ایل قاجار: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
غیر دانشنامه‌ای و ناصحیح |
||
خط ۱۸:
گویا این نکته که قاجارها زمانی به شام رفته و از آنجا به ایران آمده باشند درست باشد زیرا که در میان طوایف تركان غربی طایفه معروف بیات هست و در میان طوایف قاجار طایفه ای هست بنام شامبیاتی، یعنی بیاتهای شام و این می رساند که قاجارها به بياتها نزديك بوده اند و لااقل این طایفه شامبیاتی مدتی در شام مانده است .
دلیل بسیار قوی براینکه قاجارها از نژاد مغول و حتی از ترکان شرقی نبوده اند اینست که در همه اسناد نسب خود را به طايفه «سالور» رسانده اند و سالور قطعا از همان ترکان ماورای قفقاز بوده و در میان طوایف ماورای قفقاز همه جا نام آنها را با خزرها و قبچاتها و بلغارها و بجناکها و دیگران با هم برده اند. و بازدلیل دیگر اینست که قاجارها از نخست خود را خویشاوند نزديك آق قویونلو دانسته اند و حتی به پادشاهی این سلسله فخر کرده اند و نام دیگر این طایفه « بایندر» است و بایندر نیز از طوایف تركان ماوراء قفقاز بوده و نامشان را با طوایف دیگر آن سر زمین توأم کرده اند .وانگهی قاجارها تنها در دوره صفویه در تاریخ ایران پیدا شده اند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=قاجارها از چه نژادی بودند / فاطمه قاضیها|نشانی=https://www.cgie.org.ir/fa/news/216750|وبگاه=www.cgie.org.ir|بازبینی=2020-05-31}}</ref>
پس احتمالا، قاجارها مغول، تر کمان و سلجوقی نبوده اند بلکه از ترکان غربی و خویشاوند نزديك خزرهاو قبچانها و بلغارها و بجنا کها بوده اند و در حدود قرن هشتم با سایر طوایف ترك ماورای قفقاز از آن سرزمین هجرت کرده اند. اینان نخست در حدود قرن هشتم با سایر طوایف ترك ماورای قفقاز از آن سرزمین هجرت کرده اند و سپس 200 سال بعد از حمله مغول به ایران مجددا به ایران برگشته اند. صفویه آنها را از آذر بایجان به مازندران و گرگان و مر کز ایران برده اند و با افشارها و بیاتها و بایندرها بسیار نزدیک بوده و حتی شريك سرنوشت و شاید همسفر ایشان بوده اند .<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سعید نفیسی، تاریخ اجتماعی سیاسی ایران در دوره معاصر، تهران :انتشارات بنیاد، ۱۳۶۸}}</ref>
| |||