پروتئین‌های غشای سراسری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
تصحیح املایی
خط ۴:
 
توده‌های کروی‌شکل که در لایهٔ دوطبقه چربی شناورند، اینها پروتئین‌های غشا هستند که بخش اعظم آنها را [[گلیکو پروتئین]]‌ها تشکیل می‌دهند. دو گونه پروتئین در غشا وجود دارد: '''پروتئین غشای درونی''' یا سرتاسری که در همهٔ قطر غشا نفوذ می‌کنند و پروتئین‌های خارجی که فقط به یک سمت غشا می‌چسبند و در آن نفوذ نمی‌کنند.{{سخ}}
شمار بسیاری از '''پروتئین غشای درونی''' مجراهای ساختاری ایجاد می‌کنند که از راه آنها مولکول‌های آب و مواد محلول درآب بویژهبه ویژه [[یون]]‌ها می‌توانند بین مایع بیرون‌سلولی و درون‌سلولی انتشار یابند. این مجراهای پروتئینی دارای ویژگی‌های انتخابی نیز هستند که [[واپخش]] گزینشی برخی مواد به میزان بیشتر از مواد دیگر را امکان‌پذیر می‌سازند. شمار دیگر از '''پروتئین پوسته‌ای درونی''' بعنوان پروتئین‌های حامل برای جابجایی موادی عمل می‌کنند که در غیر این صورت نمی‌توانستند از لایهٔ دوطبقه چربی نفوذ کنند. گاهی نیز این پروتئین‌های حامل مواد را در جهتی خلاف جهت پخش طبیعی آنها جابجا می‌کنند که «[[انتقال فعال]]» نامیده می‌شوند. شمار دیگری از '''پروتئین پوسته‌ای درونی''' نقش [[آنزیم]]ی دارند.{{سخ}}
پروتئین‌های پیرامونی بیشتر روی سطح درونی پوسته وجود دارند و غالباً به یکی از '''پروتئین پوسته‌ای درونی''' چسبیده‌اند. این پروتئین‌های پیرامونی تقریباً به‌طور کامل نقش آنزیمی یا نقش دیگر سازمان دهنده‌های درون‌یاخته‌ای را دارا می‌باشند.