سیمان پرتلند: تفاوت میان نسخه‌ها

=== [[فاز (ماده)|فازهای]] اصلی تشکیل دهندهٔتشکیل‌دهندهٔ سیمان پرتلند ===

=== اکسیدهای تشکیل دهندهتشکیل‌دهندهٔ سیمان پرتلند ===

* [[اکسید کلسیم]] شصت تا شصت و هفت درصد ترکیبات سیمان را تشکیل می‌دهد.<ref name="ReferenceA">تکنولوژی بتن، نویل، ترجمهترجمهٔ رمضانیانپور شاهشاه‌نظری، نظری، صفحهصفحهٔ ۱۳</ref>

* [[اکسید گوگرد]] که معمولاً به جای سنگ گچ، سولفات مورد نیاز تترا کلسیم آلومینو فریت را برای تشکیل سولفو فریت کلسیم به منظور تسهیل هیدراتاسیون سیمان، تأمین می‌کند. (برای پایین آوردن میزان پسماند نامحلول که توسط اسید کلریدریک مشخص می‌شود از این ترکیب به جای سنگ گچ استفاده می‌شود.)<ref>تکنولوژی بتن، نویل، ترجمهترجمهٔ رمضانیانپور شاهشاه‌نظری، نظری،صفحهٔ صفحه۱۲۱۲</ref>

* [[سولفات کلسیم]]:این ترکیب حداکثر به میزان ۳ درصد وزنی در سیمان پرتلند استفاده می‌شود، این ماده با تتراکلسیم آلومینوفریت ترکیب شده و مقدار کمی [[سولفوفریت کلسیم]] ایجاد می‌کند که این ماده هیدراتاسیون سیلیکات‌ها را تسریع می‌کند. ضمناً تماس این سولفات با ترکیب تری آلومینات کلسیم موجب ایجاد [[سولفو آلومینات کلسیم]] ([[اترینگایت]]) می‌شود که موجب افزایش حجم ملات می‌گردد. این افزایش حجم در هنگامی که ملات در حالت خمیری است بی ضرر است، اما در صورتی که پس از گیرش ملات ایجاد شود باعث ایجاد سلسله ترک‌هایتَرَک‌های متوالی و تخریب بتن می‌گردد. در نتیجه میزان سنگ گچی که به سیمان اضافه می‌شود بسیار مهم بوده و بستگی به میزان تری آلومینات کلسیم و قلیایی‌های سیمان دارد. بالا رفتن ریزی سیمان باعث افزایش میزان سنگ گچ مورد نیاز می‌شود و افزایش سنگ گچ بنوبه خود سبب انبساط بیش از حد و خرابی سیمان سخت شده می‌گردد. میزان بهینه سنگ گچ بر اساس حرارت ایجاد شده از فعل و انفعالات سیمان تعیین می‌شود، و پیشرفت مناسب فعل و انفعالات ما را مطمئن می‌سازد که وقتی همههمهٔ سنگ گچ ترکیب می‌شود مقدار کمی تری آلومینات کلسیم باقی می‌ماند. آزمایش مشخصی جهت نشان دادن عدم سلامت سیمان به علت وجود سولفات کلسیم اضافی وجود ندارد ولی مقدار آن با روش تجزیهتجزیهٔ شیمیایی به آسانی قابل محاسبه‌استمحاسبه است. استاندارد <small>BS۱۲</small> مقدار مناسب سنگ گچ را به صورت میزان SO<small>۳</small> موجود توصیه می‌کند.<ref>تکنولوژی بتن، نویل، ترجمهترجمهٔ رمضانیانپور شاه نظری،شاه‌نظری، صفحهصفحهٔ ۱۰-۱۱-۱۲-۳۰-۲۸۵</ref>

:۲- کندگیرکننده‌ها: نظیر مشتقات هیدروکربنی نمک‌های محلول [[روی]]، [[شکر]] و براتهایبرات‌های محلول<ref>تکنولوژی بتن، نویل، ترجمهترجمهٔ رمضانیانپور شاهشاه‌نظری، نظری،صفحهٔ صفحه۱۶۱۱۶۱</ref>

:۳- تقلیل دهندگان آب: نظیر اسید [[هیدروکسی کربوکسیلیک]] و اسید [[لیگنوسولفونیک]]<ref>تکنولوژی بتن، نویل، ترجمهترجمهٔ رمضانیانپور شاهشاه‌نظری، نظری،صفحهٔ صفحه۱۶۳۱۶۳</ref>

مصرف آب در هنگام تهیهتهیهٔ بتن بر اساس سیمان پرتلند

بتن دومین مادهمادهٔ مصرف شده در جهان است، همانطور که در بالا ذکر شد. بتن بر اساس سیمان پرتلند-با

مخلوط کردن مصالح ) هر دو درشت و ریز (، سیمان پرتلند معمولی (OPC) ، مواد افزودنی ) مواد معدنی یا

شیمیایی(، و آب ساخته شده‌است. اجزای آب بتن در ساخت بتن دو نقش دارد. اول، ارائه ویژگی‌های جریان

مورد نیاز به مخلوط بتن، به‌طوری‌که می‌توان آن را شکل داده و شکل گرفته‌استگرفته است. دوم این است که بتن را

درمان کنیم، به عنوان مثال، شیمیایی با OPC واکنش نشان می دهدمی‌دهد تا هیدرات کلسیم سیلیکات، هیدرات

بیش از 30۳۰ میلیارد بتن در سال 2011۲۰۱۱ تولید می‌شود که بیش از سه میلیارد تن سیمان پرتلند معمولی مصرف ۰٫۳۵ تن آب در هر تن سیمان می‌کند. نسبت آب به سیمان برای فرمول بتن معمولی از ۰٫۳۵ تا ۰٫۴

هدف را تا 28۲۸ روز افزایش می دهندمی‌دهند. در بسیاری از عملیات‌های بتن سازی،بتن‌سازی، آب باید به‌طور مداوم در طولبتن به بتن اضافه می‌شود، برای جبران تبخیر آب در طول فرایند پخت طولانی. مقدار آب اضافی مورد نیاز

بر اساس شرایط محیطی مانند سرعت باد، درجهدرجهٔ حرارت و رطوبت نسبی است. 8۸ در این موارد مقدار آب

اضافی از 65۶۵ تا 75۷۵ درصد از آن در فرمول اصلی استفاده می‌شود. به‌طور کلی، مصرف آب سالانه در

تولید بتن براساس سیمان پرتلند بین 2.15۲٫۱۵ تا 2.6۲٫۶ میلیارد تن تخمین زده می‌شود.