محمدباقر شریف طباطبایی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''محمد باقر شریف طباطبایی''' (۲۲ آبان ۱۲۰۲<ref name=":0" /> - ۱۴ آذر ۱۲۸۰) اهل روستای [[قهی]]، [[استان اصفهان]]<ref>رسالهٔ کلیات خود ایشان</ref><ref>لغت نامه دهخدا</ref> از عالمان [[شیعه دوازده‌امامی|شیعهٔ]] سدهٔ سیزدهم [[هجری قمری]] بود. وی از مشایخ [[شیخیه]] پس از حاج محمد کریم کرمانی و همچنین از مطرح‌ترین مخالفان نظریه [[وحدت ناطق شیعی|وجوب وحدت ناطق شیعی]] است که توسط [[محمد خان کرمانی]] مطرح و پایه‌گذاری شد.

میرزا محمد باقر از نوادگان [[محقق سبزواری|ملامحمد باقر محقق سبزواری]].<ref name=":0" />(صاحب کفایة و ذخیرة) است و نسب او چنین می باشد: محمد باقر بن محمد جعفر بن محمد صادق بن عبدالقیوم بن اشرف بن محمد ابراهیم بن محمد باقر محقق سبزواری <ref> مهدوی، سید مصلح الدین (۱۳۷۱) ، خاندان شیخ الاسلام اصفهان، گل بهار اصفهان، ص166 </ref> . پدر میرزا محمد باقر، میرزا جعفر از پیروان [[احمد احسائی|شیخ احمد احسائی]] بود.<ref name=":0" />

شریف طباطبایی برای تحصیل علم به کرمان رفت و مدتی به درس مرحوم محمد [[کریم خان]] کرمانی حاضر شد. پس از چند سال به دستور استادش به نائین رفت تا مردمان آن منطقه را به علم دعوت کند، شریف طباطبایی پس از چند سال به کرمان بازگشت و نزد همان استاد به ادامهٔ تحصیل پرداخت اما با گذشت چند سال دوباره به دستور استاد و تقاضای مردم [[همدان]] به همدان رفت و به تبلیغ دین پرداخت. پس از مرگ استادش، در سال ۱۲۸۸ شاگردان استادش هم به جمع پیروان او پیوستند و به همدان آمدند اما پس از یورش به شیخیه همدان و کشته شدن اطرافیان شریف طباطبایی در اسفند ۱۲۷۶ (برابر با [[عید فطر]] ۱۳۱۵ هـ. ق) او به همراه خانواده اش به [[شهر ری]] و سپس به روستایی در کویر به نام [[جندق]] مهاجرت کرد.

وی در [[طول عمر]] خود چهار بار ازدواج نمود، سه [[عقد نکاح|عقدی]] و یک [[ازدواج موقت|متعه]]. ولی هیچگاه دو همسر هم‌زمان با یکدیگر در خانه نداشت.<ref name=":0" />

از همسر اول دختری داشت به نام سلطان خانم که او را به عقد میرزا کاظم فرزند سید ناصر درآورد.<ref name=":0" />

از همسر دوم فرزند پسری داشت به نام '''میرزا عبدالله''' که او را جعفر نامید و سپس به عبدالله تغییر داد.<ref name=":0" />

از همسر سوم (زهرا خانم دختر ابوالحسن رضوی از [[محله کبابیان|سادات کبابیان همدان]]) یک پسر به نام '''میرزا محمد''' و پنج دختر داشت که داماد اول وی پسر میرزا ابوتراب نفیسی به نام دکتر ابوالقاسم خان ملقب به انتظام الاطباء بود و دومی میرزا جبارخان ملقّب به بنان همایون پسر میرزا تقی خان تلگرافچی بود، و داماد سوم وی نامش مشخص نیست و داماد چهارم و پنجم وی از اهالی [[جندق]] و از فرزندان میرزا جواد جندقی به نام‌های میرزا محمدباقر و میرزا مصطفی طباطبائی بودند. همچنین دختر میرزا تقی خان را هم برای فرزند بزرگ خود میرزا عبدالله خواستگاری نمود.<ref name=":0" />