آبی تمام‌عیار: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
{{جعبه اطلاعات انیمانگا/سرفیلم
|عنوان عنوان= آبی تمام‌عیار
|تصویر تصویر= PerfectBlue.jpg
| زیرنویس=
|اندازه = 270px
| کارگردان = [[ساتوشی کن]]
|توضیح تصویر =
| تهیه‌کننده= هیتومی ناکاگاکی{{سخ}}یوشیهیسا ایشیهارا{{سخ}}یوتاکا توگو{{سخ}}ماسائو مارویاما
|نام ژاپنی = パーフェクトブルー
| نویسنده = سادایوکی مورایمورایی
|ترجمه نام ژاپنی = Pāfekuto Burū
| بر اساس= {{Based on|''آبی تمام‌عیار: دگردیسی کامل''|یوشیکازو تاکئوچی}}
|ژانر = [[تریلر روانشناسانه]]
| بازیگران= {{Plainlist|
* جونکو ایوائو
* ریکا ماتسوموتو
* شیهو نیئاما
* ماساکی اوکورا
* شینپاچی سوجی
* امیکو فوروکاوا
}}
| موسیقی= ماساهیرو ایکومی
{{جعبه اطلاعات انیمانگا/فیلم
| فیلمبرداری= هیسائو شیرایی
| عنوان = پرفکت بلو
| تدوین= هاروتوشی اوگاتا
| کارگردان = [[ساتوشی کن]]
| استودیو = [[مدهاوس (استودیو)|مدهاوس]]
| نویسنده = سادایوکی مورای
| صاحب امتیاز | توزیع‌کننده= رکس اینترتینمنت
| استودیو = [[مدهاوس (استودیو)|مدهاوس]]
| انتشار= {{Film date|۱۹۹۷|۸|۵|[[جشنواره بین‌المللی فیلم فنتیژا|جشنواره فنتیژا]]}}
| صاحب امتیاز = رکس اینترتینمنت
| مدت = ۸۰۸۱ دقیقه
| اکران = ژوئیه ۱۹۹۷
| زبان= ژاپنی
| مدت = ۸۰ دقیقه
| کشور= ژاپن
| بودجه= ۹۰ میلیون ین
| فروش= ۷۶۸٬۰۵۰ دلار
}}
'''''آبی تمام‌عیار''''' {{به ژاپنی|パーフェクトブルー|Pāfekuto Burū}} یک [[انیمیشن]] ژاپنی در ژانر [[تریلر روان‌شناختی]] به کارگردانی [[ساتوشی کن]] و محصول سال ۱۹۹۷ کشور ژاپن است. فیلم‌نامه این فیلم توسط سادایوکی مورایی بر اساس رمان ''آبی تمام‌عیار: دگردیسی کامل'' نوشته یوشیکازو تاکئوچی به رشته تحریر درآمده است. از صداپیشگان آن می‌توان به جونکو ایوائو، ریکا ماتسوموتو، شیهو نیئاما، ماساکی اوکورا، شینپاچی سوجی و امیکو فوروکاوا اشاره کرد.
{{جعبه اطلاعات انیمانگا/پا}}
'''''آبی تمام‌عیار''''' {{به ژاپنی|パーフェクトブルー|Pāfekuto Burū}} یک [[انیمیشن]] [[ژاپن]]ی است که در سال ۱۹۹۷ توسط [[ساتوشی کن]] بر پایهٔ رمانی به همین نام نوشتهٔ یوشیکازو تاکوچی ساخته‌شده‌است.
 
== داستان ==
فیلم درباره‌ی دختری به اسم میما کریگوی است. کسی که اگرچه به عنوان خواننده‌ی اصلی یک گروه موسیقی پاپ هواداران کشته-مُرده‌ی بسیاری دارد، اما تصمیم می‌گیرد خوانندگی را ترک کند و وارد دنیای بازیگری شود. اولین پروژه‌ی او بازی در نقش بسیار کوتاهی در یک سریال جنایی سیاه است. سریالی که طرفدارانش را ناامید می‌کند و همین باعث می‌شود تا او توسط مرد مرموزی که همیشه او را زیر نظر دارد پیامی با عنوان «خیانتکار» دریافت کند. اما رونا هیداکا به عنوان مدیر برنامه‌هایش به او قوت قلب می‌دهد که باید این چیزها را نادیده بگیرد. از یک طرف میما می‌خواهد هرچه سریع‌تر در حوزه‌ی بازیگری هم به جایگاهی که با خوانندگی به آن به‌دست پیدا کرده بود برسد و از طرفی دیگر تنها راهی که فعلاً پیش‌رو دارد پیشنهادی است که نویسنده‌ی سریال به او می‌دهد: اگر او قبول کند بازی در یک صحنه‌ی غیر اخلاقی را قبول کند، نقش او پررنگ‌تر می‌شود. میما قبول می‌کند و این آغازی است بر شروع فروپاشی روانی او. چون این کار به معنی از بین رفتنِ تصویر ستاره‌ی معصوم و پاکی است که به عنوان خواننده در ذهن مردم بر جای گذاشته بود. در همین حین، او با وبسایتی به اسم «اتاق میما» برخورد می‌کند که وقایع و جزئیات زندگی روزمره‌ی او را از زبان خودش برروی اینترنت منتشر می‌کند. نویسنده‌ی وبسایت پرسونای خواننده‌ی میما را ستایش می‌کند و از بدبختی‌هایی که بعد از رها کردن آن برای میما ایجاد شده حرف می‌زند. میما شگفت‌زده می‌ماند که این کیست که این‌گونه از افکار و جزئیات احساسات او خبر دارد. اتفاقات بدتری که در ادامه برای میما می‌افتد، باعث می‌شود تا او رسماً خط اتصالش با دنیای واقعی را از دست بدهد و در وضعیت روانی ناثباتبی‌ثبات و شکننده‌ای قرار بگیرد. او در توهماتش خود گذشته اشگذشته‌اش را می بیندمی‌بیند که دائماً او را مورد سرزنش قرار می‌دهد و می گوید: من میمای واقعی هستم، نه تو!
 
مدتی بعد افرادی که با میما ارتباط کاری داشته‌اند یا به او نزدیک بوده‌اند به طرز وحشتناکی کشته می‌شوند. میما که حالش بدتر شده، قادر به تشخیص واقعیت از خیال نیست و حتی نمی‌داند اتفاقاتی که می افتندمی‌افتند واقعی هستند یا تنها در توهمات او رخ می دهند.
یک شب که رومی به خانه اش می آید،می‌آید، در لباس رسمی گروه چم جلویش ظاهر می‌شود و می گویدمی‌گوید: من میمای واقعی هستم!
رومی که دچار جنون شده بود، تصور می کرد میمای واقعیست و می خواست میما را به قتل برساند و ثابت کند که تنها یک میما وجود دارد و او خودش یعنی رومی است. وبسایتی که وقایع روزانه میما را می نوشت هم رومی ساخته بود و با نوشتن مطالبی همچون: «من پشیمونمپشیمانم که بازیگر شدم»، «دوست دارم برگردم و دوباره با گروه چم بخونم»، «اونا منو مجبور می کنن که این کارا رو انجام بدم!»و... قصد داشت ثابت کند که میمای واقعی همان میمای خواننده است و مطالب سایت از زبان خود میماست.
میما می ترسد و از دست رومی فرار می‌کند. اما توهماتش رومی را به شکل گذشته خودش در می آورند و او دائماً به جای رومی، خودش را می بیند که به قصد کشت با شیء تیزی دنبالش افتاده و تعقیبش می‌کند. در میان تعقیب و گریز، ماشینی به هردوی آن‌ها اصابت می‌کند و رومی و میما روی زمین می افتند.
در سکانس پایانی فیلم، میما به دیدن رومی در تیمارستان می رودمی‌رود. سپس سوار ماشینش می‌شود، به آینه نگاه می‌کند و می گوید: من واقعی هستم!
 
== اقبال عمومی ==
این انیمه بسیار مورد توجه منتقدان قرار گرفت و بعد هابعدها الهام بخش فیلم هاییفیلم‌هایی من جمله فیلم ''[[قوی سیاه (فیلم ۲۰۱۰)|قوی سیاه]]'' (۲۰۱۰) شد.
 
== منابع ==
سطر ۴۳ ⟵ ۵۳:
* {{ann anime|192}}
* {{IMDb title|0156887}}
 
{{انیمه-خرد}}
 
[[رده:انیمه و مانگا ترسناک]]