شین‌سن‌گومی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏شینسنگومی: ابرابزار
خط ۱۲۲:
نام جدید «شینسنگومی» ممکن است توسط ماتسودایرا کاتاموری [[دایمیو]] از [[قلمروی آیزو]] در همین زمان ابداع شده باشد. نیروهای مخالف شامل شینسنگومی ،[[خاندان موری]] از [[قلمروی چوشو]] و [[خاندان شیمازو]] از [[قلمروی ساتسوما]] بودند.
 
شینسنگومی توسط [[سریزاوا کامو]] (متولد ۱۸۳۰، [[ولایت مینو]])، [[نیمی نیشیکی]] و [[کوندو ایسامی]] (زاده ۱۸۳۴ در [[ولایت موساشی]]) هدایت می‌شد. شینسنگومی نامه ای را به [[قلمروی آیزو]]، گروه قدرتمند دیگری که از رژیم توکوگاوا حمایت می‌کرد، ارسال کرد و خواستار اجازه آنها جهت عهده‌دار شدن این گروه به عنوانپلیسعنوان پلیس کیوتو شد. این درخواست پذیرفته شد.
 
اعتقاد بر این است که یکی از اعضای شینسنگومی بنام ساکی ماتاسابوری، توسط سامورایی [[کوساکا گنزوی]] از قلمروی چوشو در ۲۲ سپتامبر ۱۸۶۳ کشته شد.
خط ۱۳۰:
در این روز ۹ دروازه [[کاخ امپراتوری کیوتو]] توسط طرفداران [[کوبوگاتای]] (اتحاد بین دربار و شوگون‌سالاری) بر روی شخصیت‌های جناح تندروی طرفدار اخراج اجنبی بسته شد و از ورود آنان به جلسه دولت که در کاخ برگزار می‌شد جلوگیری شد. در این روز شینسنگومی به درخواست قلمروی آیزو از دروازه‌های دربار امپراتوری محافظت کرد.
 
سرانجام رفتارهای نابسامان و اخلالگرانه سریزاوا در کیوتو منجر به این شد که ماتسودایرا کاتاموری از [[آیزو]] به شینسنگومی دستور ترور سریزاوا و گروهش را بدهد. در ۳۰ اکتبر (یا ۲۸ اکتبر)، چند نفر از اعضای منتخب شینسنگومی به رهبری هیجیکاتا وارد خانه [[یاگی گنوجی]] شدند و سریزاوا، همسر او [[اواومه]] و [[هیرایاما گورو]] را ترور کردند، [[هیراما یاسوکه]] تنها کسی بود که از این ترور جان سالم به در برد و به عنوان تنها بازمانده در آن شب فرار کرد و پس از این درگیری‌ها پیروی از [[کوندو ایسامی]] به عنوان رهبر گروه را ترک کرد. سه ماه بعد، به نوگوچی کنجی به دلیلی نامعلوم دستور انجام سپپوکو[[هاراکیری]] صادر شد.
 
در ۸ ژوئیه ۱۸۶۴، در [[حادثه ایکه‌دایا]] در کیوتو، شینسنگومیی گروهی را متشکل از بیست انقلابی [[قلمروی چوشو]] را سرکوب کرد و احتمالاً مانع از آتش زدن کیوتو شد. این حادثه باعث معروفیت بیشتر این گروهان و منجر به ثبت نام بیشتر سربازان در این دسته شد.