت = ایرانی
| تاریخ تولد = ۱۱۱۹ هجری قمری
| محل تولد = زواره - اصفهان
| والدین = سید علی طباطبایی اصفهانی
| تاریخ مرگ = ۱۲۲۵ هجری قمری
| محل مرگ = تهران
| علت مرگ =
| محل زندگی = تهران - اصفهان
| مختصات محل زندگی =
| مدفن =
| مذهب = اسلام -شیعه
| در زمان حکومت = قاجاریه
| اتفاقات مهم =
| نام دیگر =
| لقب = مجتهد الشعرا
| بنیانگذار =
| پیشه =
| سالهای نویسندگی =
| سبک نوشتاری = سبک بازگشت ادبی
| کتابها =
| مقالهها =
| نمایشنامهها =
| فیلمنامهها =
| دیوان اشعار = دیوان مجمر اصفهانی
| تخلص = مجمر
| فیلم ساخته بر اساس اثر =
| همسر =
| شریک زندگی =
| فرزندان =
| تحصیلات =
| دانشگاه =
| حوزه =
| شاگرد =
| استاد = عبدالعظیم بیدگلی کاشانی
| علت شهرت =
| تأثیرگذاشته بر =
| تأثیرپذیرفته از =
| وبگاه =
| گفتاورد =
| امضا =
}}
عمر مجمر کوتاه بود.
شیوه غزلیات مجمر به سبک سعدی است و گاهی هم غزلهای حافظ را استقبال کردهاست و قصاید او به سبک عراقی و اغلب در مدح فتحعلی شاه است.▼
== نمونه شعر ==
▲نام او حسین و از [[طباطبایی|سادات طباطبایی]] است دراواخر قرن دوازدهم هجری در زواره اصفهان به دنیا آمد و پس از تحصیل علوم متداول و کسب فنون ادب به تهران رهسپار شد و به خدمت معتمد الدوله نشاط اصفهانی که از رجال دانشمند و از معارف شعرای قاجاریه بود راه یافت. نشاط که از استعداد و قریحه مجمر مطلع گشت به تربیت وی همت گماشت و پس از چندی او را به دربار فتحعلی شاه بردو وسیله تقرب او نزد خاقان مغفور گردید. شاه قاجار که خود نیز از شاعری بهرهای وافی داشت و قدر سخن را نیکو میشناخت وی را مشمول عنایت و ملاطفت قرار داد و به لقب مجتهد الشعرایی سر افرازش گردانید.
{{شعر}}
▲عمر مجمر کوتاه بود مولف مجمع الفصحاء سال فوت مجمر را ۱۲۲۵ هجری ذکر کرده و مینویسد (مجمر اصفهانی اشعار نمکین دارد اگر دیر زیسته بود همانا ترقی کلی مینمود)
{{ب|یکدست بر دل ، یکدست بر سر|از کوی او رفت ، بیچاره مجمر}}
▲شیوه غزلیات مجمر به سبک سعدی است و گاهی هم غزلهای حافظ را استقبال کردهاست.
{{ب|با دل چه سازند ، کاندر بر اوست|گیرم که راندند ، ما را از آن در}}
{{ب|شد شوق دام و شد ذوق صیاد|آن قوت بال ، این سستی پر}}
{{ب|ما خاک یاران ، بر سر فشاندیم|تا خاک ما را ، ریزد بر سر}}
{{ب|اشکی و سوزی است ، اما چه خیزد|با آتش دل ، از دیده تر}}
{{ب|کردند منعم ، تا رخ عیان داشت|چون روی بنهفت ، گفتند بنگر}}
{{ب|نخلم دو تا شد ، از بار عشقش|دیدی که ما را ، باری شد این بر}}
{{ب|خلقی ز دستش ، آواره زان کو|زان کو مبادا ، آواره مجمر}}
{{پایان شعر}}
== منبع ==
* ''گلهای جاویدان'' اثر
[[رده:خاندان طباطبائی]]
|