انسانگرایی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ویرایش بهوسیلهٔ ابرابزار: |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: برگرداندهشده ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱:
{{اشتباه نشود|انسانمحوری}}
{{انسانگرایی}}
'''انسانگرایی''' ('''هومانیسم'''، '''اومانیسم''' یا '''اُمانیسم''': Humanism)، نوعی [[خداناباوری]] جهانبینی فلسفی و [[فلسفه اخلاق|اخلاقی]] است که بر ارزش و عاملیت انسانها به صورت فردی یا جمعی تأکید دارد و عموماً تفکر نقادانه و شواهد ([[عقلانیت]] و [[تجربهگرایی|تجربه گرایی]]) را بر پذیرش [[جزماندیشی|دگم اندیشی]] و [[خرافات]] ترجیح میدهد. در انتقاد از برخی مضامین انسانگرایی [[فرا انسانگرایی|فراانسانگرایی]] مطرح شدهاست.<ref>J. Childers/G. Hentzi eds. , ''The Columbia Dictionary of Modern Literary and Cultural Criticism'' (1995) p. 140-1</ref>
اومانیسم شالوده فرهنگ و فلسفه بعد از رنسانس در غرب است که بر اساس آن، انسان میزان کلیه ارزشها و فضایل از جمله حق و حقگرایی است. اومانیسم جنبشی فلسفی و ادبی است که زیربنای رنسانس میباشد و فرهنگ دوره مدرنیته را تشکیل میدهد. این جنبش، سرشت انسانی و علایق طبیعت آدمی را میزان همه چیز قرار میدهد. پایهگذاران اومانیسم در صدد بودند تا روح آزادی و خودمختاری انسان را که در قرون وسطا از دست داده بود، دیگر بار از طریق ادبیات کلاسیک به او بازگردانند تا بتواند طبیعت و تاریخ را قلمرو حکومت خود ساخته و بر آن مسلط شود.<ref>علوم سیاسی(۰۲۹) نویسنده: دفتر تبلیغات اسلامی قم جلد: ۱ صفحه: ۱۰</ref>
|