ماکس هورکهایمر: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز لینک به دیگر صفحات ویکی پدیا |
||
خط ۲۷:
== زندگی‌نامه ==
ماکس هورکهایمر در ۱۸۹۵ در خانوده‌ای [[یهودی]] در [[اشتوتگارت]] در [[آلمان]] به دنیا آمد. او تنها فرزند بابتا و موسی هورکهایمر بود. در ۱۹۱۷ برای مدت کوتاهی به [[ارتش آلمان|ارتش]] پیوست و دو سال بعد تحصیل [[روان‌شناسی]] و [[فلسفه]] را در [[مونیخ]] آغاز کرد. سپس به [[فرانکفورت]] رفت و زیر نظر [[هانس کورنلیوس]] تحصیلات خود را ادامه داد. در ۱۹۲۲ دکترای [[فلسفه]] گرفت و به مدت سه سال دستیار [[هانس کورنلیوس|کورنلیوس]] بود و همان زمان بود که دوستی پایدار او با [[تئودور آدورنو|آدورنو]] آغاز شد. در سال ١٩٢٥ دکتری خود را با رسالۀ ممتازی دربارۀ سومین نقادی [[ایمانوئل کانت|کانت]] گرفت.
در سال ١٩٢٨ بعد از سال‌ها دلدادگی با [[رز مایدن ریکهر]] که زمانی منشی پدرش بود و هشت سال از او بزرگتر بود، ازدواج کرد.در همان سال تدریس فلسفۀ سیاسی را در دانشگاه فرانکفورت آغاز کرد.
اواخر [[دههٔ بیست(میلادی)|دههٔ بیست]]، هورکهایمر به ریاست [[انجمن پژوهش‌های اجتماعی]] فرانکفورت رسید.
خط ۳۴:
۱. همگام با [[رایش سوم]]، تعطیل شدن انجمن و تحت تعقیب قرار گرفتن اعضا به دلیل دیدگاه‌های کمونیستی
٢. شروع هلوکاست؛ برخورد و آزار یهودیان (از آنجا که هورکهایمر و برخی چهره‌های انجمن یهودی‌تبار بودند).
در اواخر سال ١٩٣٣ او به نیویورک رفت، و توانست مرکز اصلی انجمن را به عنوان انجمنی وابسته به [[دانشگاه کلمبیا]] برپا کند. با ورود تدریجی پولوک،
در سال ١٩٣٦ مقالۀ «خودخواهی و جنبش آزادی» را نوشت که یکی از مهمترین رساله‌هایش به شمار می‌آید. <references group="خاطرات ظلمت (کتاب)" responsive=""/>پس از [[جنگ جهانی دوم|جنگ]]، در ۱۹۴۹ به [[فرانکفورت]] بازگشت و [[انجمن پژوهش‌های اجتماعی]] فرانکفورت را از نو برپا کرد. هورکهایمر یکی از چهره‌های شاخص [[مکتب فرانکفورت]] و به ویژه [[نظریه انتقادی]] است. نظرات او تأثیرات عمیقی بر جنبش دانشجوییِ دهه ۱۹۶۰ در آلمان داشت.
خط ۴۶:
* ''[[نقد خرد ابزاری (کتاب)|نقد خرد ابزاری]]''
* ''[[دیالکتیک روشنگری (کتاب)|دیالکتیک روشنگری]]'' به همراه [[تئودور آدورنو]]
* [[سپیده دمان فلسفهٔ تاریخ
۱۳۷۶
| |||