آثار ملی ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

این قانون، حفر اراضى و کاوش براى استخراج آثار ملى را منحصراً حق دولت اعلام شدکرد. مالکان اراضی خصوصی حق امتناع از اجازه حفارى نداشتند و فقط مى‌توانستند در برابر زمینى که از استفاده آن محروم مى‌شدند یا خسارت احتمالی، حقی طلب کنند. اگر کاوشگری غیر از دولت اثری ملی کشف می‌کرد، دولت می توانست تا ده فقره از اشیاى کشف شده را به انتخاب خود تملک کند و از بقیه، نصف را به کاشف واگذار و نصف دیگر را ضبط کند. اشیائیاشیایی که سهم دولت بود باید در مجموعه‌ها و موزه‌هاى دولتى نگهداری می‌شد و فروش آنها ممنوع بود. <ref name=":0"/>