سهراب سپهری: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز ←زندگی |
||
خط ۵۹:
== زندگی ==
سهراب سپهری، در ۱۵ مهرماه ۱۳۰۷، در کاشان به دنیا آمد.<ref>{{یادکرد|کتاب=هنوز در سفرم|ناشر=نشر و پژوهش فروزان|کوشش=به کوشش پردیخت سپهری|صفحه=ص ۹}}</ref> پدربزرگش میرزا
دورهٔ ابتدایی را در دبستان خیام کاشان (۱۳۱۹)، و متوسّطه را در دبیرستان پهلوی کاشان گذراند و پس از فارغالتحصیلی در خرداد ۱۳۲۲ در دورهٔ دوسالهٔ دانشسرای مقدماتی پسران، به استخدام ادارهٔ فرهنگ کاشان درآمد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.aftabir.com/articles/view/art_culture/literature_verse/c5c1128178798p1.php/زندگی-نامه-سهراب-سپهری|عنوان=زندگینامه سهراب سپهری |تاریخ = ۹ مهر ۱۳۸۴|تاریخ بازدید =۲۰ تیر ۱۳۹۰|ناشر=وبسایت آفتاب}}</ref>
در [[شهریور]] ۱۳۲۷ در امتحانات ششم ادبی شرکت نمود و دیپلم دوره دبیرستان خود را دریافت کرد. سپس به [[تهران]] آمد و در [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران]] به تحصیل پرداخت و همزمان به استخدام [[شرکت نفت]] در [[تهران]] درآمد که پس از ۸ ماه استعفا داد.
سپهری در سال ۱۳۳۰ نخستین مجموعهٔ [[شعر نیمایی]] خود را به نام [[مرگ رنگ|'''مرگ رنگ''']] منتشر کرد. در سال ۱۳۳۲ از [[دانشکده هنرهای زیبا]] فارغالتحصیل شد و نشان درجه اول علمی را دریافت کرد. در همین سال در چند نمایشگاه [[نقاشی]] در تهران شرکت نمود و نیز دومین مجموعهٔ شعر خود را با عنوان [[زندگی خوابها]] منتشر کرد. در آذر ۱۳۳۳ در ادارهٔ کل هنرهای زیبا (فرهنگ و هنر) در قسمت موزهها شروع به کار کرد و در هنرستانهای هنرهای زیبا نیز به تدریس میپرداخت.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.sohrabsepehri.org/article66.html|عنوان=سالشمار زندگی سهراب سپهری|تاریخ=۱۱ اسفند ۱۳۸۹|تاریخ بازدید=۲۰ تیر ۱۳۹۰|ناشر=وبسایت سهراب سپهری|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110926185850/http://www.sohrabsepehri.org/article66.html|archivedate=۲۶ سپتامبر ۲۰۱۱|dead-url=yes}}</ref>
سهراب به فرهنگ مشرقزمین علاقه خاصی داشت و سفرهایی به [[هندوستان]]، [[پاکستان]]، [[افغانستان]]، [[ژاپن]] و [[چین]] داشت. مدتی در [[ژاپن]] زندگی کرد و هنر «حکاکی روی چوب» را در آنجا فراگرفت. همچنین به شعر کهن سایر زبانها نیز علاقه داشت؛ از این رو ترجمههایی از شعرهای کهن چینی و ژاپنی انجام داد.<ref>«شعرهای چینی با ترجمه سهراب سپهری». ''مجله سخن''، شماره ۱۵۱و ۱۵۲ منتشر شده در دی ماه و بهمن ماه سال ۱۳۴۱</ref>
خط ۷۳:
در سالیان آغازین دههٔ ۱۳۴۰ سپهری همراهِ [[داریوش آشوری]] به ترجمهٔ پارههایی از مقالات و نمایشنامههای ژاپنی از روی نسخهٔ فرانسوی کمک کردند که در سال ۱۳۴۳ در کتابِ ''[[نمایش در ژاپن (کتاب)|نمایش در ژاپن]]'' [[بهرام بیضایی]] چاپ شد.
سهراب هنرمندی جستجوگر، تنها، کمال طلب، فروتن و خجول بود که دیدگاه انسان مدارانهاش بسیار گسترده و فراگیر بود. از این رو آثار وی همیشه با نقد و بررسیهایی همراه بودهاند. برخی از کتابهای او چنین میباشند: «'''تا انتها حضور'''»، «'''سهراب مرغ مهاجر'''» و «'''هنوز در سفرم'''»، «بیدل، سپهری و سبک هندی»، «'''تفسیر حجم سبز'''»، «'''حافظ پدر، سهراب سپهری پسر، حافظان کنگره'''»، «'''نیلوفر خاموش: نظری به شعر سهراب سپهری'''» و «
== خانواده ==
خط ۸۲:
== شعر ==
شعر سهراب سپهری [[شعر نیمایی|نیمایی]] است اما تاثیر '''هوشنگ ایرانی''' نیز براشعار ایشان به اثبات رسیده است. تمامی اشعار او تصویرسازی است. در این شیوه جدید سهراب سپهری بر دیدگاه انسان مدارانه و آموختههایی که از فلسفه ذن فرا
شعر وی صمیمی، سرشار از تصویرهای بکر و تازهاست که همراه با زبانی نرم، لطیف، پاکیزه و منسجم تصویرسازی میکند.<ref>یعقوبشاهی، نیاز. «سهراب سپهری». ''عاشقانهها'' چاپ سوم</ref> از معروفترین شعرهای وی میتوان به: نشانی، [[صدای پای آب]] و [[مسافر (کتاب)|مسافر]] اشاره کرد که شعر صدای پای آب یکی از بلندترین شعرهای نو زبان فارسی است. [[کریم امامی]] که از دوستان نزدیک وی بوده در زمان حیاتش برخی از شعرهای سهراب را به زبان انگلیسی ترجمه کردهاست. در سال ۱۳۷۵، ترجمه انگلیسی دو مجموعه صدای پای آب و حجم سبز با ترجمه اسماعیل سلامی و عباس زاهدی توسط انتشارات زبانکده منتشر شد.
|