مکتب تهافت: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز ویکیسازی |
||
خط ۱:
'''مکتب تهافت'''، برگرفته از نام کتاب [[تهافتالفلاسفه]] نوشته [[امام محمد غزالی]]، یا '''نواشعری''' به اندیشه اندیشمندانی اشاره دارد، که از موضع دیانت اما با روشی فلسفی، با [[فلسفه مشایی]] از در مخالفت و انتقاد درآمدند. در میان ایشان محمد غزالی و [[فخرالدین رازی]] پرآوازهتر اند. یکی از اختلافاتی که مایه پاگرفتن [[اشاعره|مکتب اشعری]] و اختلاف با [[معتزله]] بود، [[نامهای خدا در اسلام|اسما و صفات الاهی]] بود. در جایی که اشعریان نخستین [[اهل تشبیه]] بودند، نواشعریان پی [[اهل تنزیه|تنزیه]] گرفتند و تنها از باب احترام به پیشینیان عبارت «بلاکیف» در نوشتهها شان قید میکردند. در پارهیی موضوعات دیگر هم پس از غزالی عقیده اشاعره چنان دگرگون شد، که میتوان گفت، رویاروی عقیده پیشینیان شان بود. به همین دلیل و دلایل دیگر، اگرچه مکتب تهافت یا نواشعریان در پی روند خردگراتر شدن اشعریان پدید آمد و اگرچه هم از نگاه ایشان و هم از دستاوردهای کلامی شان بهره داشت، اما هم شیوهیی که غزالی و پیروان ش بدان دست یازیدند و هم باورهایی که بر آنها پای میفشردند، چندان با شیوه و باور اشعریان پیش از خود متفاوت بود، که میتوان میان ایشان و پیشینیان شان مرز کشید.
غزالی، پیشگام تهافتیان، فلسفه را نزد استادی نیاموخته بود و خود به مطالعه کتابهای مشاییان پرداخت. سپس [[مقاصدالفلاسفه]] را نوشت، تا نشان دهد، که مقصد فیلسوفان آن روز، یا مشاییان، را نیک دریافته است. پس از آن تهافتالفلاسفه را نوشت و در آن [[پادگویی|پادگوییهایی]] فیلسوفان را برشمرد. او ایشان را در بیست قضیه متهم به پادگویی کرد و در سه قضیه از این بیست قضیه تکفیر: یکی قدیم بودن عالم، دوم ناآگاهی خدا از جزئیات متشکل متغیر و سوم انکار حشر اجساد و معاد جسمانی.
|