آب آشامیدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آب آشامیدنی''' {{به انگلیسی|Drinking water}} [[آب]] گوارایی است که عوامل فیزیکی، [[شیمیایی]] و [[بیولوژیکی]] آن در حد استانداردهای تأیید شده باشد و مصرف آن چه در کوتاه‌مدت و چه در درازمدت [[عارضه بدخلقی مردانه|عارضه]] سوئی را در بدن انسان ایجاد نکند.<ref>http://www.asrpishraft.com/index.php/news/newsShow/6/1775/آب-معدنی-چیست</ref> این تعریف با [[آیین‌نامه بهداشت محیط]] که در سال ۱۳۷۱ به تصویب [[هیئت دولت|هیئت وزیران]] [[جمهوری اسلامی ایران]] رسیده‌استرسیده‌است، مطابقت دارد.<ref>http://zums.ac.ir/files/tarom-behdasht/pages/gavanin_form-dastorolamal/gavanine_behdashtemohit/ainname_behdasht_mohit.pdf</ref>

'''[[آب]] آشامیدنی''' آبی با کیفیت مناسب است که بتوان بدون اثر منفی کوتاه‌مدت یا بلندمدت، آن را آشامید. در بسیاری از [[کشورهای توسعه‌یافته]] و برخی [[کشورهای در حال توسعه]]، آب آشامیدنی از راه سامانه [[لوله‌کشی]] به خانه‌ها رسانده می‌شود. کمتر از ۵٪ این آب به مصرف آشامیدن می‌رسد.<ref name="EPA2011">{{مدرکcite book|last=|first=|url=http://www.epa.gov/ncea/efh/pdfs/efh-complete.pdf|title=Exposure Factors Handbook: 2011 Edition|date=September 2011|publisher=National Center for Environmental Assessment|year=|isbn=|location=|pages=|accessdate=24 May 2015|archiveurl=https://web.archive.org/web/20150924093656/http://www.epa.gov/ncea/efh/pdfs/efh-complete.pdf|archivedate=24 September 2015|url-status=dead|df=}}</ref>

در بسیاری از نقاط جهان، دسترسی راحت و ارزان به آب آشامیدنی وجود ندارد. در این مناطق بیشتر افراد از آب‌هایی استفاده می‌کنند که یا دارای [[میکروب]] و [[آلودگی]] هستند یا به سبب داشتن املاح و ذرات بیش از اندازه، در طولانی مدت برای بدن خطرآفرین هستند. در شهرهای [[چین]] برای جلوگیری از هدر رفتن آب آشامیدنی، بر خلاف دیگر شهرهای جهان، [[آب آشامیدنی]] از راه یک لوله جداگانه به خانه‌ها رسانده می‌شود.

E. Coli(کلیفرم‌های مقاوم به حرارت می‌توانند جایگزین مناسبی باشند). تست کردن مزه آب نمی‌تواند شاخص مناسبی برای میزان [[کلر]] باقی مانده باشد و باید به روش رنگ سنجی با کلرسنج‌های قابل حمل میزان کلر در محل اندازه‌گیری شود و میزان کلر آزاد باقیمانده در شرایط اضطرار و زمان بروز [[همه‌گیری|اپیدمی]] بیماری‌های روده‌ای باید بین ۰٫۵تا ۱میلی‌گرم در لیتر باشد.

در مواقعی که یک منبع آب آلوده به [[ترکیب شیمیایی]] یا رادیولوژیکی است باید از ورود آب این منبع به تصفیه خانه اجتناب کرد. وجود یک [[ماده شیمیایی]] در آب که می‌تواند در کوتاه مدت خطر آفرین باشد بسیار به ندرت اتفاق می‌افتد، در این شرایط باید در جستجوی این بود که آیا رهنمودها اجازه مصرف این آب را می‌دهند یا باید به دنبال [[منبع آب]] دیگری بود. در بعضی مواقع به ویژه در صورت عدم دسترسی به منابع آب جایگزین، باید به دنبال فرایندهای[[فرایند]]<nowiki/>های تصفیه جهت حذف [[آلاینده‌های مواد غذایی|آلاینده‌های]] شیمیایی آب بود برای مثال بسیاری از آلاینده‌های آب را می‌توان توسط جذب سطحی (با گرانول یا پودر کربن فعال) حذف کرد و این ذرات را نیز به وسیله فرایندهایی نظیر انعقاد، لخته سازی و فیلتراسیون حذف نمود.