[[پرونده:KZ-2013-50tenge-Shurale-b.png|بندانگشتی| شوراله و سال گذشته هیزم شکن روی سکه 50۵۰ تنگه قزاقستانقزاقستان، ، 2013۲۰۱۳.]]
افسانه '''شوراله''' ([[زبان تاتاری|تاتار]] و [[زبان باشقیری|باشقیری]]: Шүрәле، [[راهنما:IPA|[ʃyrælɘ]]]؛ {{Lang-ru|Шурале}}) یکی از شخصیت هایشخصیت‌های افسانه ای مردمان [[تاتارها|تاتار]] و باشقیر اهل روسیه است. مردمان جمهوری هایجمهوری‌های تاتارستان و باشقیرستان مسلمان سنی هستند.<ref>Мифы народов мира/под ред. Токарева С. А. — М. , Советская энциклопедия, 1992 г. — т.2</ref>
== شرح ==
«'''شوراله'''» مردی است [[جادوگر]] مانند، با انگشتان خیلی بلند، تک شاخی روی سرش و بدنی پر از [[پشم]] که در جنگل زندگی می کندمی‌کند و مردم را گول زدهگول‌زده و طعمه هایشطعمه‌هایش را تا سر حد مرگ [[قلقلک]] می دهدمی‌دهد. روستاییانی که در [[جنگل]] گم می شوندمی‌شوند و احتمال می دهندمی‌دهند کار «شوارله» بوده، باید لباسشان را در بیاورند و برعکس بپوشند و کفش هایکفش‌های چپ و راست را جا به جاجابه‌جا کنند تا از شر «شوراله» خلاص شده و راهشان را پیدا کنند.
فراموش نکنید که روستاییان برای جمع آوریجمع‌آوری چوب زیاد به جنگل می رفتندمی‌رفتند و اتفاقااتفاقاً یکی از شیطنت هایشیطنت‌های معروف «شوارله»، دزدیدن [[تبر]] است.<ref>Türk Mitolojisi Ansiklopedik Sözlük, Celal Beydili, Yurt Yayınevi (Page - 531)</ref> «شوراله» مایه بسیاری از داستان هاداستان‌ها و افسانه هایافسانه‌های محلی بوده. از جمله «[[عبدلله توقای|'''[[عبدلله توقای]]''']]» ('''Gabdulla Tuqay''') شاعر ملی [[تاتارستان]]، منظومه ای بر آن نوشته و «'''فرید یارولین'''» ('''Farid Yarullin''') آهنگساز تاتار در سن ۲۶ سالگی (۳ سال قبل از مرگش در جبهه هایجبهه‌های [[جنگ جهانی دوم]]) بر اساس همین منظومه، [[باله (رقص)|باله]] بسیار مشهور «شوراله» را نوشته که به دفعات در بهترین سالن هایسالن‌های تئاتر [[روسیه]] و دنیا به اجرا درآمده است.
