جنگ‌های اشکانیان و سلوکیان: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۳:
خاستگاه این جنگها کوچ قبیله های ایرانی به [[فرارود]] و ناتوانایی سلوکیان در نگاهداری یا دفاع از امپراتوری گسترده خود بوده است.
==پیش زمینه==
در سال ۳۲۳ پیش از میلاد ، امپراتوری [[سلوکیان]] از سوی [[سلوکوس یکم]]، سردار [[اسکندر مقدونی]] پایه گذاری شد. دولت سلوکی که از [[سوریه]] تا [[سند (رود)]] گستردگی داشت و دربردانده بیشتر متصرفات اسکندر بود، نیرومندترین پادشاهیِ بازمانده اسکندر به شمار میرفت.
با این حال به سرعت ، [[سلوکیان]] در تلاش برای نگاهداری چنین قلمرو گسترده ای ، بخاطر جنگ پیوسته با دیگر كشورهای [[عصر هلنیستی|هلنیستی]] در باختر و رویارویی با ناآرامی و شورش در میان مردمان ایرانیِ خود در خاور ، با مشكل روبرو شدند.
با بهره گیری از دغدغه های سلوکی ها در جنگ علیه یورشِ سلتیک به آسیای صغیر در خاور [[سلوکیان]] و هرج و مرج جنگ سوم [[سوریه]] پیرامون سال ۲۴۵ پیش از میلاد ، [[دیودوت]] و [[آندراگوراس]] که به ترتیب ساتراپ های سلوکیک باکتریا و استان پارت بودند ، استان های دور افتاده خود را مستقل اعلام کردند.
با این همه، پیرامون سال ۲۳۸ ، پارنی ها که یک قبیله ایرانی از استپ های آسیای میانه بودند زیر رهبری ارشک ، به قلمرو آندراگوراس ساتراپ استان پارت یورش بردند ، وی را شکست دادند و کشتند و سرزمین را به دست گرفتند. سپس پارنی ها به عنوان پارتیان (که نام خود را از استان سلوکی ای که گشوده بودند گرفته بودند) نامـــــوَر شدند.
آنها پس از گشایش استان پارت سعی کردند تا آنجا که ممکن است امپراتوری سلوکی شرقی را فتح کنند و تا سال 238 شهر هکتاتومپیلوس را به دست گرفتند که پایتخت آنها شد.
این استان مستقل باکتریا به آنها پیوسته بود. سلوکوس دوم نیز در آن زمان سرگرم جنگ با بطلمیوسیان بود ، بدین گونه سلوکیان بیشتر قلمرو خود را در خاور ایران و رسانه از دست دادند.
== منابع ==
{{پانویس}}
| |||