نظریه برجسته‌سازی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
عدد انگلیسی، اصلاح ارقام و تکمیل مبحث |
||
خط ۴۵:
این پنج دسته از فردفرد کارکنان رسانه‌ها یعنی خردترین سطح تا نفوذ ایدئولوژی یعنی کلان‌ترین سطح، گسترش دارد. شومیکر(P. Shoemaker) و ریز این عوامل را «سلسه مراتب نفوذها» می‌خوانند که ایدئولوژی در راس سلسه مراتب قرار می‌گیرد و از صافی دیگر سطوح می‌گذرد و به پایین می‌رسد.<ref name=":0" />
== برجسته‌سازی چگونه عمل می‌کند؟ ==
مانهایم(۱۹۸۷) در مفهوم سازی از اولویت‌ها کاری انجام داده، که می‌تواند به درک ما از فرآیند برجسته‌سازی کمک کند. فرض مانهایم این است که برجسته سازی هم‌کنشی سه اولویت را در برمی‌گیرد: اولویت رسانه‌ها، اولویت عموم و اولویت سیاسی.
هر یک از این سه اولویت سه بُعد را شامل می‌شود:
۱. برای اولویت رسانه‌ها این ابعاد عبارت اند از: مشهود بودن، موضوع برجسته از نظر مخاطب و ارزش.
۲. برای اولویت عموم این ابعاد عبارت اند از: آشنا بودن، موضوع برجسته از نظر شخص و مطلوب بودن.
۳. برای اولویت سیاسی این ابعاد عبارت اند از: حمایت، احتمال عمل و آزادی عمل.
== چه کسی اولویت رسانه‌ها را تعیین می‌کند؟ ==
| |||