شین‌سن‌گومی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۷۱:
== تاریخچه ==
مقاله اصلی: [[روشیگومی]]
 
[[عهدنامه کاناگاوا|باز شدن اجباری ژاپن به غرب]] در سال ۱۸۵۴، که به آن نیاز داشت که ژاپن یا سواحل خود را برای تجارت باز کند یا با درگیری نظامی روبرو شود، بی‌ثباتی سیاسی داخلی را تشدید کرد. طرفداران [[سوننو جوئی]] (به معنی "احترام به امپراتور، اخراج بربرها (خارجیان)") " (به ویژه طرفداران [[قلمروی چوشو]]) در [[کیوتو]] شروع به شورش کردند. در پاسخ، [[شوگون‌سالاری توکوگاوا]] در ۱۹ اکتبر ۱۸۶۲ [[روشیگومی]] (به معنی" گروه [[رونین]]‌ها یا گروه سامورایی‌های بدون ارباب") را تشکیل داد. [[روشیگومی]] یک گروه بود از ۲۳۴ رونین (سامورایی بدون ارباب) که از مدارس شمشیرزنی ادو گرد آمده بودند.
 
فرمانده اسمی گروه یک [[هاتاموتو]] به نام [[ماتسودایرا کاتاموری]] بود و رهبر آنها [[کیوکاوا هاچیرو]]، یک نفر از [[قلمروی شونای]] بود. مأموریت [[روشیگومی]] محافظت از [[توکوگاوا ایه‌موچی]]، چهاردهمین شوگون، در طی یک سفر مهم به کیوتو برای ملاقات با [[امپراتور کومی]] بود. از زمان بازدید سومین شوگون از توکوگاوا باکوفو، [[توکوگاوا ایه‌میتسو]]، در قرن هفدهم هیچ شوگونی از کیوتو دیدن نکرده بود. [[توکوگاوا ایه‌موچی]]، رئیس دولت نظامی، شوگون‌سالاری، برای بحث و گفتگو در مورد چگونگی تصویب فرمان اخیر امپراتور ژاپن که خواستار اخراج خارجی‌ها بود، به کیوتو دعوت شده بود.