'''نبرد عین الورده'''، نبردی است که بعد از [[نبرد کربلا|واقعه‌ی کربلا]] بین شش گروهی،گروه، به نام [[توابین]] به رهبری [[سلیمان بن صرد خزاعی]] و لشکر [[امویان|اموی]] به رهبری [[عبیدالله بن زیاد]] اتفاق افتاد؛ که به دنبال کشته شدن [[حسین ابن علی]] در [[کربلا]] گروهی از [[شیعه|شیعیان]] [[کوفه]] که به [[امام]] خود نامه نوشته بودند اما در نبرد کربلا شرکت نکرده بودند، از کار خود پشیمان شده بودند و به رهبری سلیمان بن صرد خزاعی [[نهضت توابین]] را شکل دادند. سپاه توابین در ماه [[ربیع‌الثانی]] سال ۶۵ [[هجری قمری]] از [[کوفه]] به سمت [[شام]] به منظور [[جنگ]] با [[امویان]] رهسپار شد. این دو [[سپاه]] در منطقه‌ای به نام عین الورده با یکدیگر روبرو شدند. پس از سه روز جنگ متوالی سلیمان بن صرد خزاعی کشته شد و این جنگ با شکست نهضت توابین به پایان رسید.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ تحلیلی اسلام|نام خانوادگی=شهیدی|نام=سید جعفر|ناشر=مرکز نشر دانشگاهی|سال=۱۳۶۷|شابک=|مکان=تهران|صفحات=۱۹۲}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ سیاسی اسلام در عصر امویان|نام خانوادگی=ممتحن|نام=حسینعلی|ناشر=مرکز چاپ و انتشارات دانشگاه شهید بهشتی|سال=۱۳۸۱|شابک=|مکان=تهران|صفحات=۱۱۹}}</ref>
