لوبیا سبز به دلیل داشتن [[ویتامین Kکا]]، برای ساختن استخوان‌هایی قوی بسیار مهم است. ویتامین K۱،کا ۱، پروتئین استئوکلسین (پروتئینی مهم و غیر کلاژنی در استخوان) را فعال می‌سازد. لوبیا سبز برای بیماران قلبی مبتلا به دیابت و بیمارانی که دچار گرفتگی عروق هستند، مفید است. لوبیا سبز منبع غنی از ویتامین Aآ (از نوع [[بتاکاروتن]]) و همچنین ویتامین C،ث، می‌باشد. این دو مادهمادهٔ مغذی، آنتی‌اکسیدان‌هایی مهم هستند که به کاهش رادیکال‌های آزاد موجود در بدن کمک می‌کنند.
لوبیا سبز منبعی غنی از ویتامین C،ث، ویتامین K،کا، [[منگنز]]، [[ویتامین A]]، [[فیبر]]، [[پتاسیم]]، [[فولات]]، [[آهن]]، [[منیزیم]]، [[ویتامین B۱]]، [[مس]]، [[کلسیم]]، [[فسفر]]، [[پروتئین]]، [[امگا۳]] و [[نیاسین]] است. منیزیم و پتاسیم با همکاری هم به کاهش فشار خون کمک می‌کنند. همچنین فیبر که در لوبیا سبز موجود می‌باشد باعث کاهش فشار خون می‌گردد.
لوبیا سبز از مبتلا شدن به [[سرطان روده]] جلوگیری می‌کند. ویتامین Cث و بتاکاروتن موجود در آن سلول‌های روده را از تخریب توسط رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند. فولات موجود در لوبیا سبز نیز از تخریب دی‌ان‌ای (DNA) و تغییر سلول‌های روده پیش‌گیری می‌کند. لوبیا سبز به علت داشتن ویتامین ریبوفلاوین در کاهش حملات میگرن بسیار مؤثر است.
لوبیا سبز منبعی سرشار از آهن است و در مقایسه با گوشت قرمز که یکی از منابع مهم برای تأمین آهن است، همراه با تأمین آهن، حاوی کالری بسیار کم است و فاقد هر گونه چربی نیز می‌باشد.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=125839| عنوان = لوبیا سبز و خواص آن | ناشر = تبیان}}</ref>
