گئورگ فریدریش گروتفند: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Sillverfox (بحث | مشارکتها) جز ←فهرست گزیدهٔ منابع و مآخذ: اصلاح املایی با استفاده از فهرست اشتباهیاب و با استفاده از AWB برچسب: ویرایش توسط ویرایشگر خودکار |
ب. صفرزاده (بحث | مشارکتها) اصلاح اشتباه تایپی برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۳:
گروتفند نخستین کسی است که برخی از واژگان به [[خط میخی]] را رمزگشایی کرد؛ ازاینرو میتوان او را نخستین یابندهٔ رمزِ خواندن [[خط میخی]] دانست. او کارش را با بررسی دو نگاره که جهانگرد آلمانی، [[کارستن نیبور]] از روی دو سنگنبشتهٔ کوچک در [[تخت جمشید]] به سال [[۱۷۶۵ (میلادی)|۱۷۶۵]] از [[داریوش بزرگ]] و پسرش [[خشایارشا]] برداشته بود آغاز نمود و سرانجام در سال [[۱۸۰۲ (میلادی)|۱۸۰۲]] توانست برخی از واژگان این خط را بخواند و گشایش منطقی خط [[فارسی باستان]] در سال ۱۸۰۲ توسط او کلید خورد.
این دانشمند برجسته متوجه وجود برخی واژگان تکراری در کتیبهها شد و آنها را بهدرستی برابر مفهوم شاه تشخیص داد. او که بر این باور بود که کتیبهها متعلق به دوره هخامنشی و به زبانی نزدیک به زبان اوستایی است این واژه را «شاه» فرض کرد و در ادامه متوجه شد کتیبههای مورد بررسیاش از دو شاه مختلف با دو نام مختلف است. در یکی از کتیبهها واژه مفروض بر شاه دو بار در آغاز و در یکی تنها
بعد از تلاشهای گروتفند که حتی نام کوروش در کتیبه مرغاب را هم شناسایی کرده بود، دانشمندان دانمارکی، بهویژه [[راسموس راسک]]، پژوهشهای او را ادامه دادند. اوژن بورنوف فرانسوی نیز موفق شد شمار زیادی از آواها را شناسایی کند و با توجه به مشابهت نزدیک این زبان با اوستایی حالات صرفی آن نیز مسجل شد. بعدها شناسایی کامل این زبان به درک و دریافت زبان و خط اکدی و عیلامی که در برخی کتیبهها هخامنشی در کنار فارسی باستان ترجمه شده بودند، منجر شد.<ref name="چنگیز مولایی:صفحات۶تا۹">[[زبان فارسی باستان#cite note-11|زبان فارسی باستان؛ رمزگشایی کتیبههای فارسی باستان]]، چنگیز مولایی: صص ۶–۹.</ref>
|