ایل قاجار: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
غیر دانشنامهای و ناصحیح |
ویرایش بهوسیلهٔ ابرابزار: |
||
خط ۱:
[[پرونده:Mohammad Khan Qajar.jpg|بندانگشتی|چپ|200px|[[آقا محمد خان قاجار]] مؤسس سلسله قاجاریه]]
[[پرونده:Naser edin shah by Kamalolmolk.jpg|بندانگشتی|چپ|200px|[[ناصرالدین شاه]] طولانیترین دوره حکومتی را در سلسله قاجار به عنوان پادشاه گذراند.]]
'''ایل قاجار'''، '''قاجارها'''، '''کاجارها''' از ایلات [[غز|ترک اغوز]] در شمال شرقی و ایضاً شمال غربی [[ایران]] زندگی میکردند. قاجارها به عنوان شاخهای از [[مردمان آذربایجانی]] در نظر گرفته میشوند.<ref name="stuart">[http://books.google.ru/books?id=CquTz6ps5YgC&pg=PA333&dq=Kajars+Azerbaijanis&ei=Ta64S8LKDKq2zQTFk4kJ&cd=1#v=onepage&q=Kajars%20Azerbaijanis&f=false James Stuart Olson,Lee Brigance Pappas,Nicholas Charles Pappas. An Ethnohistorical dictionary of the Russian and Soviet empires] <blockquote>KAJAR. The Kajars are considered a subgroup of the Azerbaijanis*. Historically, they have been a Turkic* Tribe who lived in Armenia. In the seventeenth and eighteenth centuries, when the Safavids tried to conquer the region, the Kajars settled in the Karabakh Khanate of western Azerbaijan. Agha Mohammed, a Kajar leader, overturned the Zend dynasty in Iran and established Kajar control in the area. This arrangement lasted u^il Reza Shah came to power in Iran in 1925. The Kajar population today exceeds 35,000 people, the vast majority of whom live in Iran.</blockquote></ref> در سال ۱۷۹۴، شخصی از میان این ایل با نام، [[آقا محمد خان قاجار]] توانست پس از سلسله [[زندیان]]، حکومتی جدید در تاریخ پادشاهی ایران، با نام [[قاجاریان]] را بنیانگذاری کند. جمعیت کنونی ایل قاجار، در حدود ۱۵٬۰۰۰ نفر در سال ۱۹۸۰ برآورد شده بود که عمدتاً در [[ایران]] سکونت دارند.
== تاریخ ==
قاجارها حداقل از قرن نهم ه.ق و بعد از آن در قراباغ، بوزوق، آیدین آناتولی و حلب شام و از اوایل قرن یازدهم ه.ق در استرآباد و مرو ساکن بودند. مردم داغستان حداقل تا قرن سیزدهم، اهالی گنجه و قراباغ و ایروان را قاجار عنوان میکردند.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=7243 |عنوان=قاجار | ناشر =دانشنامهٔ جهان اسلام |تاریخ = |تاریخ بازبینی=}}</ref>
قاجارها و ترکمنها همواره به مردم [[مازندران]] حمله کرده و موجب آزار آنان میشدند و هر از چند گاهی مردم به رهبری افرادی چون [[سبزعلی خان لاریجانی]] و [[مقیم خان ساروی]] با آنان وارد نزاع و درگیری میشدند.
خط ۱۰:
ایل قاجار توسط شاه عباس در شرق [[طبرستان]] و در استرآباد یا همان گرگان کنونی سکونت داده شدند تا سدی در برابر حملات قبایل ترکمن شمالی باشند. در زمانی که افغانهای غلجهزایی قندهار به رهبری محمود افغان به اصفهان تاخته، این شهر و شاه سلطان حسین را محاصره کردند [[فتحعلیخان قاجار]] رئیس شاخه اشاغیباش ایل قاجار به کمک پادشاه صفوی آمد ولی شاه سلطان حسین به خاطر محاصره اصفهان و به خطر افتادن جان خانواده صفوی که اسیر محمود بودند به او پیغام داد که با افغانها درگیر نشود به همین سبب او دوباره به مازندران برگشت.
پس از مرگ [[کریم خان زند]] آقا محمد خان از [[شیراز]] مرکز دولت زند گریخت و به [[استرآباد]]، مرکز ایل قاجار، رفت. وی پس از تحکیم موقعیت خود در میان قاجارها به گسترش قلمرو خود در کشور دست زد. وی سرانجام با شکستن دادن رقیب خود [[لطفعلی خان زند]] در سال
تاریخ نویسانی که تاریخ قاجارها را
این مورخان
گویا این نکته که قاجارها زمانی به شام رفته و از آنجا به ایران آمده باشند درست باشد زیرا که در میان طوایف
دلیل بسیار قوی براینکه قاجارها از نژاد مغول و حتی از ترکان شرقی
پس
▲پس احتمالا، قاجارها مغول، تر کمان و سلجوقی نبوده اند بلکه از ترکان غربی و خویشاوند نزديك خزرهاو قبچانها و بلغارها و بجنا کها بوده اند و در حدود قرن هشتم با سایر طوایف ترك ماورای قفقاز از آن سرزمین هجرت کرده اند. اینان نخست در حدود قرن هشتم با سایر طوایف ترك ماورای قفقاز از آن سرزمین هجرت کرده اند و سپس 200 سال بعد از حمله مغول به ایران مجددا به ایران برگشته اند. صفویه آنها را از آذر بایجان به مازندران و گرگان و مر کز ایران برده اند و با افشارها و بیاتها و بایندرها بسیار نزدیک بوده و حتی شريك سرنوشت و شاید همسفر ایشان بوده اند .<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سعید نفیسی، تاریخ اجتماعی سیاسی ایران در دوره معاصر، تهران :انتشارات بنیاد، ۱۳۶۸}}</ref>
== جستارهای وابسته ==
* [[مردم آذری]]
|