ویکی‌پدیا

هارولد اینیس: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
خط ۱:
'''هارولد آدامز اینیس''' (۱۸۹۴-۱۹۵۲)استاد کانادایی [[اقتصاد سیاسی]] در [[دانشگاه تورنتو]] بود. اینیس عمدتاً به خاطر نظریات او در حوزه تکنولوژی‌های رسانه‌ای و نقش آنها در ساختن تمدن و سوگیری هر تکنولوژی به سمت ساختن نوع خاصی از تمدن مشهور است.<ref>Innis, Harold. (1951) "A Plea for Time". In The Bias of Communication. Toronto: University of Toronto Press</ref> هارولد اینیس یکی از اولین پژوهشگرانی بود که به صورت نظام مند رابطه میان رسانه‌های ارتباطی و اشکال مختلف ساختارهای اجتماعی را در تاریخ مطالعه کرد. اینیس در کتاب‌های امپراتوری و ارتباطات (۱۹۵۰) و سوگیری ارتباطات (۱۹۵۱) ادعا کرد که امپراتوری‌های اولیه [[مصر باستان|مصر]]، [[یونان]]، و روم بر اساس کنترل نخبگان بر واژگان نوشتاری بنیان شده بودند. او این امپراتوری‌ها را در تضاد با نظم‌های اجتماعی پیشین می‌دید که بر مبنای واژگان گفتاری بنا شده بودند.<ref>احسان شاه قاسمی (1391). فلسفه رسانه از نگاه اینیس و مک لوهان. وب سایت مرکز آموزش‌های رسانه‌ای همشهری. http://www.hamshahritraining.ir/news-3660.aspx {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20150105223550/http://www.hamshahritraining.ir/news-3660.aspx |date=۵ ژانویه ۲۰۱۵ }}</ref> اینیس استاد [[مارشال مک لوهان]]، دیگر نظریه پرداز تکنولوژی رسانه‌ها از [[کانادا]] بوده است.
 
== نظریه سوگیری ارتباطات ==
خط ۶:
او رسانه های دارای سوگیری نسبت به زمان مانند پوست، سفال و سنگ را سنگین، ماندگار و بادوام؛ و در مقابل، رسانه های دارای سوگیریِ نسبت به مکان مانند کاغذ و پاپیروس را سبک و کم دوام می داند. از دید او، رسانه های وابسته به زمان سنگین و دیرپا، یا مانند سنتِ گفتار، بادوام بودند و به سختی از بین می رفتند؛ اما رسانه های وابسته به مکان، سبک و قابل حمل بودند و امکان توسعه در مکان را داشتند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://rasekhoon.net/article/show/726250/%D9%86%D8%B8%D8%B1%DB%8C%D9%87-%DB%8C-%D8%B3%D9%88%DA%AF%DB%8C%D8%B1%DB%8C-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%A8%D8%A7%D8%B7%D8%A7%D8%AA|عنوان=نظریه سوگیری ارتاطات}}</ref>
 
اینیس استدلال می کند که امپراتوری های اولیه ی مصر،[[مصر باستان|مصر]]، یونان و روم، بر کنترلِ نخبگان بر کلمات و واژگانِ نوشته شده متکی بودند. او با مقایسه این امپراتوری ها با نظم و تنظیمات اجتماعی اولیه، که بر کلمات و واژگان شفاهی متکی بودند، اظهار می دارد که قبل از اختراع حروف و نوشته، گفت و گوی [شفاهی]، شیوه ی مسلط گفتمان عمومی و اقتدار سیاسی بود که بسیار پراکنده بود. به تدریج، [استفاده از] حروف و نوشته، شیوه ی مسلط ارتباطات نخبگان شد و قدرت بسیار عظیم آن با اختراع کاغذ که قابل انتقال و ماندگاری بود، گسترش یافت. با اختراع کاغذ و چاپ، نخبگان محلیِ عمدتاً کوچک، قادر شدند بر مناطق وسیع جغرافیایی کنترل و نظارت پیدا کنند. بنابراین، رسانه های جدید ارتباطی، ظهور [[امپراتوری]] ها را ممکن ساختند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://rasekhoon.net/article/show/726250/%D9%86%D8%B8%D8%B1%DB%8C%D9%87-%DB%8C-%D8%B3%D9%88%DA%AF%DB%8C%D8%B1%DB%8C-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%A8%D8%A7%D8%B7%D8%A7%D8%AA|عنوان=نظریه سوگیری ارتباطات}}</ref>
 
== پانویس ==
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/wiki/هارولد_اینیس»