اثر شترمرغ: تفاوت میان نسخه‌ها

در حوزه مالی رفتاری (‌BehavioralBehavioral Finance)، '''اثر شترمرغ''' تلاشی است که سرمایه گذاران برای جلوگیری از اطلاعات مالی منفی انجام می دهندمی‌دهند. این نام از [[شترمرغ|افسانه]] رایج (اما کاذب) ناشی شده [[شترمرغ|است]] که شترمرغ هاشترمرغ‌ها برای جلوگیری از خطر سر خود را در شن دفن می کنندمی‌کنند.

در اصل این اصطلاح در سال ۲۰۰۶ توسط دان گالای و اورلی سِید، استادان دانشکده علوم مالی دانشگاه عبری اورشلیم ابداع و به عنوان "«اجتناب از شرایط مالی به ظاهر خطرناک با تظاهر به عدم وجود آنها"» تعریف شد ،شد، اما پس از تحقیق کارلسن، لوونستین و سپی (2009۲۰۰۹) معنای کمی گسترده تریگسترده‌تری یافت "«اجتناب از قرار گرفتن در معرض اطلاعات [مالی] که می تواندمی‌تواند باعث ناراحتی روانی شخص شود"». به عنوان مثال ،مثال، در صورت رکود بازار ،بازار، مردم ممکن است ترجیح دهند از نظارت بر سرمایه گذاری هایسرمایه‌گذاری‌های خود یا جستجوی اخبار مالی بیشتر جلوگیری کنند.

در پژوهش‌های مدیریت منابع انسانی این سوگیری شناختی به شکل "«صلح کل بودن"» خود را نشان می‌دهد. افراد برای این که مبادا رابطه‌شان با کسی شکرآب شود از بسیاری از مسائل چشم می‌پوشند و آنجا که از آنان انتظار می‌رود واکنش نشان دهند، به عمد حواسشان را پرت می‌کنند.

اثر شترمرغ خود را در روابط ناسالم و موقعیت‌های سخت به خوبی نشان می‌دهد. افراد تحت تاثیرتأثیر این خطای شناختی آنچه را باید ببینند نمی‌بینند و کاری را که باید انجام نمی‌دهند. در ظاهر مسئله گم می‌شود اما هیچ‌گاه حل نمی‌شود.

اثر شترمرغ خیلی اوقات در میان افرادی که انسان‌های واقعاواقعاً خوبی هستند بیشتر نمود پیدا می‌کند زیرا آنان دوست دارند هیچ کسهیچ‌کس از دستشان ناراحت نشود. در حالی که با واکنش نشان ندادن ممکن است حتی بیشتر به دیگران آسیب بزنند.

دان گالای و اورلی سِید (2006۲۰۰۶) دریافتند که سرمایه گذاران سرمایه گذاری هایسرمایه‌گذاری‌های مالی بدون گزارش ریسک را، نسبت به مواردی که دارای مشخصات بازده ریسک مشابه اما با ریسک هاییریسک‌هایی که مرتباً گزارش می شوندمی‌شوند ترجیح میمی‌دهند. دهند.این سرمایه گذاران مایلند برای "«آسایش بی توجهی"بی‌توجهی» پول پرداخت کنند.

تحقیقات کارلسن، لوونستین و سپی (2009۲۰۰۹) مشخص كردکرد كهکه مردم در اسكاندیناویاسکاندیناوی ارزش سرمایه گذاری هایسرمایه‌گذاری‌های خود را 50۵۰ تا 80۸۰ درصد كمترکمتر در بازارهای بد جستجو می كنندمی‌کنند.

مطالعه ای توسط {{Harvard citation text|Gherzi et al.|2014}} هیچ تلاشی قابل درک توسط سرمایه گذاران برای نادیده گرفتن یا جلوگیری از اطلاعات منفی نشان نداد ،نداد، اما در عوض دریافت که "سرمایه گذاران نظارت بر سبد سهام خود را به دنبال بازده مثبت و منفی روزانه بازار افزایش می دهند،می‌دهند، رفتاری مشابه میرکت بیش هوشیار به جای شترمرغ سر در شن فرو برده". آنها این پدیده را "اثر [[دم‌عصایی|میرکت]] " لقب دادند.