لگاتوس: تفاوت میان نسخه‌ها

در دوران [[جمهوری روم]]، لگاتوس ها در پایان هر نبرد موفقیّت آمیز، پاداش های نظامی دریافت می کردند؛ امری که سبب شد این منصب به یک مقام پُرمنفعت تبدیل شود، به طوری که حتّی می توانست [[کنسول روم|کنسول]] های برجسته و یا دیگر چهره های شاخص سیاسی را به خود مجذوب کند.کسانی که سِمت لگاتوس را عهده دار می شدند، از میان طبقات سناتوری روم برگزیده می شدند. لگاتوس دو منصب اصلی داشت؛ یکی ''لگاتوس لجیونیس''{{نشان|دو}}بود که به یک [[پرایتور]] سابقی که فرماندهی یکی از لژیون های روم را در دست می گرفت اطلاق می شد، دیگری ''لگاتوس پرو پرائتوره{{نشان|سه}}'' (در دوران امپراتوری نام آن به ''لگاتوس آگوستی پرو پرائتوره''{{نشان|سه}} تغییر یافت) بود که به کنسول سابقی که [[استاندار رومی|استاندار]] یکی از [[استان‌های روم|استان‌های رومی]] بود، اطلاق می شد و در برخی موارد چهار لژیون یا بیشتر را در اختیار خود داشت. یک لگاتوس توسط دوازده [[تبردار]] (لیکتور) حفاظت می شد.