چیکاکو، شاهدخت کازو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ابرابزار
ابرابزار
خط ۱۶:
'''چیکاکو، شاهدخت کازو'''، '''کازونومیا چیکاکونای شیننو''' {{به ژاپنی|和宮親子内親王}}؛ زاده {{birth date|1846|8|1|df=y}} درگذشته {{death date|1877|9|2|1846|7|3|df=y}})دختر هشتم [[امپراتور نینکو]] و خواهر کوچکتر [[امپراتور کومی]]، همسر اصلی چهاردهمین [[شوگون]] از [[شوگون‌سالاری توکوگاوا]]، [[توکوگاوا ایه‌موچی]] بود.
 
سال ۱۸۵۱، در سن ۵ سالگی، با [[شاهزاده آریسوگاوا تاروهیتو]] در سن ۱۷ سالگی، به دستور [[امپراتور کومی]] نامزد شد اما این نامزدی متعاقباً هنگامی که دربار امپراتوری به یک نفر برای ازدواج سیاسی با [[شوگون‌سالاری توگوگاوا]] احتیاج داشت، گسسته شد. چنین ازدواجی توسط [[روجو]]، [[کوزه هیروچیکا]] و [[آندو نوبوماسا]] تنظیم شده بود. نوبوماسا و کوزه هیروچیکا به منظور ایجاد آشتی بین دربار امپراتوری و شوگون‌سالاری، یک ازدواج را ترتیب داده بودند اما کاندیدای اصلی ازدواج در سال ۱۸۶۱ درگذشت؛ بنابراین، شوگون‌سالاری از دربار خواستار ازدواج سلطنتی بین شاهدخت کازو و شوگون [[توکوگاوا ایه‌موچی]] شد.
سال ۱۸۵۱، در سن ۵ سالگی، با [[شاهزاده آریسوگاوا تاروهیتو]] در سن ۱۷ سالگی، به دستور [[امپراتور کومی]] نامزد شد.
 
در ابتدا، شاهدخت کازو امتناع کرد، و برادرش امپراتور کومی درخواست شوگون را رد کرد و اظهار داشت که کازو قبلاً نامزد شده‌است و نمی‌خواهد [[کیوتو]] را ترک کند، و مانند هر زنی در ژاپن، خواهر خود را نمی‌تواند مجبور کند با کسی ازدواج کند و او مایل به این ازدواج نیست، حتی به دستور امپراتور. با این حال، این پیشنهاد توسط بسیاری از افراد، از جمله مادر و عموی کازو و همچنین چندین درباری برجسته، با شور و اشتیاق پذیرفته شد، که موجب ترغیب هر دو امپراتور و شاهزاده کازو شد و در نتیجه درخواست مورد قبول واقع شد. سرانجام امپراتور کومی متقاعد شد که اگر در عوض، شوگون به سیاست انزواگرایانه قبلی بازگردد و از معاهده دوستی و تجارت با ایالات متحده منصرف شود، پیشنهاد را بپذیرد.
 
سپس تصمیم گرفته شد که اگر شاهدخت کازو از قبول ازدواج امتناع ورزد، امپراتور کومی از سلطنت کناره‌گیری کند، یکی دیگر از اعضای خانواده امپراتوری انتخاب شود و شاهدخت کازو نیز راهبه شود. تحت فشار خانواده اش، سرانجام شاهدخت کازو که مسئول استعفای امپراتور کومی و تهدید رفتن به صومعه بود، سرانجام موافقت کرد، اما چندین شرط را ذکر کرد از جمله اینکه سبک زندگی او در ادو مانند کیوتو باقی خواهد ماند و او می‌تواند در سالگردهای مرگ پدرش به کیوتو بازگردد. امپراتور کومی همچنین شرایطی را که شوگون‌سالاری باید در مورد وعده‌های خود در مورد امور خارجی تحقق دهد، برای بهبود معیشت صنعتگرانی که قادر به رقابت با واردات ارزان خارجی نیستند، راهبردی تهیه می‌کند را نیز اضافه کرد.
 
در سال ۱۸۶۲، شاهدخت کازو، مادرش کانگیو این و سرپرست او نیواتا تسوگوکو به همراه تعدادی از مأموران به قلعه ادو نقل مکان کردند. به دلیل نگرانی در مورد حملات افرادی که علیه سیاست‌های شوگان توکوگاوا بودند، نیروهای امنیتی از ده‌ها ولایت برای محافظت بسیج شدند علاوه بر این، شایعاتی مبنی بر اینکه حمایت دربار از ازدواج بی‌سابقه پرنسس کازو نتیجه رشوه و توطئه توکوگاوا و گروگان گرفتن شاهزاده امپراتوری بود، باعث شد امپراتور کومی [[ایواکورا تومومی]] را برای حفاظت از منافع دربار به ادو بفرستد و پیش از بازگشت وی به کیوتو، شوگون را وادار کند که وعده وفاداری خود را بر روی کاغذ بنویسید.
 
مراسم ازدواج در ۱۱ فوریه ۱۸۶۲ برگزار شد. این مراسم با همه مراسم‌های شوگون‌های قبلی توگوگاوا متفاوت بود:. بعلاوه، شاهدخت کازو رسوم کاخ امپراتوری را در قلعه ادو حفظ می‌کرد، که باعث اصطکاک قابل توجهی با [[تنشو-این]] بیوه شوگون سیزدهم شد. با این حال، شاهدخت ظاهراً چنان رابطه خوبی با همسرش داشت که معمولاً در بین تمامی شوگون‌های توگوگاوا از این دو به عنوان نزدیک‌ترین زن و شوهر نام برده می‌شود و [[توکوگاوا ایه‌موچی]] فقط یک بار زن غیراصلی گرفت که شاهدخت خود این اجازه داد. سرانجام شاهدخت کازو با [[تنشو-این]] نیز به سازش و رابطه دوستی رسید.
 
یکسری فاجعه بین سالهای ۱۸۶۵ و ۱۸۶۷ گریبان شاهدخت کازو را گرفت. مادر او، که همچنان در ادو بسر می‌برد، در ۱۰ اوت ۱۸۶۵ درگذشت، و پس از آن شوگون [[توکوگاوا ایه‌موچی]] شوهرش، که در ۲۰ ژوئیه ۱۸۶۶ هنگام فرماندهی لشکرکشی به چوشو در اوساکا درگذشت. او یک راهبه بودایی شد، و در ۹ دسامبر ۱۸۶۶ نام بودایی '''سیکان این نو میا''' را دریافت کرد، اما فقط چند هفته بعد برادرش امپراتور کومی نیز درگذشت.
 
مرگ شوگون ایه‌موچی در سن ۲۰ سالگی به ازدواج بسیار کوتاه آنها پایان داد و این زوج فرزندی نداشتند. خواست ایه‌موچی این بود که فرزندخوانده‌اش [[توکوگاوا ایه‌ساتو]] (در سن ۳ سالگی) به جای او شوگون شود، [[روجو]]ی شوگون سالاری با شاهدخت و[[تنشو-این]] مشورت کرد، و آنها با این انتخاب ابراز مخالفت کردند و نظر دادند که [[توکوگاوا یوشینوبو]] شوگون بعدی شود.
 
در طی [[اصلاحات میجی]]، شاهدخت کازو و [[تنشو-این]] با مهار افراط‌گرایان هر دو طرف، به مذاکره برای تسلیم مسالمت‌آمیز [[قلعه ادو]] کمک کردند؛ بنابراین آنها در حفظ و بقای [[خاندان توکوگاوا]] نقش اساسی داشتند. پس از تسلیم شوگون [[توکوگاوا یوشینوبو]]، شاهدخت کازو مدت کوتاهی به کیوتو بازگشت. اما پس از اینکه برادرزاده‌اش [[امپراتور میجی]] پایتخت را به [[توکیو]] (ادو سابق) منتقل کرد، او و عمویش را ترغیب کردند که در آنجا به آنها بپیوندد.
 
== جستارهای وابسته ==